Συγκλονιστική ταινία για τη γενοκτονία των Αρμενίων στο φεστινάλ της Βενετίας

Με τη γενοκτονία των Αρμενίων καταπιάνεται η εξαιρετική, δοσμένη με λυρισμό και δύναμη, ταινία “”The Cut”, του τούρκου σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν, που προβλήθηκε σήμερα στο διαγωνιστικό τμήμα του 71ου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Βενετίας.

Το κοινό την δέχτηκε με θερμό χειροκρότημα, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στην πατρίδα του σκηνοθέτη, ομάδα εθνικιστών ετοιμάζεται να διαμαρτυρηθεί για την προβολή της ταινίας στη Βενετία, που, κατά τη γνώμη τους, προσβάλλει την πατρίδα τους!

Μέσα από την ιστορία, ενός άντρα που καταφέρνει να διασωθεί στη διάρκεια των φρικτών πογκρόμ, που το τουρκικό κράτος αρνείται εδώ και χρόνια να παραδεχτεί, ο Ακίν καταγράφει με εικαστικά εντυπωσιακές εικόνες την οδύσσεια του ήρωά του, που ξεκινά από το χωριό του, στην Τουρκία σε αναζήτησή της χαμένης οικογένειας του, σε ένα μεγάλο σε διάρκεια αλλά και σε απόσταση ταξίδι, περνώντας από τη Συρία και τον Λίβανο για να καταλήξει στην Κούβα και από εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Με έμπνευση την ταινία “Αμέρικα, Αμέρικα” του Ηλία Καζάν, αλλά και έργα σκηνοθετών, οπως ο Γιλμάζ Γκιουνέι και ο Τζον Φορντ, με εικόνες άλλοτε φρικτές στον ρεαλισμό τους (ιδιαίτερα στις σφαγές των Αρμενίων από τους τούρκους στρατιώτες) κι άλλοτε λυρικές (ιδιαίτερα στη χρήση των εξωτερικών χώρων, που συχνά θυμίζουν τα γουέστερν του Φορντ αλλά και σκηνές από την ταινία “Ο δρόμος” του Γκιουνέι), με ένα ρυθμό που θυμίζει έπη της λογοτεχνίας, ο Ακίν έφτιαξε ένα συγκλονιστικό, λυρικό φιλμ, που σίγουρα θα είναι στα φαβορί για κάποιο από τα βραβεία της φετινής Μόστρας.

Στο σημερινό προγράμμα εντυπωσίασε και ένα άλλο ενδιαφέρον οδοιπορικό, με τη γαλλική ταινία “Μακριά από τους ανθρωπους” του Νταβίντ Ελχοφέν. Βρισκόμαστε στην Αλγερία το 1954, για να παρακολουθήσουμε το ταξίδι ενός γάλλου δασκάλου της Αλγερίας, (Βίγκο Μόρτενσεν) που, σε μια περίοδο όταν είχε άρχισε ο ένοπλος αγώνας των Αλγερινών για την απελευθέρωση της πατρίδας τους, αναλαμβάνει να οδηγήσει από το χωριό του, οπου έχει δημιουργήσει το σχολείο του, σε μια άλλη πόλη έναν αλγερινό κρατούμενο για το φόνο του ξαδέρφου του.

Ο σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία του σαν ένα σύγχρονο γουέστερν (σ’ αυτο βοηθανε και τα εξαιρετικά τοπία της ερήμου αλλά και των βουνών που επέλεξε), με ωραία, κατάλληλη, για το είδος, μουσική, σωστό ρυθμό και εξαιρετικές ερμηνείες από τους δυο ηθοποιούς του.

Πηγή:NewsIt.gr