Χρωστάς στο Δημόσιο; Δεν εισπράττεις! Σου χρωστάει; Περιμένεις!

Στοπ στις πληρωμές από το Δημόσιο, προς οποιονδήποτε δικαιούχο, αν υπάρχουν οφειλές φόρων ή ασφαλιστικών εισφορών επιβάλλει το υπουργείο Οικονομικών από την 1^η Ιανουαρίου 2014, καθιερώνοντας αυτόματους συμψηφισμούς χρεών και πληρωμών. Οι πληρωμές μάλιστα θα παγώνουν ακόμα κι αν ο δικαιούχος δεν έχει υποβάλει φορολογική δήλωση και δεν θα ξεμπλοκάρουν παρά μόνο εάν ο φορολογούμενος τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του. Με τον τρόπο αυτόν εκτιμάται ότι αφενός θα υπάρξει αύξηση των δημοσίων εσόδων, αφετέρου θα ασκηθεί πίεση για την έγκαιρη υποβολή φοροδηλώσεων και περιοδικών δηλώσεων ασφαλιστικών εισφορών αφού στην αντίθετη περίπτωση οι δικαιούχοι δεν θα μπορούν να εισπράξουν ούτε ένα ευρώ από το Δημόσιο.

Κοινή υπουργική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα και του υφυπουργού Γιώργου Μαυραγάνη ορίζει ότι από τις αρχές του επόμενου έτους, για κάθε δημόσια δαπάνη που περνά από τις Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου, προκειμένου να γίνει η πληρωμή θα πρέπει να υπάρχει ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα.  Αν προκύπτει οφειλή  είτε για φόρους, είτε για ασφαλιστικές εισφορές, τότε το υπουργείο Οικονομικών θα προχωρά σε αυτόματους συμψηφισμούς, πληρώνοντας στον δικαιούχο  μόνο ό,τι απομένει.

ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Στο φυσιολογικό ερώτημα “τι γινότανε μέχρι σήμερα”, η απάντηση κρύβει την …αδυναμία του Κράτους να είναι δίκαιο με τους πολίτες του. Μέχρι σήμερα, λοιπόν, δεν ίσχυε κανέβας συμψηφισμός. Μπορούσε, δηλαδή, το Κράτος να όφειλε χρήματα σε κάποιον πολίτη από διάφορες αιτίες. Μπορούσε και ο συγκεκριμένος πολίτης να όφειλε ίδιο ή μικρότερο ποσόν στο Κράτος. Στην περίπτωση αυτή ο πολίτης ήταν υποχρεωμένος να εξοφλήσει το Κράτος  χωρίς να αφαιρεθούν από την οφειλή του αυτά που το Κράτος του χρωστούσε!

Και όχι μόνον αυτό. Αν το Κράτος χρωστούσε στον πολίτη πολύ μεγαλύτερο ποσόν από ό,τι ο πολίτης στο Κράτος, πάλι ο πολίτης ήταν υποχρεωμένος να εξωφλήσει την οφειλή του χωρίς αυτή να αφαιρελίται λογιστικά από όσα του χρωστούσε το Κράτος!..

Μάλιστα, αν ο πολίτης δεν κατέβαλε την προς την Δημόσια αρχή οφειλή του, αυτή προσαυξάνονταν με τόκους ενώ η οφειλή του Κράτους προς τον πολίτη ποτέ δεν ήταν έντοκη!

Τώρα, που εισάγεται επιτέλους ο θεσμός του συμψηφισμού, πάλι υπέρ του Κράτους έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί.

Αυτά συμβαίνουν όταν οι σχέσεις Κράτους – πολίτη δεν είναι ισότιμες και δίκαιες.