Προς τον κ.Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Ως εργαζόμενος στον ΕΟΠΥΥ,τα τελευταία είκοσι χρόνια ως Παιδίατρος θεραπευτής στα Ιατρεία Καλλίπολης και έχοντας υποστεί τη βάσανο της μοριοδότησης από τον ΑΣΕΠ το 2009,πληροφορούμαι ότι τίθεμαι σε καθεστώς διαθεσιμότητας καταρχήν και στη συνέχεια στη διαδικασία της αυτοαπόλυσής μου,με την καταχρηστική αλλαγή των εργασιακών μου σχέσεων με Υπουργική απόφαση και όχι με απόφαση  Υπουργικού Συμβουλίου.

Στο σκεπτικό της Υπουργικής Απόφασης ο ΕΟΠΥΥ μετατρέπεται σε αγοραστή υπηρεσιών Υγείας,χωρίς ο ΕΟΠΥΥ να έχει με οικονομοτεχνική μελέτη τη δυνατότητα να αγοράσει υπηρεσίες υγείας,ενώ οι ληξιοπρόθεσμες οφειλές του έχουν υπερακοντιστεί στο τριπλάσιο του ετήσιου προϋπολογισμού του.

Με τη μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε αγοραστή υπηρεσιών υγείας,χωρίς την παράλληλη λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας στο μεγαλύτερο μέρος τους,εμπορευματοπείται το δημόσιο αγαθό της υγείας,υπεισέρχονται άλλα κριτήρια θεραπείας των ασθενών και αποκλείεται από τη δημόσια υγεία το μεγαλύτερο μέρος των ασφαλισμένων στα λεγόμενα ασφαλιστικά ταμεία.

Για όλους αυτούς τους λόγους κύριε Πρόεδρε,σάς ερωτώ αν υπάρχουν νομικά και συνταγματικά δικαιώματα,που μπορεί να επικαλεστεί ενώπιον δικαστηρίου ο έχων έννομο συμφέρον προκειμένου να εξεταστεί το αίτημα της έκδοσης προσωρινής απόφασης για την αναστολή της Υπουργικής απόφασης της μετατροπής του ΕΟΠΥΥ σε αγοραστή υπηρεσιών υγείας,μέχρι την οριστική εκδίκαση αυτής της αίτησης από ανώτερο δικαστήριο.