Πάνος Παχατουρίδης, “Δήμαρχος” στην Google

Με πτυχίο στα Οικονοµικά από το Πανεπιστήµιο της Πενσιλβάνια, στην Αµερική, µεταπτυχιακό στο Λονδίνο και επαγγελµατική κατάρτιση, παρά το νεαρό της ηλικίας του, που πολλοί θα ζήλευαν, ο Πάνος Παχατουρίδης εδώ και ενάµιση χρόνο εργάζεται στα κεντρικά της Google στο ∆ουβλίνο και διαπρέπει. Ο γιος του δηµάρχου Περιστερίου, Ανδρέα Παχατουρίδη, χάραξε τη δική του πορεία, υιοθετώντας από τον πατέρα του την εργατικότητα, και άφησε στην άκρη την πολιτική για να ακολουθήσει το όνειρό του και να δουλέψει στη µεγαλύτερη µηχανή αναζήτησης του ∆ιαδικτύου. ∆ιευθυντής στρατηγικών συνεργασιών ΝΑ Ευρώπης, µένει στην ιρλανδική πρωτεύουσα, όπου και είναι τα κεντρικά γραφεία της Google για την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, και µέσα από την επαγγελµατική του κατάρτιση περιγράφει την εµπειρία του, αλλά και τον τρόπο µε τον οποίο κατάφερε να κερδίσει µια θέση εκεί. «∆ίχως να έχω πει τίποτα σε κανέναν, συµπλήρωσα µια αίτηση και κατάφερα να επιλεγώ ανάµεσα σε χιλιάδες υποψηφίους. Επειδή τα πάντα ήταν αβέβαια και δεν ήθελα να ενθουσιαστώ, το είδα απλώς σαν µια καλή ευκαιρία και το κράτησα για τον εαυτό µου», λέει.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ. Με αµέτρητες ώρες διάβασµα ώστε να προετοιµαστεί για τις επτά συνεντεύξεις από τις οποίες έπρεπε να περάσει µέσα σε ενάµιση µήνα, ήταν αρκετές οι δέκα ηµέρες που µεσολάβησαν για να µάθει ότι το όνειρό του θα γινόταν πραγµατικότητα. «Πάντα ήθελα να δουλέψω στην Google. Ηµουν φανατικός χρήστης των προϊόντων της και στάθηκα τελικά πολύ τυχερός, γιατί όλα είναι και θέµα timing, µιας και όταν έστειλα την αίτηση, είχε ανοίξει µια αντίστοιχη θέση», µας λέει. Περιγράφοντας τις συνθήκες εκεί ως ιδανικές, νιώθει ότι είναι στο κέντρο των εξελίξεων και µιλά µε µεγάλη αγάπη για το αντικείµενο της εργασίας του: «Η δουλειά µου απαιτεί να ταξιδεύω σε Σερβία, Κροατία, Ελλάδα, Κύπρο και Μάλτα, όπου είµαι υπεύθυνος, και να κλείνω συνεργασίες µε εκδότες, προκειµένου να τους βοηθάµε να επεκτείνονται, εκµεταλλευόµενοι εµπορικά το περιεχόµενο των sites τους και τις τεχνολογικές πλατφόρµες της Google». Στην ιρλανδική πρωτεύουσα, σε έναν «open» χώρο, όπως τον περιγράφει, που αποτελείται από 5 κτίρια, το περιβάλλον εργασίας είναι πολύ καλό, όπως η συµπεριφορά και η νοοτροπία των συνεργατών του: «Οι απαιτήσεις, πολλές, το ίδιο και οι ώρες εργασίας, αλλά το περιβάλλον στο οποίο δουλεύουµε είναι τόσο κατάλληλα διαµορφωµένο, που ενισχύει την επικοινωνία, την ανταλλαγή απόψεων και την ανάπτυξη των ιδεών». Με τσουλήθρες σε ειδικά διαµορφωµένο δωµάτιο, πολλούς κοινόχρηστους χώρους, playrooms µε κανονικά παιχνίδια, πουφ, γυµναστήριο, εστιατόρια αλλά και πολλά σαλόνια, οι εργαζόµενοι της Google χαλαρώνουν και µέσα από τις συζητήσεις τους σε τέτοιο περιβάλλον γεννούν παραγωγικές ιδέες. Η νοοτροπία της εταιρείας στηρίζεται στη συνεργατικότητα των ατόµων και η συµπεριφορά τους, αλλά και η εµφάνισή τους το ενισχύει. «Το γεγονός ότι µπορούµε να φοράµε ό,τι θέλουµε, αρκεί να φοράµε κάτι (!) ανάλογα µε τα γούστα του καθενός, σε συνδυασµό µε τους χαµηλούς τόνους που κινούµαστε όλοι, ανεξαρτήτως θέσης, βοηθάει την επικοινωνία και κατά συνέπεια την απόδοσή µας», µας εξηγεί.

ΥΠΕΡΟΧΗ. Ανάµεσα σε 3.000 άτοµα διαφορετικής εθνικότητας που εργάζονται εκεί, µόνο οι 15 είναι Ελληνες, ωστόσο η γνώµη και η συµβολή τους για την εξέλιξη των projects είναι ουσιαστική. «Οι Ελληνες υπερέχουµε γιατί δεν παίρνουµε το “όχι” σαν τελική απάντηση και δεν σταµατάµε αν δεν βρούµε τη λύση στο πρόβληµα. Θα το ψάξουµε και θα το ξαναψάξουµε και ανεξαρτήτως τρόπου θα το λύσουµε στο τέλος. Αυτό είναι που µας κάνει να ξεχωρίζουµε!», µας λέει.

Ο ανταγωνισµός ανάµεσα σε όσους εργάζονται εκεί είναι αναµενόµενος και θετικός, καθώς ο ένας υιοθετεί από τον άλλο τρόπους και τεχνικές φερµένες από τη χώρα του και γίνεται όλο και καλύτερος. «∆εν νοµίζω ότι θα µπορούσα να είµαι καλύτερα σε κάποιο άλλο εταιρικό περιβάλλον και ο µόνος λόγος που θα αποχωρούσα από αυτή τη δουλειά θα ήταν για να κάνω κάτι δικό µου. Είµαι πολύ ευχαριστηµένος και µε γεµίζει αυτό που κάνω», όπως αναφέρει.

«Θέλω να επιστρέψω στην Ελλάδα»

Μπορεί οι συνθήκες να είναι ιδανικές, ο Πάνος Παχατουρίδης όµως έχει στα µελλοντικά του σχέδια να επιστρέψει στην Ελλάδα για να ασχοληθεί µε κάτι δικό του. «Οι ιδέες και οι επαφές που έχω κάνει είναι πολλές και όλες είχαν να µου δώσουν από κάτι, συνεπώς γιατί να µην επιστρέψω στην Ελλάδα και να υλοποιήσω όσα έχω στο µυαλό µου, όταν έρθει η ώρα, συνδυάζοντας γνώσεις και εµπειρίες σε µια χώρα µε εξαιρετικά δηµιουργικά άτοµα και συνεχώς αυξανόµενη χρήση του Ιντερνετ; Μου λείπει η Ελλάδα, ο τρόπος ζωής και οι δικοί µου άνθρωποι και, ναι, θέλω να επιστρέψω», µας εξοµολογείται.

Επίσης συµβουλεύει τους Ελληνες εκδότες να δουν το αβέβαιο µέλλον ως πρόκληση και όχι ως απειλή και να ρίξουν το βάρος σε κινητά και ταµπλέτες, αφού, όπως τονίζει, «ζούµε σε µια εποχή στην οποία η οθόνη ως δίαυλος επικοινωνίας είναι πανταχού παρούσα και επειδή στο Ιντερνετ το παρόν γίνεται πολύ γρήγορα παρελθόν, όποιος προσαρµοστεί αµέσως θα είναι ένα βήµα µπροστά από τον ανταγωνισµό».