Η Αυστραλία, οι απόδημοι και η στάση της Ελλάδας

Δυο ειδήσεις του Σαββατοκύριακου με ξέχωρο συμβολισμό. Το Εργατικό Κόμμα Βικτωρίας υπόσχεται μέτρα ανακούφισης των νεοαφιχθέντων στην Αυστραλία Ελλήνων.
Και ο Αυστραλός πρωθυπουργός, Tony Abbott, φθάνοντας στο Lonsdale Street, πηγαίνει στο περίπτερο των νεοαφιχθέντων και υπογράφει το βιβλίο συμπαράστασης. Και αργότερα δηλώνει ότι λυπάται την Ελλάδα που χάνει τον ανθό της στην ξενιτιά.

Συμβολικές κινήσεις αλλά ενδεικτικές.

Την ίδια στιγμή μαθαίνουμε ότι δεν έχουν πλέον το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές ομογενείς και νόμιμα διαμένοντες στην Ελλάδα αλλοδαποί τρίτων χωρών.

Ειλικρινά κάθε σκεπτόμενος Έλληνας της Αυστραλίας θα πρέπει να αισθάνεται άσχημα με την απόφαση αυτή.
Φαντάζεται η Ελλάδα τι θα γινόταν αν οι ξένες κυβερνήσεις συμπεριφερόταν με τον ίδιο τρόπο στους Έλληνες μετανάστες.

Για την ιστορία διαβάστε την είδηση και βγάλετε συμπεράσματα:
«Με την τροπολογία που έφερε στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Μιχελάκης, και κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Δικαιοσύνης, καταργούνται οι διατάξεις του «νόμου Ραγκούση» που αφορούν τη συμμετοχή ομογενών και νομίμως διαμενόντων μεταναστών, περιλαμβανομένων πολιτών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (Ισλανδία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία και Ελβετία), οι οποίοι είναι κάτοχοι τίτλου διαμονής, στην ανάδειξη των αιρετών οργάνων της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης.

Σύμφωνα με το ηγετικό επιτελείο του υπουργείου Εσωτερικών, η κατάργηση των διατάξεων των άρθρων 14-21 του Ν. 3838/2010 (νόμος Ραγκούση) επέρχεται προς συμμόρφωση σε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που τις έκρινε αντισυνταγματικές.
Σύμφωνα με την απόφαση 460/2013 του ΣτΕ, το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι συνδέεται μόνο με τους έλληνες πολίτες, σύμφωνα με το Σύνταγμα, και επομένως δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή, παρά εφόσον υπάρξει συνταγματική αναθεώρηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την έκδοση της απόφασης του Ανώτατου Ακυρωτικού Συμβουλίου (Φεβρουάριος 2013), βουλευτές της Ν.Δ. είχαν καταθέσει ερώτηση στη Βουλή ζητώντας να γίνουν απαραίτητες ενέργειες, ακόμα και επανάληψη εκλογικής διαδικασίας, σε όσους δήμους διαπιστωθεί ότι κρίθηκε το αποτέλεσμα από τη συμμετοχή εκλογέων τρίτων χωρών κατά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010.

Σε εκείνη την απόφαση του ΣτΕ, η οποία έθετε ζήτημα αντισυνταγματικότητας διατάξεων του λεγόμενου «νόμου Ραγκούση», περιλαμβανόταν και η αρνητική κρίση σχετικά με ρυθμίσεις για την απονομή ιθαγένειας σε τέκνα νομίμως διαμενόντων αλλοδαπών λόγω της γέννησής τους ή της φοίτησής τους επί εξαετίας σε σχολείο στην Ελλάδα.

Στο μεταξύ, στο πλήγμα κατά του μεταρρυθμιστικού πνεύματος θεωρεί ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου τη στέρηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους μετανάστες που διαμένουν νόμιμα στην Ελλάδα.
Παράλληλα, ο κ. Παπανδρέου τονίζει ότι υπάρχει «στροφή σε αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές που μας κρατούν δέσμιους σε ό,τι μας οδήγησε στην κρίση, αποτελούν σύνηθες πλέον φαινόμενο».
Ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει επίσης ότι όλα αυτά συμβαίνουν «σε μια περίοδο που απαιτείται διαρκής και έντονη μεταρρυθμιστική δράση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα και να διαμορφωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για περισσότερη Δημοκρατία, ισονομία, ευνομία, αλλά και οι συνθήκες για μια βιώσιμη ανάπτυξη».

Στη μακροσκελή δήλωσή του, ο κ. Παπανδρέου αναφέρεται σε ορισμένα ζητήματα μέσω των οποίων η κυβέρνηση πλήττει το μεταρρυθμιστικό πνεύμα.
Μεταξύ αυτών ο νόμος για τα Πανεπιστήμια, η κατάργηση της επιλογής στελεχών μέσω του open.gov, αλλά και η ανακίνηση θέματος σχετικά με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του κ. Τσίπρα.
Όπως αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός, όλα αυτά «σηματοδοτούν αρνητικά, δυστυχώς, την επιμονή σε ό,τι δεν έχει ανάγκη η χώρα».

Τονίζει επίσης ότι:
Αποδομούν το μεταρρυθμιστικό έργο που προωθήθηκε μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον μετά το 2009.
Υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Συμβάλλουν στην διαίρεση της Ελληνικής κοινωνίας σε ζητήματα που αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά αίτια της κρίσης.
Απειλούν να θέσουν σε αμφισβήτηση τα αποτελέσματα των θυσιών που καταβάλουν οι Έλληνες για να σταθεί η χώρα στα πόδια της.
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρει επίσης ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ακόμα και οι εταίροι, οι οποίοι στο παρελθόν «κινούνταν στη γραμμή ‘εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν’, σήμερα κόπτονται για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων».

Συνδέει την ανάγκη μεταρρυθμίσεων με την ανάγκη δανειοδότησης της χώρας, η οποία, όπως τονίζει, κάποια στιγμή, θα πάψει να υπάρχει. Αλλά, όπως τονίζει, η αντίληψη «υπέρ ή κατά του μνημονίου, δεν απαντά στο βασικό ερώτημα: και μετά το μνημόνιο τι»;
Κατηγορεί την κυβέρνηση ότι με την απόφασή της «θέλει να στερήσει το δικαίωμα φωνής σε ανθρώπους καθόλα νόμιμα διαβιούντες στην Ελλάδα, που δουλεύουν στις οικοδομές, στα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία μας, στα σπίτια μας φροντίζοντας ασθενείς, παιδιά και υπερήλικες, που έχουν ανοίξει μικρές επιχειρήσεις βοηθώντας στην ανάπτυξη του τόπου».

Αναρωτιέται «τι φοβάται αυτή η κυβέρνηση; Τη φωνή των ασθενέστερων στην κοινωνία μας»; Και εκφράζει ανησυχία ότι «αν αυτοί δεν έχουν φωνή, θα υπονομευτεί και η φωνή γενικότερα όσων εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες, δηλαδή και Ελλήνων πολιτών».
Ο κ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση, με αυτό τον τρόπο δεν συμβάλει στην ομαλή ενσωμάτωση των μεταναστών. Αντίθετα, τονίζει, «δημιουργεί ένα πολιτικό και ψυχολογικό χάσμα που θα εντείνει την καχυποψία και τον ρατσισμό».

Χαρακτηρίζει «ντροπή» το γεγονός ότι «ο μετανάστης που δουλεύει στην χώρα μας γίνεται εξιλαστήριο θύμα και χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τα προβλήματα ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που χρειάζεται ριζοσπαστικές τομές».

Πηγή: Neoskosmos.com