Διαπραγματευτής ο κ. Τσίπρας…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το προεκλογικό του «βιολί» συνεχίζει απτόητος, παρά την  κραυγαλέα αδυναμία του να συγκεντρώσει εκλογικά ποσοστά (έστω και σε ευρωεκλογές) που να δικαιολογούν την παραμυθία της «εν δυνάμει αυτοδύναμης κυβέρνησης», ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του κ. Αλέξης Τσίπρας.

Όχι ότι είναι κακό να υπάρχουν αντιπολιτευτικές φωνές που σε έναν βαθμό ασφαλώς «διευκολύνουν» την διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης στο ευρωπαϊκό οικονομικό γίγνεσθαι. Το αντίθετο. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι το …άλλο άκρο που οδηγεί στο βάραθρο, η απόσταση και μεγάλη είναι και επικίνδυνη.

Τα στελέχη της Κουμουνδούρου επισημαίνουν ότι « αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί  να διαπραγματευτεί όντας δεύτερη, όντας  πολιτικά ηττημένη».  Και προσθέτουν: «Πως μπορούν  έχοντας υιοθετήσει μια πολιτική η οποία ενθάρρυνε τους δανειστές σε σχέση με τις επιδιώξεις τους και περιορίζοντας τις δυνατότητες της Ελλάδας να λένε ότι θα συζητήσουν την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους;»

Επομένως, εκείνοι και ο Πρόεδρός τους, ως «πρώτοι» και ως «επιδέξιοι» διαπραγματευτές μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα. Μόνο που ο λαός δεν το πίστεψε αυτό, αλλά είναι ένα άλλο θέμα…

Σε κάθε περίπτωση, εμείς προτείνουμε στην Κυβέρνηση να κάνει το εξής πείραμα: Να χρήσει επίσημο διαπραγματευτή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα! Να του δώσει το σκήπτρο! Και να τον στείλει εν λευκώ να διαπραγματευθεί με τους ευρωπαίους εταίρους το «σκίσιμο» του Μνημονίου, την απάλειψη του εθνικού χρέους και την εκ νέου άτοκη χρηματοδότηση της Ελλάδος από το βαλάντιο των …ευρωπαίων πολιτών!

Να επιβάλει το στόχο «βιώσιμο χρέος», αλλά κυρίως να επιτύχει μία πολιτική συμφωνία με την Τρόϊκα και το ΔΝΤ που να αποκαθιστά στα εισοδήματά του «τον κόσμο της εργασίας»  επαναφέροντας αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζει «κοινωνικό κράτος».

Εάν ο κ. Τσίπρας επιτύχει μια τέτοια διαπραγμάτευση, τότε η χώρα θα τον ευγνωμονεί. Ο ίδιος θα ευγνωμονεί τον κ. Σαμαρά που αναγνώρισε το ταλέντο του.

Ο Πρωθυπουργός, ίσως τον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως ανοίξει πανιά για την άλωση της εξουσίας…

Εάν αποτύχει… Ε, το έλασσον το μείζον: Θα αφήσει, επιτέλους, ήσυχη τη χώρα να οδεύσει έστω με κόπους και θυσίες προς την «Νέα Ελλάδα». Δεν εννοούμε κατ΄ ανάγκην μία Ελλάδα με εισόδημα …Ελβετίας, αλλά, πάντως, μία Ελλάδα με ευπρεπές επίπεδο διαβίωσης των πολιτών.

Αν αρνηθεί να αναλάβει αυτόν τον ρόλο ο κ. Τσίπρας, τότε ας μείνει ήσυχος στην πλατεία Κουμουνδούρου  μέχρι ο λαός να (αν)  τον καλέσει να τον κυβερνήσει!

Η  ιδέα χρήζει ενδεχομένως συνταγματικής, διερεύνησης. Ενέχει και κάποιους ορατούς θεωρητικούς κινδύνους. Εκτιμούμε, όμως, ότι τουλάχιστον ως προς την πρωτοτυπία της, αξίζει να καταγραφεί.