Πετσοκόβουν τα Ελληνικά στο VSL Μελβούρνης και «σχόλιον ουδέν»

Περικοπές που θα έχουν ως άμεση επίπτωση την υποβάθμιση και πολύ πιθανότατα την εξαφάνιση του μαθήματος των Ελληνικών ετοιμάζεται να κάνει η διεύθυνση του VSL (Victorian School of Languages) με το επιχείρημα ότι ο αριθμός των μαθητών που είναι εγγεγραμμένος στο πρόγραμμα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στην Ελληνική γλώσσα, είναι μικρός. Την ίδια στιγμή όμως όταν ο «Νέος Κόσμος» επικοινώνησε με τον υποδιευθυντή του VSL Joe Tosic ρωτώντας τον για την τύχη του προγράμματος της Ελληνικής Γλώσσας στο σχολείο, αυτός αρκέστηκε στο να μας πει ότι «δεν σχολιάζει το θέμα».

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Νέου Κόσμου» στόχος της διεύθυνσης του σχολείου είναι η μείωση των ωρών απασχόλησης της μίας και μοναδικής καθηγήτριας Ελληνικών ολικής απασχόλησης που σήμερα αναπτύσσει υλικό, εξετάζει και διδάσκει 57 μαθητές έξι διαφορετικών εκπαιδευτικών επιπέδων συμπεριλαμβανομένου και του επιπέδου VCE. Η διεύθυνση θέλει όπως μας πληροφόρησε η γνωστή ακαδημαϊκός και Επίτιμη Επιστημονική Συνεργάτιδα στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, Άννα Χατζηνικολάου – που έχει ξεκινήσει αγώνα για να μην συμβεί αυτό- να μειωθεί στο μισό η θέση του/της εκπαιδευτικού σε αυτό το μοναδικού είδους εκπαιδευτικό πρόγραμμα διδασκαλίας της Ελληνικής στην Βικτώρια. Η κ. Χατζηνικολάου μας πληροφόρησε επίσης ότι η απόφαση αφορά την επόμενη σχολική χρονιά και βασίζεται στο ότι ο αριθμός των μαθητών εφέτος ανέρχεται γύρω στους 35, κατά τα λεγόμενα της διεύθυνσης, ενώ οι εγγραφές με ημερομηνία 9/10/2013 ανέρχονται σε 57.

Και ενώ μέχρι πριν από τρία χρόνια η μοναδική καθηγήτρια του τμήματος Ελληνικών του VSL δεχόταν κάποια βοήθεια από αποσπασμένο από την Ελλάδα εκπαιδευτικό, τα τελευταία τρία χρόνια αυτό δεν ισχύει, γιατί απλά το απαγόρεψε η διοίκηση. Και την επόμενη χρονιά ο/η υπεύθυνος εκπαιδευτικός θα κληθεί μέσα σε τρεις το πολύ μέρες να καλύψει τις ανάγκες έξι επιπέδων και ενός ακόμα μεγαλύτερου ενδεχομένως αριθμού μαθητών, γεγονός που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει είτε στην υποβάθμιση της ποιότητας διδασκαλίας του μαθήματος είτε στην περικοπή των επιπέδων διδασκαλίας. Και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος «πυρηνικός επιστήμονας» για να το καταλάβει αυτό.

Και ενώ η διεύθυνση γνωρίζει ότι τα δεδομένα άλλαξαν δηλαδή ο  αριθμός των μαθητών αυξήθηκε, όχι μόνο αρνείται να αλλάξει την απόφασή της αλλά αρνείται επίσης και να απαντήσει στις ερωτήσεις που θέσαμε.

Εκτός από το ξερό «σχόλιον ουδέν» όμως ο υποδιευθυντής μιλώντας στον «Νέο Κόσμο» όχι για την τύχη του προγράμματος αλλά για την γενικότερη κατάστασή του, δήλωσε ευθέως ότι οι αριθμοί του προγράμματος ήταν πάντα σταθεροί και δεν παρουσίασαν ποτέ δραματικά σκαμπανεβάσματα ούτε προς τα κάτω ούτε προς τα πάνω. Οι δηλώσεις του αυτές όμως εγείρουν άλλα ερωτήματα. Όπως το γιατί αφού οι αριθμοί ήταν και παραμένουν σταθεροί (κατά δική του ομολογία) για τα τελευταία πέντε χρόνια, η διεύθυνση αποφάσισε να κάνει περικοπές τώρα σε αυτό το πρόγραμμα;  Γιατί σε άλλα προγράμματα γλώσσας του VSL που ναι μεν έχουν μεγαλύτερο αριθμό μαθητών απασχολούνται τρεις και τέσσερις καθηγητές, εκ των οποίων ο καθένας διδάσκει από δύο μέχρι τέσσερα το πολύ εκπαιδευτικά επίπεδα (γεγονός που σημαίνει και λιγότερο φόρτο εργασίας) ενώ για το εξ αποστάσεως πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής γλώσσας μία και μόνο καθηγήτρια πρέπει την επόμενη χρονιά να διδάσκει 60 περίπου μαθητές έξι διαφορετικών επιπέδων διδασκαλίας (years 7-12) μέσα σε δύο/τρεις μέρες;

Μάλλον τα ερωτήματά μας θα μείνουν ερωτήματα γιατί όπως προαναφέραμε ο κ. Tosic με το πρόσχημα της εμπιστευτικότητας όσον αφορά το που οδηγείται το πρόγραμμα, αρνήθηκε να απαντήσει.

Και τίθεται και ένα άλλο εξίσου σημαντικό ζήτημα που έχει να κάνει με την αφαίρεση του δικαιώματος πρόσβασης των μαθητών σε πρόγραμμα για την εκμάθηση των Ελληνικών. Το VSL είναι ένα δημόσιο σχολείο το οποίο χρηματοδοτείται από εμάς τους φορολογούμενους. Το πρόγραμμα της ‘εξ’ αποστάσεως’ εκπαίδευσης δίνει την δυνατότητα σε μαθητές που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές της πολιτείας, στις οποίες δεν υπάρχει άλλος εκπαιδευτικός φορέας που προσφέρει την Ελληνική γλώσσα, να μάθουν ελληνικά. Και το VSL τώρα στην ουσία «σαμποτάρει» με την παραπάνω απόφασή του όχι μόνο την ποιότητα του προγράμματος των Ελληνικών του σχολείου, αλλά και το πρόγραμμα εν γένει.

«Πάνω απ’ όλα θα πρέπει να τονιστεί ο ιδιαίτερος ρόλος του τμήματος αυτού. Ένας ρόλος που ενδεχομένως να μην είναι και ευρέως γνωστός. Η ‘Εκπαίδευση εξ Αποστάσεως’ είναι ένα είδος σχολείου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που αποτελεί «δίχτυ ασφαλείας» για τη διδασκαλία των γλωσσών στον δημόσιο εκπαιδευτικό τομέα της Βικτώριας. Καλύπτει ανάγκες μαθητών που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν. Είτε αυτοί είναι μαθητές που μένουν στην επαρχία και το σχολείο τους δεν τους παρέχει τη δυνατότητα της εκμάθησης άλλης γλώσσας, είτε αυτοί είναι μαθητές που για διάφορους λόγους μένουν στο σπίτι π.χ. για λόγους υγείας είτε πρόκειται για μαθητές που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα λόγω του ότι το γλωσσικό τους επίπεδο είναι χαμηλότερο ή και κατά πολύ υψηλότερο των υπόλοιπων της ομάδας όπως παιδιά που έχουν έρθει πρόσφατα από την Ελλάδα για παράδειγμα. Η πιθανότητα διακινδύνευσης του προγράμματος σε ένα τέτοιου είδους σχολείο θα πρέπει να μας ανησυχήσει όλους» λέει η ομογενής ακαδημαϊκός Άννα Χατζηνικολάου.

Ήδη με πρωτοβουλία της κ. Χατζηνικολάου εννέα άτομα, συμπεριλαμβανομένων και γονέων όπως και οργανισμοί της παροικίας μας μεταξύ αυτών και η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας έχουν στείλει επιστολή διαμαρτυρίας στην διεύθυνση του σχολείου διαμαρτυρόμενοι όχι μόνο για τις περικοπές αλλά και για την μυστικότητα που η διεύθυνση κρατά στο όλο θέμα. Μερικές από αυτές τις επιστολές έχουν σταλεί και σε υψηλόβαθμα στελέχη του Βικτωριανού Υπουργείου Παιδείας, όπως και της πολιτικής ηγεσίας της Πολιτείας μας.

Πηγή:Neoskosmos.com