Τίμησαν τον “ποιητή των ποιητών” στη Ν. Υόρκη

Ο Έλληνας Οικουμενικός Κωνσταντίνος Καβάφης, οι γυμνές του λέξεις, οι ιδανικές του φωνές, η μοναδικότητα της γλώσσας του, με τα βαθιά μηνύματα και την ανυπότακτη φαντασία μέσα στον τόπο και τον χρόνο, παρουσιάστηκαν το βράδυ της Δευτέρας στο Μανχάταν, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων της αμερικανικής διανόησης.

Μέσα στα πλαίσια του “Έτους Κ.Π. Καβάφη” (150 χρόνια από τη γέννησή του), το πνευματικό κέντρο PEN American Center, που ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1922, επιχείρησε να δώσει μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ζωής, της μορφής και του έργου του Αλεξανδρινού “ποιητή των ποιητών”, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε από τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, η οποία περιλάμβανε σκιαγραφήσεις της προσωπικότητας, της εποχής και του λόγου του Καβάφη, προβολή βίντεο, παρουσίαση αποσπάσματος από θεατρική παράσταση και κυρίως συγκλονιστικές απαγγελίες που ζωντάνεψαν μνήμες της καβαφικής ποίησης.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τη μαγνητοσκοπημένη φωνή του Βρετανού ηθοποιού Σον Κόνερι, απαγγέλλοντας την “Ιθάκη”, σε μουσική υπόκρουση του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Ο Μάικλ Κάνιγχαμ (κάτοχος Λογοτεχνικού Βραβείου Πούλιτζερ) μίλησε για τον “Καβάφη πριν να ήταν ο Καβάφης”. Στη συνέχεια, ακούστηκε απόσπασμα από τη σύνθεση “Impossible things” του Αμερικανού Nico Muhly.

Ο ηθοποιός Χάρης Κρεμμύδας απήγγειλε στα ελληνικά το ποίημα “Επιθυμίες”, που “σαν σώματα ωραία νεκρών δεν εγέρασαν”.

Ο Ντάνιελ Μέντελσον (ακαδημαϊκός και μεταφραστής έργων του Καβάφη) αναφέρθηκε στη “μεταμόρφωση του ποιητή” και στο “να δίνεις προσοχή στο παρελθόν”.

Ο Ορχάν Παμούκ (Τούρκος νομπελίστας μυθιστοριογράφος) ανέπτυξε το θέμα για τον “ποιητή της Περιφέρειας”, για την Κωνσταντινουπολίτικη καταγωγή του, για τα χρώματα της Μεσογείου που “δίνουν νόημα στον ποιητικό λόγο” και για το “μεγάλο θαυμασμό” του για τον Καβάφη.

Η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός Ολυμπία Δουκάκη (βραβευμένη με Όσκαρ) διάβασε το ποίημα “Η Πόλις”, που αποτυπώνει αισθήματα εγκλωβισμού, γιατί “καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες”.

Ο Αντρέ Ασιμάν (βραβευμένος συγγραφέας και πανεπιστημιακός) μίλησε για τη “μη πραγματική” Αλεξάνδρεια, για την πόλη “των ονείρων και της φαντασίας”, εκεί που δημιούργησε ο “δικός μας ποιητής”.

Ο Κρεγκ Ντάικερς (βραβευμένος αρχιτέκτονας) παρουσίασε το ιστορικό της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, την καταστροφή της, τα ανεκτίμητα εκθέματα και βιβλία της, δίνοντας έμφαση στη νέα υπερσύγχρονη βιβλιοθήκη, αλλά και στην “ανθρώπινη αλυσίδα” που δημιουργήθηκε για την προστασία της, λόγω των αιματηρών γεγονότων στην Αίγυπτο τον τελευταίο καιρό, μετά την “Αραβική ‘Άνοιξη”.

Η ηθοποιός Κάθλιν Τέρνερ (“μεσουράνησε” στο Χόλυγουντ τη δεκαετία του ’80 και μετά στο αμερικανικό θέατρο) απήγγειλε το ποίημα “Ωραία λουλούδια κι άσπρα ως ταίριαζαν πολύ”, δίνοντας ακόμη ένα δείγμα της ζωντανής και διαχρονικής ποίησης του Καβάφη.

Ο Μαρκ Ντότυ (κάτοχος του Εθνικού Βραβείου Βιβλίου Ποίησης στις ΗΠΑ) αναφέρθηκε στο “αίμα και την αγάπη” που περικλείει η ποίηση του Καβάφη, που είναι “διδακτική, με μεγάλο πάθος και συναισθηματικές αναζητήσεις”.

Η Ολυμπία Δουκάκη απήγγειλε το “Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον”.

Ο Έντμουντ Κίλι (ο γνωστός ακαδημαϊκός, συγγραφέας, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων του Καβάφη) μίλησε για το “όραμα του ποιητή”, ανιχνεύοντας τα μηνύματά του, τη δύναμη των λέξεών του, με έμφαση στον “κυρίαρχο Ελληνισμό” του και υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για τον πιο πολυμεταφρασμένο Έλληνα ποιητή στην Αμερική.

Η Κάθλιν Τέρνερ απήγγειλε το ποίημα “Ο καθρέπτης στην είσοδο”.

Ακολούθησε η προβολή αποσπάσματος του βίντεο “Προσευχή“, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου (χορογράφος, σκηνοθέτης και εικαστικός καλλιτέχνης, βραβευμένος με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας για τη σκηνοθεσία των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004). Η παραγωγή βασίστηκε στη μελοποίηση ποιημάτων του Καβάφη από τη Λένα Πλάτωνος.

Η Ολυμπία Δουκάκη, ο Χάρης Κρεμμύδας και η Κάθλιν Τέρνερ απήγγειλαν το ποίημα “Μέρες του 1908”.

Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με απόσπασμα-περίληψη της γνωστής παράστασης του Δημήτρη Παπαϊωάννου “Πρώτη Ύλη”, με δυο άνδρες, έναν γυμνό και ένα ντυμένο, που συμβολίζουν το φως και τη σκιά, τη συνείδηση και τη φαντασία, μοιράζοντας και επαναπροσδιορίζοντας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τον χρόνο. Μαζί με τον Παπαϊωάννου εμφανίστηκε ο Μιχάλης Θεοφάνους.

“Είμαι πολύ ευτυχής που συμμετείχα σ’ αυτή την ομάδα των σπουδαίων ανθρώπων, αλλά και που μου ζητήθηκε να παρουσιάσω ένα κομμάτι από τη συγκεκριμένη δουλειά μου” δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, προσθέτοντας ότι “ένας από τους διοργανωτές της αποψινής εκδήλωσης είχε παρακολουθήσει την παράστασή μου στην Αθήνα και μου είχε ζητήσει να λάβω μέρος. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό για μένα. Ένας άνθρωπος που γνωρίζει το έργο του Καβάφη και είδε τη δική μου δουλειά, έκανε αυτή τη σύνδεση”.

Την εκδήλωση-αφιέρωμα στον Καβάφη, που έγινε στο “Τάουν Χολ” της Νέας Υόρκης και την παρακολούθησαν εκατοντάδες θεατές, την στήριξαν το Ίδρυμα Σταύρου Νιάρχου και το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης.

πηγή ΑΠΕ – ΜΠΕ