Δύο Ελληνες άνοιξαν το πρώτο σουβλατζίδικο στο Πεκίνο και κάνουν «χρυσές δουλειές»

Τι δουλειά έχει ένας marketer σε μία πόλη 12 εκατομμυρίων κατοίκων, όπως το Πεκίνο, στο οποίο επί 365 ημέρες το χρόνο τρώνε ρύζι; Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Χίο, ο Γιάννης Γεωργούλης πήρε μαζί μία φίλη του και συμφοιτήτρια, τη δημοσιογράφος Δανάη Μακρή και αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα. Να ανοίξουν το πρώτο σουβλατζίδικο στην κινεζική πρωτεύουσα. Ετσι, «γεννήθηκε» το Santorini Souvlaki Bar στην οδό Γκουάνγκουα, το εμπορικό κέντρο της πόλης, από το οποίο καθημερινά περνούν χιλιάδες Κινέζοι.

«Συνάντησα άπειρες δυσκολίες, το τεράστιο πολιτισμικό χάσμα, το κενό της γλώσσας, τις συνήθειες των ανθρώπων, τις διαδικασίες ώστε να ιδρύσεις μία εταιρεία στην Κίνα και τη γραφειοκρατία» αναφέρει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής ο νεαρός επιχειρηματίας.

«Το σουβλάκι τούς φαίνεται παράξενο και η πίτα με το τζατζίκι εντελώς εξωγήινα. Αντιλαμβάνονται όμως αμέσως το γεγονός ότι είναι καλή και χορταστική τροφή. Η γεύση είναι καθαρά υποκειμενική. Κάποιοι το βρίσκουν εξαιρετικό, σε άλλους φαίνεται ξένο και ενδιαφέρον, ενώ υπάρχουν και εκείνοι στους οποίους δεν αρέσει» δηλώνει, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης.

«Οφείλω να παραδεκτώ ότι η αποδοχή είναι εξαιρετική. Οι Κινέζοι γνωρίζουν και αγαπούν την Ελλάδα. Οταν σε ρωτήσουν από πού είσαι και πεις ”είμαι Ελληνας” αμέσως απλώνεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό τους. Μας εκτιμούν. Και όχι για το σουβλάκι αλλά για τη μακρά Ιστορία μας, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τη Σαντορίνη, τις γαλάζιες παραλίες, το Αιγαίο, τη φιλοξενία μας, ακόμα και για τη φήμη ότι είμαστε όμορφος και ερωτικός λαός» υποστηρίζει ο επιχειρηματίας.

iefimerida.gr