Οι εντυπωσιακές εικόνες από την εξέλιξη των ανασκαφών στην Αμφίπολη

Συνεχίστηκε η αφαίρεση των λιθόπλινθων από τον τοίχο σφράγισης και αποκαλύφθηκε σχεδόν ολόκληρη η πρόσοψη του ταφικού μνημείου, που αποτελεί μία εξαιρετικά πρωτότυπη σύνθεση για την αντίστοιχη αρχιτεκτονική του τύπου του μακεδονικού τάφου, του τελευταίου τετάρτου του 4 π.Χ αιώνα.

Η πρόσοψη του ταφικού μνημείου – Πηγή φωτό – ΥΠΠΟΑ

Η πρόσοψη έχει διάκοσμο που δεν διαφέρει από τους πλευρικούς τοίχους, με νωπογραφία που μιμείται τον ευρύτερο μαρμάρινο περίβολο. Το μέγιστο άνοιγμα ανάμεσα στις παραστάδες ανέρχεται στο 1,67μ. Η τυπολογία υποδεικνύει ότι δεν υπήρξαν θυρόφυλλα αλλά πρόκειται για απλό άνοιγμα εισόδου.

Ο διάκοσμος της πρόσοψης – Πηγή φωτό – ΥΠΠΟΑ

Επίσης, με την συνέχιση της αφαίρεσης των χωμάτων, στο εσωτερικό του προθαλάμου, εμφανίστηκε κάτω από το μαρμάρινο ιωνικό επιστύλιο, ένθετη μαρμάρινη επένδυση, από ορθοστάτες, καθ όλο το μήκος των πλευρικών τοίχων.

Η μαρμάρινη επένδυση – Πηγή φωτό – ΥΠΠΟΑ

Εκπληκτικές λεπτομέρειες στην μαρμάρινη επένδυση στους τοίχους – Πηγή φωτό – ΥΠΠΟΑ

Σε απόσταση 6μ. από το άνοιγμα της εισόδου αποκαλύφθηκε το άνω μέρος μαρμάρινου διαφραγματικού τοίχου, ελλειπούς κατά τμήμα του αριστερού μέρους του, ενώ πίσω από αυτόν διακρίνονται δύο ακόμη χώροι.

Ο τοίχος, έξι μέτρα πίσω από την είσοδο του τάφου – Πηγή φωτό – ΥΠΠΟΑ

Επί του διαφραγματικού τοίχου αποκαλύπτεται, επίσης, μαρμάρινο επιστύλιο με γείσο, όμοιο του αντίστοιχου του ιδίου περιβόλου, που έχει διάκοσμο με οκτάφυλλους ανάγλυφους ρόδακες, στο ύψος του επιστυλίου των πλευρικών τοίχων

Το μαρμάρινο επιστύλιο – Πηγή φωτό – ΥΠΠΟΑ

Επί του διαφραγματικού τοίχου αναμένεται να υπάρχει δεύτερη είσοδος που οδηγεί στο εσωτερικό του μνημείου. Τα χώματα του χώρου που δημιουργείται όπισθεν της θύρας, θα αφαιρεθούν στις επόμενες μέρες, εφόσον το επιτρέψουν οι εργασίες στερέωσης και συντήρησης στα σημεία, που έχουν αποκαλυφθεί.

Ο παγκοσμίου φήμης αρχαιολόγος και ανθρωπολόγος, Νίκολας Σόντερς, καθηγητής στο τμήμα Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, δηλώνει πως “για πολλούς αρχαιολογικούς, ιστορικούς και φιλολογικούς λόγους είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστεί κανείς ότι η νέα αυτή ανακάλυψη είναι ο τάφος του Αλέξανδρου”.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Έθνος, ο βρετανός αρχαιολόγος και συγγραφέας του best seller, “Ο Τάφος του Αλέξανδρου: 2.000 χρόνια εμμονής για την εύρεση του μεγάλου κατακτητή”, αρχικά αποκλείει το σενάριο που εμπλέκει τον μεγάλο στρατηλάτη της αρχαιότητας, λέγοντας χαρακτηριστικά για το πού μπορεί να βρίσκεται η σορός του Μεγάλου Αλεξάνδρου πως “η δική μου αγαπημένη εξήγηση είναι ότι το μουμιοποιημένο πτώμα έσπασε σε κομμάτια και πωλήθηκε ως παντοδύναμο φυλαχτό στους Αλεξανδρινούς (οι οποίοι, αν και πολλοί από αυτούς εκχριστιανίστηκαν, εξακολουθούσαν να τον αγαπούν). Πρόκειται για ένα πολύ δημοφιλές φαινόμενο και κατά τη γνώμη μου σηματοδότησε την αρχή της γνωστής χριστιανικής πρακτικής να θεωρούνται τα μέλη των αγίων ως ιερά λατρευτικά αντικείμενα. Έτσι, υπό μία έννοια, το πτώμα του Αλέξανδρου θα μπορούσε να έχει επιστραφεί σε μικρά κομμάτια στους κατοίκους της ίδιας του της πόλης”.

Αφού, λοιπόν, δεν συμμερίζεται τις ελπίδες πολλών αρχαιολόγων και μη για ανεύρεση του τάφου του Μ. Αλεξάνδρου στην αρχαία Αμφίπολη, παρουσιάζει τις τρεις πιθανότερες προσωπικότητες της αρχαιότητας που ενδέχεται να είναι θαμμένες στον επιβλητικό τάφο.

Τα νέα ευρήματα στην Αμφίπολη – Πηγή φωτό ΥΠΠΟΑ

Οι επιβλητικές Σφίγγες, έχουν αποκαλυφθεί πλήρως – Πηγή φωτό ΥΠΠΟΑ

Ένα μνημείο χιλιετιών με εκπληκτικές λεπτομέρειες – Πηγή φωτό ΥΠΠΟΑ

Ο Νέαρχος: Ένας από τους ναυάρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του οποίου η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη όταν εκείνος ήταν ακόμη παιδί. Επομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια από τις μεγάλες προσωπικότητες της πόλης, γεγονός που, σύμφωνα με τον καθηγητή, θα μπορούσε να τον ανταμείψει με έναν μεγαλοπρεπή τύμβο. Επιπλέον ο Νέαρχος δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας και γι’ αυτό δεν θα μπορούσε να ταφεί στις Αιγές / Βεργίνα.

Η γυναίκα και/ή ο γιος του: Η σύζυγος του Αλέξανδρου, Ρωξάνη και ο γιος της (Αλέξανδρος ο Δ’), ο μόνος νόμιμος κληρονόμος του, πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τον Κάσσανδρο και δολοφονήθηκαν εκεί στο 309 π.Χ. Καθώς η Ρωξάνη δεν είχε βασιλικό μακεδονικό αίμα, δεν είναι απαραίτητο ότι θα θαβόταν στις Αιγές/ Βεργίνα και επομένως ίσως να έχει θαφτεί κοντά στην Αμφίπολη. Όσο για τον γιο της, ποιος ξέρει; Ίσως να
θάφτηκε με τη μητέρα του, ίσως στις Αιγές/ Βεργίνα.

Η αδελφή του Κλεοπάτρα: Ενδιαφέρον παρουσιάζει, σύμφωνα με τον καθηγητή, το γεγονός ότι ο Κάσσανδρος δολοφόνησε επίσης την αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Κλεοπάτρα, επίσης το 309 π.Χ. – πιθανόν στην Αμφίπολη. Θα μπορούσε να έχει ταφεί στον συγκεκριμένο τύμβο αλλά ως πλήρες μέλος της βασιλικής οικογένειας πιθανώς να θαβόταν στις Αιγές / Βεργίνα.

Με μαύρο, μπλε και κόκκινο χρώμα – Πηγή φωτό ΥΠΠΟΑ

Οι εργασίες συνεχίζονται πυρετωδώς – Πηγή φωτό ΥΠΠΟΑ

Σχετικά με το αν θα ήθελε να πάρει μέρος στις ανασκαφές που πραγματοποιούνται στην αρχαία Αμφίπολη, υπό τις οδηγλίες της επικεφαλής αρχαιολόγου, Κατερίνας Περιστέρη, ο Νίκολας Σόντερς απαντά πως “αν είχα μια ακόμη ζωή θα μου άρεσε να πάρω μέρος στις ανασκαφές αλλά η έρευνά μου στην νότιο Αμερική και στην αρχαιολογία των μοντέρνων συγκρούσεων με κρατούν ιδιαίτερα απασχολημένο”.

“Και αν και θέλω να πιστεύω ότι το βιβλίο μου για τον Αλέξανδρο αποτελεί μια σωστή καταγραφή των θεωριών γύρω από τον τάφο του”, συμπληρώνει ο αρχαιολόγος, “δεν είμαι ειδικός στην ελληνική/ ελληνιστική αρχαιολογία. Η Ελλάδα έχει πολλούς εξαιρετικούς αρχαιολόγους -οι οποίοι κάνουν τη συγκεκριμένη δουλειά. Σε σύγκριση με αυτούς θεωρώ τον εαυτό μου ερασιτέχνη. Ωστόσο θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ τον τάφο μόλις ολοκληρωθούν οι ανασκαφές.

Η ζωή και κυρίως ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον γοήτευαν από την εφηβεία του. Με σπουδές αρχαιολογίας και ανθρωπολογίας στα πανεπιστήμια Σέφιλντ, Κέιμπριτζ και Σαουθάμπτον, ο καθηγητής σήμερα στο τμήμα Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ και συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και μελετών εξειδικεύτηκε στην αρχαιολογία των συγκρούσεων και ειδικά του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και στην ανθρωπολογία της νοτίου Αμερικής.

Ωστόσο, όπως ο ίδιος εξομολογείται, όταν ο ατζέντης του τον ρώτησε ποιο βιβλίο που δεν έχει εκδοθεί ποτέ θα ήθελε να διαβάσει, εκείνος χωρίς δεύτερη σκέψη απάντησε «ένα βιβλίο για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Το έγραψε ο ίδιος το 2006.

Ο τίτλος του; «Alexander’s Tomb: The Two-Thousand Year Obsession to Find the Lost Conquerer» (σε απόδοση «Ο Τάφος του Αλέξανδρου: 2.000 χρόνια εμμονής για την εύρεση του μεγάλου κατακτητή», καθώς δεν έχει μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά).