Πάνω από 2.500 Αυστραλοί αυτοκτόνησαν το 2012 – Κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών νέων

Μία τραγική πραγματικότητα της αυστραλιανής κοινωνίας αποκαλύπτουν στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που είδαν το φως της δημοσιότητας την Πέμπτη. Οι αυτοκτονίες νέων κοριτσιών ηλικίας από 15-19 ετών αυξήθηκαν κατά 63% το 2012, ενώ τα νεαρά -κάτω των 24 ετών- «θύματα της απελπισίας» έφτασαν τα 338 το 2012, καταρρίπτοντας ένα θλιβερό ρεκόρ κατά τα τελευταία 11 χρόνια.

Στην Αυστραλία, ο  συνολικός αριθμός των αυτοχείρων το 2012 έφτασε τους 2.535, 155 περισσότερους από την προηγούμενη χρονιά, γεγονός που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από οργανώσεις ψυχικής υγείας ενόψει πιθανών περικοπών που μπορεί να σχεδιάζει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην χρηματοδότηση προγραμμάτων πρόληψης αυτοκτονιών.

Εκφράζονται μάλιστα ανησυχίες καθώς τα κονδύλια που είχε δεσμεύσει η προηγούμενη κυβέρνηση για το συγκεκριμένο σκοπό τελειώνουν τον Ιούνιο και η παρούσα κυβέρνηση αρνείται να ανοίξει τα χαρτιά της για το αν θα συνεχίσει να επιχορηγεί τα συγκεκριμένα προγράμματα.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο αριθμός αυτοκτονιών στην Αυστραλία,  όπου θεωρείται σύγχρονος παράδεισος και πολλοί Έλληνες καταφεύγουν για να μια καλύτερη ζωή, συντελέστηκε χωρίς η κοινωνία να αντιμετωπίζει τα οικονομικά προβλήματα που εδώ και μία πενταετία ταλανίζουν την ελληνική οικονομία.

Αντίθετα, στην Ελλάδα, «το 2008, οπότε και τοποθετείται διεθνώς η έναρξη της οικονομικής κρίσης, ξεπεράστηκε το φράγμα της μιας αυτοκτονίας την ημέρα» σημειώνει ο κ. ο κ. Κυριάκος Κατσαδώρος, ψυχίατρος και ιδρυτής της «Κλίμακας» (ΜΚΟ που μεταξύ άλλων λειτουργεί από το 2007 την τηλεφωνική Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία 1018),και συνεχίζει: «Οι εκτιμήσεις μας σήμερα είναι ότι έχουμε 2-3 αυτοκτονίες την ημέρα». Ο λόγος που ο κ. Κατσαδώρος αναφέρεται σε εκτιμήσεις είναι το γεγονός ότι τα επίσημα στοιχεία δεν περιγράφουν επαρκώς το πρόβλημα: «Το στίγμα που συχνά συνοδεύει τις οικογένειες των αυτοχείρων οδηγεί στο να μην καταγράφονται όλες οι αυτοκτονίες. Στην “Κλίμακα” συνεργαζόμαστε τόσο με τα Κέντρα Υγείας όλης της επικράτειας όσο και με τις πανεπιστημιακές ιατροδικαστικές υπηρεσίες προκειμένου να συλλέξουμε τα στοιχεία για τον αριθμό των αυτοκτονιών. Και πάλι κάποιες δεν γίνονται ποτέ γνωστές: εκείνος που αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητό του για να αυτοκτονήσει, πάντοτε θα καταγράφεται στα τροχαία».

Ίσως -πέραν των πληθυσμιακών μεγεθών- απάντηση να δίνει το γεγονός πως σύμφωνα με τη διεθνώς αποδεκτή παραδοχή, η πλειονότητα των αυτοχείρων πάσχει από ψυχικές διαταραχές. «Αν και υπάρχουν πολλές συζητήσεις σχετικά με το θέμα, η διεθνής επιστημονική κοινότητα συμφωνεί ότι το ποσοστό των αυτοχείρων που είναι ψυχικά ασθενείς κυμαίνεται από 80% ως 95%» λέει ο κ. Κατσαδώρος. Η ψυχική διαταραχή, η «ευαλωτότητα» κάποιων ατόμων, αν και σοβαρός παράγοντας, δεν αποτελεί ωστόσο ικανή και αναγκαία συνθήκη για να τα οδηγήσει στην αυτοκτονία. Για να συμβεί αυτό απαιτείται και κίνητρο: «Ατομα με ένα συγκεκριμένο γενετικό υπόβαθρο είναι περισσότερο ευάλωτα στην αυτοκτονία, ωστόσο για να φθάσουν ως εκεί απαιτούνται οι κατάλληλες εξωτερικές συνθήκες. Στρεσογόνοι παράγοντες οι οποίοι αθροίζονται και με γεωμετρική πρόοδο οδηγούν το ευάλωτο άτομο στο να βάλει τέλος στη ζωή του» τονίζει ο έλληνας ψυχίατρος.

ΠΗΓΗ: Neoskosmos.com – oichalianews.gr