Τα καινοτόμα φάρμακα αλλάζουν το μέλλον της Φροντίδας Υγείας

Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι σήμερα, ζούμε περισσότερο και καλύτερα, απ’ ότι οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτό εν μέρει οφείλεται στην πρόοδο που έχει συντελεστεί στον τομέα της Ιατρικής. Η θνησιμότητα έχει μειωθεί, η αναπηρία λόγω γήρατος, το προσδόκιμο επιβίωσης είναι υψηλότερο από ποτέ και η επιστημονική πρόοδος ενάντια στις απειλητικές για τη ζωή ασθένειες, είναι αδιαμφισβήτητη.

Αναλογιζόμενοι λοιπόν, ποιο είναι το μέλλον της φροντίδας Υγείας, ένα είναι σίγουρο: καινοτόμα φάρμακα υπόσχονται βελτίωσης της περίθαλψης των επόμενων γενεών.

Ένας από τους βασικούς ρόλους που θα κληθούν να παίξουν τα καινοτόμα φάρμακα θα είναι η πρόληψη, θεραπεία και διαχείριση πολλών παθήσεων, από τις οποίες πάσχουν σήμερα οι ηλικιωμένοι. Μέχρι το 2050, οι ηλικιωμένοι θα αναλογούν στο 16% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ το 1950 ήταν μόλις το 5%. Ασθένειες, όπως ο διαβήτης και η νόσος Αλτσχάιμερ, αποτελούν μια πραγματική απειλή όχι μόνο για τους ίδιους τους ασθενείς αλλά και για τα ίδια τα συστήματα υγείας, ώστε το κόστος περίθαλψης να είναι προσιτό.

Η βελτίωση του τρόπου ζωής αλλά και των συστημάτων υγείας είναι ένας τρόπος μείωσης της νοσηρότητας και του οικονομικού βάρους των ασθενειών, στους ίδιους του ασθενείς, τις οικογένειες τους, τους εργοδότες και το κράτος. Τα καινοτόμα φάρμακα λοιπόν, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην διαχείριση των χρόνιων παθήσεων.

Στοχευμένη θεραπεία, το μέλλον της Περίθαλψης
Η χορήγηση των καινοτόμων φαρμάκων θα βασίζεται σε προγνωστικά μοντέλα από γενετικούς και άλλους μοριακούς δείκτες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα διαγνωστικά μοντέλα που θα στηρίξουν την «εξατομικευμένη ιατρική» θα προβλέπουν την ανταπόκριση του ασθενή στην θεραπεία, ή την αποφυγή των τοξικών παρενεργειών του. Η στοχευμένη θεραπεία μπορεί να διασφαλίσει ότι κάθε ασθενής θα λαμβάνει τα σωστά φάρμακα, στον σωστό χρόνο. Αρκετά τέτοια θεραπευτικά σχήματα χρησιμοποιούνται ήδη, το νέο αυτό πεδίο της Ιατρικής αναπτύσσεται με ταχύ ρυθμό. Από την στιγμή που τα μοριακά διαγνωστικά τεστ μπορούν να αποκαλύψουν την ατομική επιρρέπεια σε ασθένειες, μπορούν επίσης να αποτελέσουν τον «οδηγό» για την Προληπτική Ιατρική, πριν καν την εκδήλωση των συμπτωμάτων. Η εξατομικευμένη ιατρική θα αλλάξει λοιπόν το κέντρο βάρους της ιατρικής φροντίδας από τη «θεραπεία της νόσου» στην «διαχείριση της φροντίδας υγείας».