Νίκος Παπαδόπουλος: Το ΣΑΕ σπατάλησε πόρους και απολογισμός δεν έγινε…
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
«…Η Ελλάδα πρέπει να ακούει και να ρωτάει για να μάθει ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα του Έλληνα ομογενή. Εδώ δημιουργήθηκε ένας θεσμός, το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), που το μόνο που έκανε ήταν να σπαταλήσει πόρους που του εδόθησαν από το Κράτος. Και απολογισμός δεν έγινε ποτέ…» Με τα λόγια αυτά, ο Κυβερνήτης της AHEPA-HELLAS κ. Νίκος Παπαδόπουλος, αναφέρθηκε σε ομιλία του που έγινε στα πλαίσια εκδήλωσης από τη Διεθνή Οργάνωση Λεσχών LIONS, την Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου, στην Παλαιά Βουλή, στο ΣΑΕ. Θέμα της εκδήλωσης, “Ο νέος Ρόλος της Ομογένειας για την Ελλάδα”.
Στην ομιλία του ο κ. Παπαδόπουλος, ομογενής από τις ΗΠΑ ο ίδιος, αφού διευκρίνισε ότι εκφράζει προσωπικές απόψεις και όχι θέσεις της ΑΗΕΡΑ, έκανε μία περιληπτική αναφορά στην μεταναστευτική έξοδο των Ελλήνων προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στις αρχές του 20ου αιώνα περιγράφοντας το προφίλ τους που ήταν “με μικρή μόρφωση και δεν γνώριζαν την αγγλική γλώσσα”. Έτσι, “οι πρώτες δουλειές τους ήταν τα εστιατόρια ή άλλες χειρονακτικές εργασίες, διότι δεν χρειάζονταν να έχουν καλή γνώση της Αγγλικής”.
Στη συνέχεια της ομιλίας του κ. Παπαδόπουλος τόνισε τα ακόλουθα:
«Δειλά- δειλά με την παρότρυνση του δεύτερου κύματος μεταναστών που έφεραν οι πρώτοι, άρχισαν να ανεβαίνουν στην κλίμακα των εργασιών και να γίνονται ιδιοκτήτες καταστημάτων λιανικής πώλησης. Πολλοί συμπατριώτες μας εγκαταστάθηκαν κοντά σε πανεπιστήμια ιδίως στην Ανατολική Αμερική, για να σπουδάσουν τα παιδιά τους και να ανέβουν στην κοινωνική κλίμακα. Επομένως, ο πρώτος ρόλος των Ελλήνων ομογενών στις ΗΠΑ ήταν η μεταφορά κεφαλαίου στην Ελλάδα. Για βιοποριστικούς λόγους, κατασκευή κατοικιών, εκκλησιών κλπ.
Από τότε και μέσα από πολέμους, επαγγελματικούς κύκλους, την μεγάλη οικονομική καταστροφή στις ΗΠΑ το 1929, οι Έλληνες μετανάστες ωρίμασαν και έγιναν κομμάτι της αμερικανικής κοινωνίας. Αρκετοί Έλληνες μετείχαν στο Δεύτερο παγκόσμιο Πόλεμο, σαν Αμερικανοί στρατιώτες. Επίσης έγιναν πολλοί γάμοι Ελλήνων με αμερικανούς πολίτες. Με άλλα λόγια ο Έλληνας άρχισε να γίνεται Αμερικανός, υπερήφανος για τη νέα του πατρίδα.
Με την έλευση του Προέδρου των ΗΠΑ, Φράνκλιν Νταλιάνι Ρούσβελτ, ο οποίος ήταν και φιλέλληνας, ο Έλληνας αναγνωρίστηκε από τους Αμερικανούς σαν αξιόπιστος και καλός γείτονας, όταν μάλιστα οι Έλληνες μάζεψαν τα μεγαλύτερα ποσά, για τα War Bonds που εξέδωσαν στην Αμερική για να χρηματοδοτήσουν τα έργα του Παγκοσμίου Πολέμου.
Όταν εγώ πήγα στις ΗΠΑ το 1957 για σπουδές με υποτροφία στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, οι καθηγητές και συμφοιτητές μου με δέχτηκαν με ανοικτές αγκάλες. Και το έβλεπες αυτό από το ότι έλειπαν τα εθνικά αστεία που έλεγαν για άλλες εθνικότητες, σαν τους Πολωνούς, τους Ιταλούς ή τους Κινέζους.
Μάλιστα εμείς οι άντρες ήμασταν πολλοί δημοφιλείς στον κύκλο των συμφοιτητριών μας.
Ο Έλληνας συνέχισε να μορφώνεται και να ανεβαίνει τα σκαλιά της κοινωνικής καταξίωσης. Θεωρούμαστε τώρα ως το δεύτερο πιο μορφωμένο εθνικό γκρουπ. Γίναμε μέλη της μεσαίας κοινωνικής τάξης στην Αμερική, έχοντας ανάμεσά μας αρκετούς εκατομμυριούχους και πολύ επιτυχημένους επαγγελματίες.
Έχουμε δικηγόρους, γιατρούς, επιστήμονες, τραπεζίτες, πολιτικούς και ότι άλλο καλό μπορεί αν φανταστεί κάποιος.
Δυστυχώς, άλλαξε και ο ρόλος της ομογένειας προς την Ελλάδα. Πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας μετά από την μεταπολίτευση το 1974, δυσαρέστησαν, επί τω πλείστον, τους Έλληνες της Αμερικής. Διό0τι διάφορες πολιτικές θέσεις στην Ελλάδα θεωρήθηκαν ότι ήταν αντίθετες με τα συμφέροντα των ομογενών και αυτών της νέας τους πατρίδας.
Βεβαίως οργανώσεις σαν την ΑΗΕΡΑ συνέχισαν τις προσπάθειές τους να βοηθήσουν την Ελλάδα όποτε τους ζητείτο.
\ΗΥ ΑΗΕΡΑ το κάνει αυτό και σήμερα, όπου τα θέματα είναι πιο πολύπλοκα και μεγαλύτερου εθνικού ενδιαφέροντος.
Οι πολιτικοί, όμως, χρησιμοποίησαν τους Ελληνο-αμερικανούς κυρίως σαν πηγή χρηματοδότησης και πηγή ψήφων όταν τους είχαν ανάγκη. Επίσης, πολιτικοί μας μετέφερναν τα πάθη της πολιτικής και στην Αμερική.
Αυτά δυσαρέστησαν την 3η ή 4η γενι9ά των Ελλήνων που δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί οι συμπατριώτες τους στην Ελλάδα είχαν τέτοια συμπεριφορά. Και στράφηκαν στην Αμερική για τις δουλειές τους. Αρκετοί επαγγελματίες επέστρεψαν στην Ελλάδα για να εργαστούν Αλλά ακόμα περισσότεροι ξαναγύρισαν στην Αμερική, εκτός από μερικούς που έμειναν στην χώρα διότι ασχολήθηκαν κυρίως με την πολιτική. Οι Ελληνο-αμερικανοί έπαψαν να βλέπουν την Ελλάδα σαν μια ελκυστική χώρα για τις επενδύσεις τους, διότι δεν ήταν.
Και καλά τα ψέματα, οι επενδυτές επενδύουν με το μυαλό όχι με την καρδιά. Μέχρι τώρα, παρά τις προσπάθειές τους, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν καταφέρει να πείσουν τους Έλληνες της Αμερικής να επενδύουν στην χώρα μας.
Επίσης, πολλοί από τους συμπατριώτες μας της Αμερικής, έχουν πάψει να συμπαραστέκονται στη χώρα μας σε περίπτωση φυσικών ή οικονομικών καταστροφών διότι πολλά από τα χρήματα που έστειλαν στην Ελλάδα έχουν χαθεί. Δεν έχουν πάρει κανέναν απολογισμό για το που πήγαν τα χρήματα.
Πώς μπορεί κανείς να ανακτήσει μια χαμένη εμπιστοσύνη;
Για να μπορέσουμε να ξαναφέρουμε τον Έλληνα της Αμερικής πιο κοντά στη χώρα μας, πρέπει εμείς να αλλάξουμε και να τους φερθούμε πιο επαγγελματικά, πιο εθνικά και όχι να τους βλέπουμε σαν πηγή εκμετάλλευσης.
Καταρχήν το0 περιβάλλον για επενδύσεις, είτε των Ελλήνων ή ξένων, πρέπει να είναι ευνοϊκό. Σαν παράδειγμα, όταν αλλάζουν οι φορολογικοί νόμοι σε μικρά χρονικά διαστήματα, πως μπορεί να προστατεύεται ο επενδυτής που από τη φύση του προγραμματίζει για πολλά χρόνια στο μέλλον; Αυτό του το επιτρέπει η φορολογική πολιτική των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή χρειάζεται να υπάρξει μια εθνική, και όχι κομματική πολιτική, για τον Έλληνα ομογενή.
Δεν είναι σωστό να αλλάζουν κυβερνητικές πολιτικές κάθε φορά που αλλάζει ο υπουργός ή και η κυβέρνηση. Επίσης η Ελλάδα πρέπει να ακούει και να ρωτάει για να μάθει ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα του Έλληνα ομογενή. Εδώ δημιουργήθηκε ένας θεσμός, το ΣΑΕ, που το μόνο που έκανε ήταν να σπαταλήσει πόρους που του εδόθησαν από το Κράτος. Και απολογισμός δεν έγινε ποτέ. Οι ομογενείς πλέον έχουν γεννηθεί και εγκλιματισθεί σε μια άλλη χώρα, η οποία απέχει πολύ από το να είναι ένα κομματικό κράτος. Η ΑΗΕΡΑ προσπαθεί να παίξει ένα ρόλο ενημέρωσης της ελληνικής κυβέρνησης και των κομμάτων με τις επίσημες επισκέψεις που κάνει στην Ελλάδα.
Φέτος μέλη του Ύπατου Συμβουλίου της ΑΗΕΡΑ και των Θυγατέρων της Πηνελόπης θα είναι στην Ελλάδα για 12 μέρες τον Απρίλιο. Προγραμματίζονται ήδη συναντήσεις με την κυβέρνηση και τους πολιτικούς φορείς της χώρας μας.
Θα είναι εδώ, όχι μόνο για να ενημερώσουν., αλλά και για να ακούσουν για τις ανάγκες της Ελλάδος, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές , κλπ.
Όταν αναρωτηθήκαμε ποιος είναι ο ρόλος της ελληνικής ομογένειας σήμερα, είναι πιο σωστό να αναρωτηθούμε ποιος θέλουμε να είναι ο ρόλος της ομογένειας και ανάλογα να διαμορφώσουμε τη νοοτροπία μας.
Κλείνω την ομιλία μου χωρίς να σας δώσω καμιά φόρμουλα σχετικά με τους ομογενείς. Χρειάζεται πολύ δουλειά από όλους τους ενδιαφερόμενους και κυρίως από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας που πρέπει να μάθουν να αντιλαμβάνονται ποιές είναι οι ανάγκες των ομογενών μας, και όχι να αποφασίζουν μονομερώς. Μια διμερής σχέση αμοιβαιότητας θα είναι εποικοδομητική για όλους».
Ο κ. Παπαδόπουλος ήταν ένας εκ των τεσσάρων ομιλητών της εκδήλωσης. Οι άλλοι ομιλητές ήταν η κυρία Ινκα, ο Ευρωβουλευτής κ. Παπανικολάου, και ο καθηγητής κ. Γονατάς.
Σχόλια Facebook