ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: “Κουρεμένοι” όλου του κόσμου ενωθείτε!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Η ελπίδα πεθαίνει  τελευταία. Καλό αυτό.

Πάντως, πεθαίνει κι αυτή. Κακό αυτό.

Δεκέμβρης (καλός μας μήνας!) και ακόμη περιμένουμε να εκλεγεί από τους συνεδέλφους του ο νέος Πρόεδρος της  Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς… Περιμένει και το ωσεί παρών ΣΑΕ…

Αλήθεια, γιατί αλλάξανε εκείνο το Διαρκής Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τον Απόδημο Ελληνισμό; Ποιος είναι ο απόδημος και ποιος ο “Ελληνισμός της διασποράς”; Έχουμε διασπορά εμείς οι Έλληνες; Είμαστε λαός της διασποράς;  Της  Διασποράς ήταν οι Εβραίοι κι αυτοί πριν αποκτήσουν Κράτος…

Τώρα θα πείτε, έχουμε  εμείς Κράτος; Υπαρξιακό το ερώτημα. Οι κουκουλοφόροι, πάντως, κάτι βρίσκουν και καίνε. Οι βομβιστές κάπου ακουμπάνε τις βόμβες τους… Που θα πει ότι Κράτος, ε, όλο και κάποια ψήγματα έχουν απομείνει…

Τι είδους κράτος; Θεωρητικό το ερώτημα…

Όταν έχεις οργανωμένη κρατική οντότητα, δεν είσαι διασπορά. Οι Έλληνες  βρίσκονται εντός των τειχών. Εκτός των τειχών έχουμε μετανάστες, έχουμε ομογένεια, έχουμε και ελληνισμό, ριζωμένο στον Πόντο, τη Μικρά Ασία και αλλού.  Αλλά δεν έχουμε Διασπορά! Έλεος!  Κι αλλάξτε το…

Τώρα θα πείτε, αυτό σε πείραξε; Όχι. Αλλά να, είναι που στην Ελλάδα όλα τα φέρνουμε στα μέτρα μας. Ακόμα και την Ομογένεια. Έτσι τουλάχιστον νομίζουν ορισμένοι… Κούνια που τους κούναγε!

Οργανώνουν τραπεζώματα,  κάνουν συνεστιάσεις και νομίζουν ότι θα κερδίσουν επενδύσεις! Στο μεταξύ, ακόμα ο κ. Μαυραγάνης να μας καταξιώσει μέ μία διευκρινιστική εγκύκλιο που θα λύνει οριστικά και ξεκάθαρα το σταυρόλεξο των πιστοποιητικών και το γόρδιο δεσμό των αποδεικτικών στοιχείων περί φορολογικής κατοικίας!  Τού πέσε πολύ δουλειά, φαίνεται… Εκτός και εάν το πέρασε στα …μουλωχτά να μην το καταλάβουν ούτε οι Έφοροι ούτε και οι Ομογενείς!..

Οι Έφοροι, πάντως, κ. Υφυπουργέ, εξακολουθούν να παριστάνουν  την μπερλίνα. “Περνά περνά η μέλισσα…” Τα θέλουν ΟΛΑ! Σου λένε, αν ήθελε ΕΝΑ μόνο πιστοποιητικό ο υφυπουργός, γιατί έβαλε …έξι;  Και εάν ήθελε ένα μόνο γιατί ένα από έξι και όχι ένα από 26 ή από 36;

Αφήστε δε το φορολογικό… Αμ το ομολογιακό; Πού το πάτε;  Σαν το Χρηματιστήριο! Πρώτα το διαφήμισαν, έπειτα τράβηξαν τον κόσμο στο μαντρί και ύστερα…

Ύστερα, ύστερα, μα δεν υπάρχει ύστερα… Μάζεψαν το ζεστό χρήμα του κοσμάκη και μην τους είδατε…

Έτσι ακριβώς πράξατε και με ομόλογα, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών που απορείτε από πάνω γιατί οι …αδαείς  σας ρωτούν και σας ξαναρωτούν!

“Κουρεμένοι” όλου του κόσμου ενωθείτε!

Ε, λοιπόν, μετά από όλα αυτά, ακόμη περιμένετε να έλθουν επενδύσεις  από τους ομογενείς; Εδώ ξύπνησαν μέχρι και οι του Κατάρ και πήραν των οματιών τους… Νύχτα φόρτωσαν στα γαϊδούρια την προσφορά τους για το Ελληνικό κι ακόμα τρέχουν…

Όχι, θα περιμένουν τους διοικητικούς πότε θα λύσουν την απεργία… Δεν έχουν βλέπετε όλοι τη δική σας …υπομονή!!!  Καλά, ανάποδα παίζετε το δίσκο στο πικ-απ; Το ταγκό θέλει δύο βήματα μπροστά και ένα πίσω. Ο κ. Αρβανιτόπουλος γιατί κάνει δύο βήματα πίσω και ένα μπροστά; Τι ένα, δηλαδή, μισό κι αυτό με το …στανιό!!!

Για σκεφθείτε: Αν είχατε ιδιωτικά Πανεπιστήμια, θα σας τα έκαναν αυτά; Και μην πείτε ότι με τα δημόσια έχουμε καλύτερη Παιδεία.  Αν ίσχυε αυτό, τότε γιατί εσείς όλοι (έστω πολλοί από σας) πήγατε σε ιδιωτικά Πανεπιστήμια του εξωτερικού;  Για …χειρότερα;  Ή κουμπούρες ήσασταν ή πήγατε για το καλύτερο… Και επειδή αλίμονο αν πιστέψουμε ότι μας κυβερνούν κουμπούρες, ναι, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι μια κάποια καλή λύση.

Και πάντως, πολύ καλύτερη από αυτή που καταπίνει ένα εξάμηνο γιατί κάποιοι εργαζόμενοι, στρογγυλοκαθισμένοι στην κατασφάλιση του δημοσίου δεν εννούν ότι είναι Έλληνες ίσιοι με τους άλλους Έλληνες, αυτούς που κάθε μέρα ιδρώνουν για να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Και όχι σε περιόδους οικονομικής κρίσης, μόνον. Πάντοτε. Ακόμη και σε εποχές παχιών αγελάδων!..