Α. Κουζούνης: “Η ΑΗΕΡΑ δεν θα γίνει ομπρέλα για όλες τις ομογενειακές οργανώσεις”/ En.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Η ΑΗΕΡΑ, η μεγαλύτερη και αρχαιότερη οργάνωση των ελληνικής καταγωγής Αμερικανών πολιτών, δεν επιθυμεί να μεταβληθεί σε “ομπρέλα” που θα στεγάσει όλες τις ομογενειακές οργανώσεις. Αυτό δήλωσε, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα της PanHellenic Post, ο Ύπατος Πρόεδρος της ΑΗΕΡΑ κ. Αντώνιος Κουζούνης (Anthony Kouzounis), που πρόσφατα βρέθηκε στην Αθήνα επικεφαλής ηγετικής αντιπροσωπείας της οργάνωσης. Η αντιπροσωπία είχε επαφές με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της γενέτειρας.
Σε συνέντευξη, που από κοινού με την Ύπατη Πρόεδρο των “Θυγατέρων της Πηνελόπης” κυρία Ιωάννα Σάλτα (Joanne Saltas) παραχώρησε στην PanHellenic Post, ο Ύπατος Πρόεδρος κ. Κουζούνης δήλωσε ικανοποιημένος από τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της ΑΗΕΡΑ να συνδράμει τη γενέτειρα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία, αναφέρθηκε στις αρχές και τις αξίες που υπηρετεί η οργάνωση, μίλησε για την εξάπλωση της οργάνωσης στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και ιχνογράφησε το τεράστιο έργο της.
Από την πλευρά της η κυρία Σάλτα, αναφέρθηκε στο ρόλο της ελληνοαμερικανίδας μητέρας και εξήρε τις προσπάθειές της να διατηρήσει την ελληνικότητα στα παιδιά της.
Και οι δύο υπεραμύνθηκαν των ιδρυτικών αξιών της ΑΗΕΡΑ κατά των διακρίσεων της διάδοσης της ελληνικής κουλτούρας και αναφέρθηκαν σε προσπάθειες που αναλαμβάνουν για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά και την εκτέλεση κάποιων έργων στη γενέτειρα.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης, έχει ως εξής: (Ελεύθερη μετάφραση από τα Αγγλικά).
ΡΗΡ: Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, επωφελήθηκε από την συνάντηση που είχατε πρόσφατα στο Μέγαρο Μαξίμου και έκανε δήλωση στον ελληνικό λαό καταδικάζοντας την Χρυσή Αυγή. Πώς σχολιάζετε το γεγονός;
Αντ. Κουζούνης (Ύπατος Πρόεδρος ΑΗΕΡΑ): Είμαστε ευτυχείς που συναντήσαμε τον Πρωθυπουργό, βεβαίως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άλλους υπουργούς της Κυβέρνησης. Το να απευθύνει παρουσία μας διάγγελμα στον ελληνικό λαό ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς ήτανε οπωσδήποτε τιμητικό. Έχω μία επίσημη θέση από την αρχή, από όταν η Χρυσή Αυγή καθιέρωσε, δυστυχώς, την παρουσία της και στην Νέα Υόρκη. Ο πρώην Πρόεδρός μας κ. Γροσομανίδης κατέθεσε μία πολύ ισχυρή δήλωση ότι δηλαδή, είμαστε κάθετα αντίθετοι σ΄ αυτού του είδους τις δραστηριότητες. Θα προσθέσω δε πως ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτό εμφανίζεται στην Ελλάδα, είναι ντροπιαστικό για τη δημοκρατία, σε μένα προσωπικά και βέβαια σε ολόκληρη την αδελφότητα της ΑΧΕΠΑ. Είμαστε αντίθετοι στις διακρίσεις.
Τις αρχές αυτές τις έχουμε από την ίδρυση μας, το 1922. Αυτός, άλλωστε, ήτανε ο κύριος σκοπός για την δημιουργία της ΑΧΕΠΑ. Οι πρόγονοί μας έζησαν σε εποχές διακρίσεων και είχανε δύσκολα χρόνια στις διάφορες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτός ήτανε ο λόγος για τον οποίο το Τάγμα της ΑΧΕΠΑ ιδρύθηκε. Δηλαδή για να καταπολεμήσει αυτού του είδους τις διακρίσεις. Επομένως δεν θα τις υπερασπισθούμε τώρα…
ΡΗΡ: Ποιος είναι ο ρόλος της ομογένειας στην οικονομική κρίση της γενέτειρας;
Κουζούνης: Οι Απόδημοι Έλληνες είναι εξαιρετικά υποστηρικτικοί και με κατανόηση και συμπόνια στις οικονομικές δυσκολίες τις οποίες ολόκληρο το ελληνικό έθνος αντιμετωπίζει τα τελευταία 5 χρόνια. Είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο το να αναγνωρίσεις το γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση έχει φτάσει στο κατώτατο σημείο και πλέον βελτιώνεται, είναι θετικό. Η πρόσφατη δραστηριότητα ότι δηλαδή ένα δάνειο 8,3 δισ. ευρώ έχει επιδοθεί στην Ελλάδα, μου δείχνει ότι υπάρχει σεβασμός για τις θυσίες τις οποίες η κυβέρνηση και ολόκληρο το έθνος της Ελλάδας έχει κάνει, για να επαναφέρει την οικονομία από την κατώτατη θέση στην οποία βρέθηκε.
ΡΗΡ: Είσαστε ικανοποιημένοι από το ύψος της προσφοράς σας προς τους Έλληνες τούτη τη δύσκολη ώρα;
Κουζούνης: Πώς είναι δυνατόν να είμαστε ικανοποιημένοι όταν ακόμα βλέπουμε ανθρώπους να βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη; Δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Γενικότερα, όμως, είμαστε ικανοποιημένοι με την προσφορά που είμαστε σε θέση να κάνουμε όπως νοσοκομεία, γηροκομεία, ή στήριξη σε άτομα που δυσκολεύτηκαν πολύ κατά την διέλευση των χρόνων. Πιστεύω ότι ακόμη υπάρχουν πολλά που μπορούμε να προσφέρουμε αυτή τη χρονική στιγμή. Δεν έχω ακριβώς κάποια ιδέα ποια θα είναι αυτή η βοήθεια, αλλά θα συνεχίσουμε να ‘έχουμε 6 ή 7 κοντέινερς με ιατρικό υλικό τα οποία συσκευάζονται στην Αμερική και τα αποστέλλουμε στην Ελλάδα. Το Πρόγραμμα αυτό θα συνεχισθεί.
Πρόσφατα βοηθήσαμε έμπρακτα στο Πρόγραμμα “Αποστολή” του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτά που έχουμε καταφέρει τους τελευταίους 22 ή 23 μήνες.
Νομίζω πως καμία άλλη οργάνωση ή ατομικά έχει προσφέρει στο επίπεδο αυτής της υποστήριξης που η ΑΧΕΠΑ και οι Θυγατέρες της Πηνελόπης έχουν προσφέρει στους ανθρώπους. Είμαι πολύ σίγουρος ότι κανένας δεν έχει κάνει τόσα πολλά και γι αυτό είμαστε περήφανοι από το αποτέλεσμα.
ΡΗΡ: Ποιοι είναι οι στόχοι της ίδρυσης νέων Τσάπτερς σε Ευρώπη και Ελλάδα;
Κουζούνης: Οι στόχοι της ΑΗΕΡΑ παραμένουν ίδιοι, η διάδοση των ελληνικών ιδεών, η σωστή εκπαίδευση, το σχολείο. Όλα αυτά λοιπόν ακόμα είναι κατευθύνσεις των Τσάπτερς που έχουν ιδρυθεί στην Ευρώπη. Και όταν λέω Ευρώπη, η Ελλάδα είναι Ευρώπη. Τα τελευταία δύο χρόνια, έχω παρατηρήσει μία μικρή αλλαγή στην έκφραση του ελληνικού λαού. Πριν την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι συγγενείς μου έλεγαν: Θα πάμε στην Ευρώπη. Τώρα λένε, θα πάμε στο Παρίσι. Οπότε πιστεύω ότι η γενικότερη έκφραση του κόσμου αναγνωρίζει το γεγονός ότι πλέον δεν είμαστε διπολικοί και σκεφτόμαστε λιγότερο του στιλ δύση και ανατολή, διαίρεση. Έχουμε μικρότερη κρίση ταυτότητας. Έχουμε πλέον αποδεχθεί το γεγονός ότι είμαστε μέρος της Ευρώπης τώρα. Δεν μου αρέσει να κάνω διάκριση μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης όταν κάνουμε λόγο για τα Τσάπτερς επειδή ο στόχος τους είναι ο ίδιος με αυτούς των ΗΠΑ, του Καναδά κλπ. Ότι δηλαδή είμαστε υποστηρικτές των ελληνικών ιδεών.
Joanne Saltas, (Ανώτατη πρόεδρος «Θυγατέρων της Πηνελόπης»): Έτσι είναι. Αυτό είναι που αισθάνονται και οι Κόρες. Θέλουμε ο κόσμος να ξέρει ότι τα Τσάπτερς στην Ελλάδα -οι Κόρες της Πηνελόπης έχουν 16 Τσαπτερς- και θέλουμε να ξέρουν οι Έλληνες ότι προβάλλοντας τον ελληνισμό, προωθώντας την φιλανθρωπία, την Εκπαίδευση σε όλες μας τις αποσκευές είναι ακριβώς αυτό το οποίο θέλουμε να δουν οι γυναίκες οι οποίες γίνονται μέλη στα Τσάπτερς και κάνουν μια πολύ καλή δουλειά. Τα Τσάπτερς των Θυγατέρων δρουν περισσότερο σε ένα τοπικό και κοινωνικό επίπεδο και βοηθούν εκεί που μπορούν ειδικά σ΄αυτό που είπε και ο Άντονι, δηλαδή στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανάγκη για τροφή- Τα Τσάπτερς μας εντοπίζουν. αναγνωρίζουν ακριβώς εκείνες τις συγκεκριμένες ανάγκες που υπάρχουν. Βρίσκουν ομογενείς στις πόλεις τους και βοηθούν να ενωθούν με τις ρίζες τους…
ΡΗΡ: Θα βλέπατε την ΑΗΕΡΑ ως οργάνωση-Ομπρέλα της Ομογένειας;
Κουζούνης: Όχι. Είμαστε μία ανεξάρτητη οργάνωση και δεν έχω σκοπό να γίνω ομπρέλα για όλες τις οργανώσεις. Τα τοπικά σωματεία πρέπει να παραμείνουν τοπικά και να παρέχουν μία πολύ καλή υπηρεσία στον κόσμο της περιοχής την οποία εκπροσωπούν…
Joanne Saltas Συμφωνώ με τον Άντονυ…
ΡΗΡ: Ποια είναι η άποψή σας για το ΣΑΕ;
Κουζούνης: Το ΣΑΕ είναι ένα πολιτικά εκλεγμένος και υποστηριζόμενος οργανισμός και πιστεύω ότι έχει το ρόλο του, δεν το αμφισβητώ αυτό και πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος δουλεύει εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση της Ελλάδας. Δεν μπορούμε να είμαστε στην ίδια συχνότητα με αυτούς επειδή με τον τρόπο που τους αντιλαμβάνομαι είναι μια προέκταση της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν συμπίπτουμε πολιτικά σ΄αυτό το πράγμα.
ΡΗΡ: Ποια είναι η αποστολή της ΑΗΕΡΑ σήμερα;
Ο Ύπατος Πρόεδρος της AHEPA Anthony Kouzounis δίνοντας στον εκδότη της PHP περγαμηνή με τον τίτλο “Άρχων Πολίτης”
Κουζούνης: Το καινούργιο σύστημα στόχων που έχει αναπτύξει ο κόσμος στις ΗΠΑ, είναι η ελληνική συνείδηση της τρίτης και τέταρτης γενιάς της διασποράς, η οποία διακατέχεται εν πολλοίς από το ίδιο πάθος και την ίδια κατεύθυνση που είχαμε εμείς. – Εμείς γερνάμε και πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε αυτό το πνεύμα στην επόμενη -τη νεώτερη- γενιά. Και, κατά τη γνώμη μου, είναι μία δύσκολη αποστολή να ενσταλλάξουμε στην νεώτερη γενιά σήμερα – η οποία είναι αποκομμένη από τις ρίζες τους-να έχουμε τα ίδια σχέδια όνειρα και δράσεις που έχουμε εμείς.
Joanne Saltas: Πιστεύω ότι ο στόχος είναι αυτός γενικά. Είμαστε μια χαρούμενη οικογένεια οι “Κόρες της Πηνελόπης”, ακολουθούμε τις ίδιες βάσεις και στόχος μας είναι να κάνουμε σίγουρο ότι, όπως προαναφέρθηκε, οι τρίτες μας γενιές μπορούν ακόμα να καταλάβουν τις ρίζες και τη σημασία της κουλτούρας, της γλώσσας και τη σημασία της φιλανθρωπίας τα οποία ξεκίνησαν εδώ, στην Αθήνα.
Κουζούνης: -Έχω την τιμή να έχω μέλος 4ης γενιάς, στο Τσάπτερ μου στο Χιούστον του Τέξας, του οποίου ο προπάππους ήταν μετανάστης, ο παππούς του ήταν πολύ ενεργό μέλος στην οργάνωση και του οποίοι οι γονείς ήταν πολύ υποστηρικτικοί και είχαν ενσταλάξει στα παιδιά την ελληνική Παιδεία. Έχουν κατακτήσει λοιπόν με επιτυχία την εκπαίδευσή τους, είτε στα Οικονομικά, είτε στη Δικαστική, είτε στη Νομική και Μηχανική είναι τώρα μέλη του Τσάπτερ μου.
Έτσι, έχω την πρόκληση λοιπόν να ενσταλάξω σε αυτούς τους νεαρούς, άνδρες και γυναίκες, που γίνονται μέλη των Θυγατέρων, ότι πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθεια που εμείς , δεύτερη γενιά, έχουμε χαράξει. Η δεύτερη πρόκληση που υπάρχει είναι να επικοινωνήσεις τα έργα τα οποία κάνουμε. οι Θυγατέρες, η ΑΗΕΡΑ κλπ.
Δυστυχώς, το έργο μας δεν είναι ευρέως γνωστό, παγκοσμίως. Είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι εσύ με το Panhellenic Post, έχεις ενδιαφέρον για το έργο της ΑΗΕΡΑ. Είμαστε χαρούμενοι ότι χάρη στο ενδιαφέρον σου είμαστε σε θέση να σου μεταδώσουμε και τις επιδιώξεις αλλά και τα έργα και τις εν γένει δραστηριότητες της ΑΗΕΡΑ. Όπως σας είπα, είναι πολύ λίγο γνωστό το έργο της ΑΧΕΠΑ διεθνώς, αλλά εμείς είμαστε υπερήφανοι για τον εαυτό μας, γι αυτά που έχουμε καταφέρει. Και τα οποία είναι πολλά και σημαντικά. Είναι πολύ δύσκολο να τα απαριθμήσεις όλα, ένα προς ένα, ή τα μοιραστείς με άλλους, ακόμα και μέσα στην ίδια την οργάνωση.
Ξέρετε, εάν υπάρχει κάτι το οποίο μπορεί να με αναστατώσει είναι να με ρωτήσει κάποιος ποια είναι και τι έχει κάνει η ΑΗΕΡΑ. Και αυτός ενδεχομένως να είναι μέλος της κοινότητας και να έχει πιθανότατα κερδίσει ο ίδιος, τα παιδιά ή τα εγγόνια του από τη στήριξή μας ή τις υποτροφίες που μοιράζουμε, και να έχει το θράσος να μου πει ειρωνικά: τι έχει κάνει η ΑΗΕΡΑ!
Joanne Saltas: Θέλω να προσθέσω πως η ΑΗΕΡΑ έχει πολλή ενεργή παρουσία στις κοινότητες. Χτίζει εκκλησίες, έχουμε ένα τεράστιο πρόγραμμα στέγασης ηλικιωμένων το οποίο έχει τελειώσει. Δεν είναι μόνον αυτό. Φτιάχνουμε νοσοκομεία και στην Ελλάδα, βοηθάμε εκεί με χίλιους τρόπους, να σας πω ενδεικτικά κάτι που ο πολύς ο κόσμος δεν το γνωρίζει ούτε και στην Ελλάδα. Το άγαλμα-μνημείο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες είναι έργο της ΑΗΕΡΑ. Οπότε, καταλαβαίνετε, είναι λίγο εκνευριστικό για μας να υπάρχουν άνθρωποι που λένε: και τι κάνει η ΑΗΕΡΑ. Αλλά γι αυτό αναλαμβάνουμε εμείς το βάρος της ευθύνης και λέμε ότι φταίμε που δεν έχουμε επικοινωνήσει αρκετά καλά το έργο αυτό…
Οπότε, ευκαιρίες σαν κι αυτή που μας προσφέρετε κύριε Μαλασπίνα, είναι πολύτιμες. Ειδικά με το τρόπο που τα μέσα μαζικής επικοινωνίας λειτουργούν σήμερα, η νεώτερη γενιά ίσως κάνει αναζήτηση στο google και ίσως τη συναντήσει ή διαβάσει αυτή τη συνέντευξη και δει τι είναι αυτό για το οποίο γράφετε. Ίσως καταλάβει ακόμη τι σημαίνει η προσπάθειά σου να στήσεις ή να κάνεις ευρέως γνωστή μία “on line” εφημερίδα. Αυτό είναι κάτι το οποίο ταιριάζει πολύ καλά με τα σχέδιά μας για επικοινωνιακές προσπάθειες. Να ανοίξουμε πόρτες σε περισσότερο κόσμο, ώστε να μάθει τι είναι αυτό που κάνουμε στην ΑΗΕΡΑ.
Κουζούνης: Θέλω να προσθέσω, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες σας το εύρος της προσπάθειας που κάνουμε στην ΑΗΕΡΑ, ότι σε πρόσφατη επίσκεψή μας στο Ουάσιγκτον DC, στο Κογκρέσο, όπου συζητάμε με τους δικούς μας εκπροσώπους της περιφέρειάς μας, ένα από τα μέλη, που είναι από τη δική μου περιοχή, Χιούστον Τέξας, είναι μέλος του τουρκικού λόμπι και όχι του ελληνικού! Του ζητήθηκε, λοιπόν, να γίνει μέλος μας, να ενωθεί με το ελληνικό. Το επιχείρημα – “κλειδί” το οποίο παρουσιάσαμε σ’ αυτό το πρόσωπο ήταν το γεγονός ότι είχαμε πλήρες πρόγραμμα στέγασης ηλικιωμένων πολιτών.
Πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους αδυνατούν να πληρώσουν, πόσοι από αυτούς δεν έχουνε ούτε μια δεκάρα τσακιστή; Ε, εμείς παρέχουμε σ’ αυτούς τους ηλικιωμένους πολίτες της Κοινότητας ό,τι χρειάζονται και σημείωσε το αυτό, θα σε καλωσορίσω να έρθεις στο Χιούστον για να κάνουμε επίσκεψη σε ένα από αυτά.
ΡΗΡ: Ένα ερώτημα για τις Θυγατέρες: Ποιος είναι ο ρόλος της Ελληνο-Αμερικανίδας μητέρας σήμερα;
Joanne Saltas: Οι Ελληνικής καταγωγής μητέρες στην Αμερική, είμαστε πολύ ευαισθητοποιημένες στο να γνωρίσουν τα παιδιά μας τον ελληνισμό. Το φροντίζουν αυτό παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες δουλεύουν έξω από το σπίτι τους και δεν τους μένει πολύς χρόνος ελεύθερος να ασχοληθούν όσο πολύ θα ήθελαν με τα παιδιά τους. Και πάλι, όμως, κάνουν το καλύτερο, προσπαθούν να εκμεταλλευθούν κάθε λεπτό για τα παιδιά τους, για να τους εξηγήσουν την ελληνική θρησκεία, την ελληνική κουλτούρα αν και πολλές από αυτές εξαρτώνται από εξωτερική βοήθεια για να πάρουν τα παιδιά τους ελληνική μόρφωση, έχουμε ελληνικά σχολεία, έχουμε ελληνικά προγράμματα. Έχουμε ομάδες ελληνικών παραδοσιακών χορών, έχουμε ομάδες νεότητας.
Με όλα αυτά η μητέρα, η οποία συνήθως είναι αυτή που καθοδηγεί τα παιδιά, τα οδηγεί προς το να μπαίνουν σ’ αυτού του είδους τις οργανώσεις. Ελπίζοντας ότι θα ενσωματωθούν με τους “Γιους του Περικλή” και τις “Παλλάδες της Αθηνάς”. Έτσι λοιπόν, είναι μια αποστολή που κάθε μητέρα έχει, το να λέει και να ελπίζει ότι τα παιδιά της θα μεγαλώσουν για να γίνουν παραγωγικοί πολίτες, γνωρίζοντας τις ελληνικές τους ρίζες. Ελπίζουν οι γονείς ότι τα παιδιά τους θα πάνε στο κολέγιο και θα πάρουν διπλώματα και είναι πολύ υπερήφανοι γι αυτό…
Υπάρχουν τόσοι πολλοί τομείς, π.χ. η ρίζα σε επιστήμες είναι ελληνική. Έτσι, λοιπόν, παρέχουν στα παιδιά τους αυτού του είδους τη γνώση ότι ο καθένας μαθαίνει όλες τις λέξεις της βιολογίας, ας πούμε, αλλά αυτός που ξέρει ελληνικά τα πάει πολύ καλά, αφού οι όροι είναι ελληνικοί. Το ίδιο στην ιατρική κλπ.
Σημειώστε ότι ακόμη και στο ποδόσφαιρο κατευθύνουν τα παιδιά τους σε ομογενειακές ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά τους μαθαίνουν και τις ελληνικές ομάδες και έτσι σχεδόν όλοι έχουν μία ελληνική ομάδα που υποστηρίζουν, ακόμη και εάν μένουν στην Αμερική…
Επομένως πιστεύω αυτό είναι το κύριο πράγμα που προσπαθούν να κάνουν οι ελληνοαμερικανίδες μητέρες, να επιτύχουν αυτή τη σύνδεση και να την διατηρήσουν δυναμικούς τους δεσμούς. Επομένως πιστεύω αυτή είναι η δυσκολία του ρόλου της Ελληνίδας γυναίκας στην Αμερική.
Κουζούνης: Μην παραλείπετε τον Έλληνα άνδρα (εάν ο άνδρας είναι Έλληνας και η γυναίκα δεν είναι, είναι το ίδιο πράγμα) γίνεται επιρροή κουλτούρας.
ΡΗΤ: Πιστεύετε με τους μεικτούς γάμους η ομογένεια χάνει ή κερδίζει άτομα;
Κουζούνης: Ναι, μπορούμε να το πούμε αυτό. Ότι, δηλαδή, κερδίζουμε κάποια άτομα. Να σας πω, σύμφωνα με με αριθμούς που δίνει η Εκκλησία, και που αφορούν ομογενείς που είναι εγγεγραμμένα μέλη της, πρέπει 0ι Ελληνοαμερικανοί να είναι 1.5 εκ. ψυχές. Πιστεύω, όμως, ότι είμαστε πολλοί περισσότεροι.
Η Εκκλησία προβάλλει τη συμμετοχή την εγγραφή, τους ανθρώπους που προσφέρουν στην Ενορία. Μου αρέσει ο όρος προσφορά. Εαν θέλεις να στηρίξεις την εκκλησία σου, προσφέρεις με οτιδήποτε μπορείς και όχι με τα αναγκαστικά 50 δολάρια ανά οικογένεια. Και έτσι είναι εύκολο να καθορίσει από αυτό τον αριθμό των εγγεγραμμένων σε αυτήν, τους ελληνοαμερικανούς, επειδή αυτός είναι ο γνωστός της αριθμός. Ο άγνωστος τώρα αριθμός ελληνοαμερικανών είναι όλοι αυτοί που δεν είναι εγγεγραμμένοι στις Εκκλησίες, είναι οι μεικτοί γάμοι.
Εάν θέλεις να υπολογίσεις και αυτούς που δεν έχουν άμεση σύνδεση με την Ορθόδοξη λατρεία, θα έλεγα ότι ο πληθυσμός είναι μεγαλύτερος από το 1.5 εκ. Να σας πω, επειδή γνωρίζω καθημερινά κόσμο στα αεροπλάνα, στα τρένα, στα ρεστοράν κλπ. συναντάς ανθρώπους που ούτε καν υποψιάζεσαι ότι έχουν ελληνική καταγωγή. Γνώρισα ένα δικαστή στο Χιούστον του Τέξας, όπου έχω μεγαλώσει και ζω περίπου 7ο χρόνια.
‘Ένας Έλληνας φίλος μου ο οποίος είναι ανακατεμένος με τα ομογενειακά κοινά, ακόμη πιο πολύ κι από μένα, μου είπε, Άντονυ, ο δικαστής Φίλιπς είναι Έλληνας. μιλάει λίγα Ελληνικά. Ο πατέρας του ήταν πολύ γνωστός στον πολύ καλό μου φίλο Τζίμυ Κριθαριώτη, ο οποίος δεν ήτανε συνδεδεμένος με την Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε με την ΑΧΕΠΑ, αλλά γνωρίζονταν μεταξύ τους εξαιτίας της γενιάς, κοιταζόμαστε και αυτός είναι δικαστής και υπηρετεί στο Χιούστον του Τέξας, μισός Έλληνας έχει μείνει μακριά γιατί παντρεύτηκε μη Ελληνίδα. Eίναι έξω από την κοινότητα. Ε, ξέρετε πόσοι τέτοιοι ομογενείς είναι έξω από την Κοινότητα, την ΑΗΕΡΑ, την Εκκλησία;
Joanne Saltas: Όσον αφορά στην Εκκλησία, θέλω να προσθέσω ότι ίσως μένουν μακριά, αλλά γνωρίζουν πάντα το ελληνικό. Και όταν έχουν μια ευκαιρία ίσως να μην πάνε στην εκκλησία, αλλά όταν κάνουν κάποιο πάρτι στο σπίτι τους θέλουν να δείξουν τα ελληνικά φαγητά επομένως ακόμα κι αν υπάρχει ένας αριθμός από την εκκλησία υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι ακολουθούν το δεσμό χωρίς να είναι συνδεδεμένοι με την Εκκλησιά, οπότε ο αριθμός αυτός μπορεί να διαφέρει.
ΡΗΡ: Τελικά μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσοι ακριβώς είναι οι Ελληνοαμερικανοί;
Κουζούνης: Πληροφορηθήκαμε πριν χρόνια για μία καταστροφική έκρηξη ορυχείου η οποία έγινε το 1913. Περίπου 279 Ανθρακωρύχοι ήτανε μέσα όταν εξερράγη και από αυτούς 30 ήταν Έλληνες. Οπότε η ΑΧΕΠΑ έκανε μία παγκόσμια προσπάθεια να ειδοποιηθούν οι συγγενείς των ανθρώπων αυτών. Είχαμε μία σεμνή Τελετή ορθόδοξη, παρόλα αυτά και καθολικοί ήλθαν μαζί μας και από άλλα δόγματα και οδηγήσαμε τη συγκέντρωση στη μνήμη για τα 100 χρόνια από το τραγικό συμβάν, Υπήρξαν πολλές παρόμοιες τελετές σε όλη τη Δύση. Επομένως, να που σε κάθε συμβάν ανακαλύπτεις πολίτες που κανείς δεν γνώριζε πριν την ελληνική τους καταγωγή.
Αυτός είναι ένας άγνωστος κόσμος για τον οποίο μόνο οι συγγενείς τους στην Ελλάδα μπορεί να έχουν στοιχεία γιατί αν και άγνωστοι στην ξενιτιά, τους έστελναν -τότε- 5ο σεντς ή ένα δολάριο στην Ελλάδα, για να στηρίζουν την οικογένειά τους. Αυτοί θα γνωρίζουν εάν τους συνέβη οτιδήποτε, αν και πιστεύω πως ακόμη υπάρχουν άγνωστα θύματα για τους οποίους δεν μπορεί να γίνει ταυτοποίηση.
ΡΗΡ: Ποιές ενέργειες κάνει η ΑΗΕΡΑ για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα;
Κουζούνης: Τα Μάρμαρα είναι ένα protsect στα σκαριά. Πρόκειται να γράψουμε γράμματα, να κάνουμε επαφές στο Κογκρέσο, να κάνουμε παρεμβάσεις, δηλαδή να ασκήσουμε κάθε δυνατή πίεση που το κράτος μας μπορεί να ασκήσει στην μεγάλη Βρετανία…
Joanne Saltas: Οι επώνυμοι είναι μαζί μας. Θα παλαίψουμε και ίσως καταφέρουμε να αφήσουμε μια κληρονομιά στα παιδιά μας. Πάντως θα το προσπαθήσουμε.
Από αριστερά Ο Ύπατος Πρόεδρος της AHEPA Anthony Kouzounis, ο εκδότης της PHP Χρήστος Μαλασπίνας και η Grand President of Daughters of Penelope Joanne Saltas
English
By Christos Malaspinas
PHP: You had a meeting with the Prime minister, Antonis Samaras. The prime minister appointed a statement to Greek people about Golden Dawn.
Anthony Kouzounis: I have an official position early on, officially, when golden dawn established a presence in New York City and our passing President Josh Glossomanidis issued a very powerful statement. That we are opposed to this type of activities particularly to the fact that they are Nazis, and the fact that they immerge in Greece is embarrassing, to me personally, to Democracy and certainly has been to the entire chapter and organization of AHEPA. We are opposed to any type of discrimination.
We have these principals from our founding in 1922 that was our whole purpose. Our forefathers lived through discriminating and difficult times in the United States and that was why the order of AHEPA as founded. In order to fight these types of discriminations and we will now stand for it.
PHP: What role does Greeks abroad play during the financial crisis in Greece?
Anthony Kouzounis: Diaspora has been extremely supportive, understanding, and sympathetic to the economic difficulties that the entire nation of Greece has experienced the last almost five years. We are hopeful, and I believe that, somewhat, recognizing the fact that the economic situation has reached its lowest level and now its improving and the recent activity of a 8.3 billion euro loan extension in Greece indicates to me that there is respect of the sacrifices that the government and the entire nation of Greece has made to bring it up from its lowest point.
PHP: Are you satisfied from the amount of contribution you have made to Greece in such difficult times?
Anthony Kouzounis: How can we be satisfied when we still see people in need? We are not satisfied but we are, overall, satisfied with the contribution we have been able to make like providing hospitals, senior homes, and support in the individuals that helped us and struggled over the years. I think there is still more that we can give at this time, I don’t specifically have an idea but we will continue to have 6 or 7 containers of medical supply that is being packaged in the U.S as we speak so that’s the continuation of our support. We recently were supportive of the Apostoli program of the archbishop Ieronimos, we are very proud of what we have done that last 22 or 23 months.
I think no other organization, singular, has been at the level of support that AHEPA and the daughters of Penelope have extended to Greeks. I am very confident that no other organization from the U.S has done so much in this area so we are proud of our achievements.
PHP: What is your goal, as AHEPA, regarding to the funding of new chapters in Europe and Greece?
Anthony Kouzounis: The goal of AHEPA remains the same, Hellenic ideas, which encompasses proper education, school etc. All of these things are still encompassed in the organization that have been founded in Europe and when I say Europe, Greece is Europe and recently the last 2 years I’ve noticed a little change in the expression of Greek people. Before the European join, my relatives said, “Where are you going? We are going to Europe”. Now, they say, “We are going to Paris”. Therefore, I think the overall expression of people recognizes the fact that we are no longer dicomatic and we think less of West and East, of division, there is no identity crisis. They have now accepted the fact that we are part of Europe. I do not like to distinguish between Greece and Europe especially when we are talking about our chapters because their goal is the same as it is in the U.S, Canada etc. that we are supportive of Hellenic ideas. That is my personal opinion.
Joanne Saltas: That is how the “Daughters” feel as well, -the Daughters of Penelope have 16 chapters- and we want Greek people to know that promoting Hellenism, promoting philanthropy, education in all of our missions is exactly what we want the women that join our chapters to see and they are doing a very good job of that. Our Daughters’ chapters are more involved on a local level and community level and they are helping where they can, especially with what Anthony said, by dealing with this difficult financial situation and they help by providing food where it is needed. Our chapters are identifying those specific needs. In the limits of their cities, they try to reconnect Greeks abroad with their roots.
PHP: Do you consider yourselves, as AHEPA, an umbrella organization for omogeneia
Anthony Kouzounis: No. we are independent organization and I do not seek to be an umbrella for all the organizations, τα τοπικά σωματεία must remain τοπικά and they serve a wonderful service to the people at the region that they represent. We are international but independently international.
Joanne Saltas: I agree with Anthony!
PHP: What do you think of SAE?
Anthony Kouzounis: ΣΑΕ is a politically voted, supported organization and I think it has its plays. I do not doubt that and I think there is someone there working on behalf of the government of Greece. We cannot be in tune with them because the way I perceive it, they are an extension of the Greek government and we are not politically inclined to be in that direction.
PHP: Which is the mission that AHEPA has to accomplish today?
Anthony Kouzounis: The new targets system that is developed by the world in the U.S is the awareness of the 3rd and 4rd generation της diasporas the same passion and direction that we had. We’re getting older and we must pass the torch to the next generation, the younger generation, and this is a difficult task, according to my opinion, a mountainous effort to instill in the younger generation today, who is removed from their ancestral connection, to have the same plans, dreams and actions that we have.
Joanne Saltas: I thing that the target is exactly that as well. We are a happy family. The Daughters of Penelope follow along with the same premise and our target is to make sure that like said, our 3rd generations still understand their roots and the importance of the culture, the importance of the language and the importance of philanthropy that had begun here in democracy and Hellas in general.
Anthony Kouzounis: I am honored to have a member of the 4th generation in my chapter in Huston, Texas whose great grandfather was an immigrant, whose grandfather was very active in the organization, whose parents were very supportive and had instilled in their college educated children the Greek culture (now they are in their 20s). Therefore, they have achieved success in their education be at finance, be at medicine, be at legal battles, be in engineering and now they are now part of my chapter. Now, I have the challenge of instilling to this young men and women who are joining the Daughters that they must continue this effort, this quest that has been established by us, the second generation. The second challenge is “communications” the έργα that we do the Daughters, AHEPA etc.
Unfortunately, worldwide, is little known and we are proud of the fact that you have an interest in us and we are able to convey to you our passion, our desire and actions and activities. It is very little known. We are proud of what we achieve and ourselves and it is very difficult to share this with others even within our own origination. If there is anything that can get me upset is to ask me “who is AHEPA, what has AHPEA done”? You’re, propably involved in the community and you have probably gained (or your grandson or your daughter) from our support or scholarships and you have the audacity, to ask me what has AHEPA done!
Joanne Saltas: I would like to add that AHEPA is very active in the communities, in building churches, etc. We have a massive senior housing project that is done and so that question is a little upsetting for us but we will take the burden on ourselves. Say we have not communicated well. Therefore, opportunities like these, especially the way that social media works today, the younger generation may be googling and perhaps come along this or read this interview and see what it is this you are writing about. Your efforts to build an online newspaper is something that fits very well with our plans for communication efforts and open up doors to other new people so more and more will know what we’re doing in AHEPA.
Anthony Kouzounis: I would like to add here, in order for your readers to understand the range of our efforts on AHEPA that on our last visit to Washington, DC to Congress -we go the congressional hill in Washington DC and speak with our various representatives from our own district. One of the members of the congressional representation from my area Houston, Texas who is a member of the Turkish lobby and not of the Hellenic lobby. He was asked to join them (they were aware of that fact but invited him to join the Hellenic lobby, anyway). The key item that we brought forth to this person was the fact that we had seniors’ citizen housing plan.
How many of these Europe people, the Greek people has said, “we do not pay one”, “we do not have a singular one”! We are providing these senior citizens with that in the community and make a note of that and Ill welcome you to come to Houston and please contact me in order to take a tour in these facilities.
PHP: What is the role of the Greek-American mother in the U.S today?
Joanne Saltas: Regarding to the Greek American woman in the U.S, we are very concerned by their desire for their children to learn Hellenism and that they are very busy themselves. Most of these women work outside of their home so the objective is to give them the needed time with their children to explain to them the Greek religion, Greek culture etc. A lot of them depend on outside avenues where they can go to help their children. We have Greek schools, we have Greek programs, they participate in Greek dance groups, in Greek youth groups and in that way the mother (who usually is the one who is guiding their children), and they are guiding them toward joining those kind of organizations. Hopefully they will join the Sons of Pericles and the Maids of Athena, so it is a task that every mother has: to hope that her children will grow up to be productive citizens, knowing their Hellenic roots.
For example, we have a lot undereducated that are hoping their children will go to college and get degrees as well. They are very proud of this! They can learn from so many areas. The word “root” for example is a Greek word, so they provide that kind of knowledge to their children, the fact that you are learning all these biology words, they actually came from the Greeks. Therefore, I believe this is the role and it is difficult because it is torn into many other areas in United States…
They are going to play soccer but with the soccer they identify with the soccer teams here in Greece and they all have a d=favorite team that they root for even though they are in the U.S. I think that is the main thing that mothers are trying to do. That special connection and to make sure they maintain this.
PHP: In your opinion, does omogeneia benefit or is negatively affected from mixed marriages?
Anthony Kouzounis: Yes, you can say that!
Do not exclude the male Greek (if the male is Greek and the female is not, it is the same thing, he becomes the stronger culture in the family).
I think that figure is determined by the Greek Orthodox Church, the involvement, the memberships, our support in general. Some communities call it a pledge; other communities call it a membership. I like the term pledge, if you want, to support your church you pledge whatever you can -not just the mandatory 50 dollars per family- and so it’s easy to determine the figures by that count because that’s the known count. The unknown count is the mixed marriages that have not quite the same connection with the orthodox faith is and I would say that the population we are talking about is greater than one and a half million.
These are the ones -because I meet people every day on the airplane, on the train, in restaurants, in social galleries…- I met a judge in Huston Texas, I’ve grown up in Houston Texas. I’ve been there for seventy years and a Greek friend of mine who’s involved and even more social that I am and politically (told me) “Anthony I want you to make judge (…..,) judge Philips is Greek, he speaks a little Greek his father was well known to my dear friend Jimmy Krithariotis who wasn’t connected with the Orthodox Church or with AHEPA actually. But they knew each other because of their generation and that guy is looking at me and I’m looking at him and he is a judge serving in Huston Texas of Greek, half Greek, he married a non-Greek so he’s stayed away from the community where we would interact with one another, I was floored!
Joanne Saltas: As far as the church goes, they may stay away but they always know the “Greek” and when they have an occasion, perhaps they do not go to church but if they have some sort of a party or something they want to show Greek desserts, the Greek food! So, even though the number -and it does come from church membership- there are others doing or following with that connection, with the people who are not connected with the church. Therefore, the number may be different…
PHP: Do you think it is possible for someone to count the exact number of the Greek Americans in the U.S?
Anthony Kouzounis: We were notified last year of a disaster mining explosion, that occurred in 1913 and 279 miners were inside when it exploded which 39 of those were Greeks. So AHEPA made a national project to make people aware of this and we had a beautiful commemorate service, orthodox service, Catholics joined us and the Ascapelians joined us, and we led the gathering to commemorate 100 years and there were several of these throughout the west. Miss Alcestis home stayed and was a major explosion, this was the second largest in number people killed and her region is the third largest. And many of these were Greek orthodox, unknown people buried and relatives may never find out that their beloved ones who were sending 50 cent or one dollar to Greece to support the family, where dead because they were unknown individuals. There are still some unknown for whom an identification cannot be found. That is part of our history and we are not forgetting our history. We are seeing our future and do what we can as the Sons of Pericles, the maids of Athena to continue this. We have a great task in front of us and we are rising to the task.
PHP: What actions could we expect for AHEPA regarding to the Greek marbles return to Greece
Anthony Kouzounis: Oh, the marbles. It is an ongoing project for us to write letters, to make contact, to make representation, aka the limited pressure that our government can apply on England and Great Britain.
Joanne Saltas: Celebrities are on board with us
Anthony Kouzounis: It is an ongoing project, maybe in our lifetime at least we get to leave a legacy…we will try!
Both: Thank you we appreciate this.
Σχόλια Facebook