ΑΝΑΛΥΣΗ: Η γλώσσα των αριθμών

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Με μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και την επιβαλλόμενη ψυχραιμία,  παρακολούθησε η ομογένεια τις Αυτοδιοικητικές, αλλά και τις Εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη γενέτειρα.

Η Panhellenic Post μετάφερε τον παλμό, αλλά και τα αποτελέσματα των εκλογών, με αντικειμενικότητα.

Απέφυγε τους σχολιασμούς. Άφησε να μιλήσουν τα ψυχρά –αλλά αποκαλυπτικά- νούμερα. Και οι πολιτικοί αρχηγοί.

Το ίδιο θα πράξουμε και σήμερα. Θα αναλύσουμε την κατάσταση αφήνοντας τους αναγνώστες μας να καταλήξουν σε συμπεράσματα.

Δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει ανόμοια πράγματα. Άλλο είναι βουλευτικές εκλογές και άλλο Ευρωεκλογές.  Οι Ευρωεκλογές δεν εκλέγουν κυβερνήσεις. Μόνον ευρωβουλευτές.

Ούτε ποτέ έχει σημειωθεί περίπτωση κόμμα να κυβερνήσει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης!

Μπορεί να υποχώρησε ποσοστιαία η απήχησή της ΝΔ στο εκλογικό σώμα. Από το 29 στο 23% με απώλεια 6%.  Απολύτως φυσιολογική πτώση για ένα κόμμα εξουσίας. Εξάλλου, η αύξηση του ποσοστού του κυβερνητικού της εταίρου της ΕΛΙΑ (ΠΑΣΟΚ), υπερκαλύπτει την όποια δική της απώλεια και συντηρεί την συνολική απήχηση της κυβέρνησης στο λαό. (23+ 8 =31%).

Από την άλλη μεριά, ο ΣΥΡΙΖΑ, ήλθε πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές. Δεν αύξησε, όμως, το εκλογικό του ποσοστό. Αντίθετα, σε σχέση με τις εκλογές του 2012 είχε πτώση 0,5%.

Ούτε μπορεί με περίπου 27%  να σχηματίσει κυβέρνηση.

Πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες. Συμμαχίες προς τα πού;

Προς το ΚΚΕ; Αλλά το ιδεολογικό χάσμα ανάμεσα σε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ είναι αγεφύρωτο.

Προς την ΔΗΜ.ΑΡ. και την ΑΝ.ΕΛ του κ. Καμμένου; Η μεν ΔΗΜ.ΑΡ. καταποντίστηκε η δε ΑΝ.ΕΛ. ομοίως αποψιλώθηκε.

Ωστόσο μικρή, θεωρητική μόνον, αξία έχει το επιχείρημα, αφού μιλάμε για Ευρωεκλογές και όχι για βουλευτικές εκλογές.

Το άλλο επιχείρημα του κ. Τσίπρα αφορά τα νούμερα της «νίκης» του.

Μια ματιά στο χάρτη της Αυτοδιοικητικής Ελλάδος πείθει και τον πλέον δύσπιστο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επέτυχε την ανατροπή. Μερική δυσφορία για την αναγκαστική οικονομική πολιτική, εκδηλώθηκε. Και αλίμονο εάν δεν υπήρχε! Δεν θα έδινε κανείς και εύσημα για τις έκτακτες εισφορές, τα χαράτσια, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων κλπ. κλπ.

Ο λαός αρνείται να συλλάβει τη δυναμική της αναγκαιότητας.

Επομένως στις Ευρωεκλογές  είχαν την ευχέρεια οι ψηφοφόροι να εκφράσουν την όποια “αγανάκτησή” τους. Και όταν το υποστηρίζουν αυτό οι επαΐοντες, εννοούν ακριβώς ότι «ευχέρεια» σημαίνει πως λόγω της φύσης της εκλογής, λόγω, δηλαδή, του ότι δεν κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση, ο ψηφοφόρος νιώθει απελευθερωμένος να ψηφίσει προκειμένου “να στείλει μήνυμα”…

Στις αυτοδιοικητικές Εκλογές, όμως, διαφορετικά σκέπτονται και  ψηφίζουν οι ψηφοφόροι. Στον πολιτικό αυτόν στόχο η επικράτηση της ΝΔ και του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν καταλυτική. Αν, μάλιστα, έλειπε η οριακή νίκη της κυρίας Δούρου στην Αττική, θα μιλούσαμε για πραγματική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στην Αυτοδιοίκηση.

Ιδού τα νούμερα:

– Σε επίπεδο δήμων και σε σύνολο 51 πρωτευουσών νομών, η Νέα Δημοκρατία νίκησε σε 26 έναντι 6 που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ
– Στο λεκανοπέδιο και σε σύνολο 66 δήμων, η Νέα Δημοκρατία επικράτησε σε 29 έναντι 11 του ΣΥΡΙΖΑ
– Στη Θεσσαλονίκη και σε σύνολο 14 δήμων, η Νέα Δημοκρατία νίκησε σε 9, ενώ δεν υπήρξε επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάποιες περιοχές, μάλιστα, (Αγρίνιο, Νάουσα, Θήβα και Άργος) την ανατροπή την πέτυχε η ΝΔ κερδίζοντας , ύστερα από 50 χρόνια! (Αγρίνιο, Νάουσα).

Κατόπιν αυτών, καλούμεθα να εξηγήσουμε και να χαρακτηρίσουμε την ενέργεια του κ. Τσίπρα να κουνάει το δάκτυλο στην κυβέρνηση “απειλώντας” την «να μην διανοηθεί»… να κυβερνήσει!