Ο Πάγκαλος, η λογική και η πολιτική…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Δεν μπορούμε να μην επανέλθουμε στον Θόδωρο Πάγκαλο, γιατί και ο ίδιος επανέρχεται -κακώς- στις δηλώσεις του για τις υποκλοπές των τηλεφωνημάτων των Αμερικανών Πρέσβευτών που -υποτίθεται- έκανε η ελληνική ΕΥΠ (;)

Δεν θα μπούμε στην λογική της διερεύνησης εάν έγιναν ή δεν έγιναν οι παρακολουθήσεις αυτές.  Βέβαιο είναι ότι οι δηλώσεις του Πάγκαλου «κι εμείς παρακολουθούσαμε τους αμερικανούς πρέσβεις σε Αθήνα και Άγκυρα»,  προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων εντός και εκτός συνόρων. Και “πονοκέφαλο” στην Κυβέρνηση.

Φαίνεται ότι κάποιοι, περισότερο συνετοί, από το ΠΑΣΟΚ, προσπάθησαν να πείσουν εκ των υστέρων τον κ. Πάγκαλο να “μαζέψει” τα ασυμμάζευτα.  Ο ίδιος δήλωσε σήμερα ότι τού ζήτησαν από το ΠΑΣΟΚ να πει πως τα όσα ανέφερε περί παρακολουθήσεων ήταν μια χιουμοριστική δήλωση, αλλά εκείνος απάντησε πως δεν μπορεί να γελοιοποιηθεί και πως όσα δήλωσε «τα ξέρουν πάρα πολλοί».

Είπε μάλιστα ότι «η Ελλάδα όταν μπορεί και όπου μπορεί, πρέπει να κάνει αυτό που κάνουν όλοι οι άλλοι».

Μάλιστα.  Και καλά, πες πως το κάναμε.  Άντε και πως θα το ξανακάνουμε αφού ο κ. Πάγκαλος δεν μας θέλει “θύματα”, όπως λέει.  Πρέπει, όμως, και να το διατυμπανίζουμε στον κόσμο όλο και, μάλιστα, από επίσημα πολιτικά χείλη;

Τώρα, μετά και τις νέες δηλώσεις του, τι να πείς;  Να επαναλάβεις την Ευαγγελική ρύση “μακάριοι οι πτωχοί τω Πνεύματι”;

Να θυμίσεις την Καινή Διαθήκη και το  “έσται η έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης”;

Ή απλώς να αναφέρεις το παράδειγμα του Γιώργου Παπανδρέου  που με κείνο το αμίμητο “κυβερνώ μια χώρα διεφθαρμένων ” έριξε την Ελλάδα μέχρι τον πάτο του οικονομικού βαρελιού και προσπαθούμε έκτοτε σαν τον Σίσυφο να ανεβούμε και όλο γλυστράμε προς τα κάτω;

Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται. Όπως και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται (αυτά είναι και τα περισσότερα!) Δεν υπάρχει, όμως κοινή λογική που να χωράει και να δικαιολογεί την αποκοτιά να αποκαλύπτεις μυστικά που φέρνουν σε δυσχερή θέση την πατρίδα σου, τους κυβερνήτες και τους πολίτες της.

Βέβαια είναι αλήθεια ότι ο κ. Πάγκαλος, για χρόνια πολλά νούμενο ένα της πολιτικής επικαιρότητας, ποτέ δεν ήτανε κοινότυπος στα λεγόμενά του  ούτε λειτουργούσε στα πλαίσια της συμβατικής πολιτικής. Του άρεσε πάντα να δημιουργεί θέμα με τις δηλώσεις του. Όπως και τώρα όπου με ασφαλή …παληκαριά δηλώνει, μετά τη μήνυση που κατατέθηκε από πολίτη εναντίον του πως  “αν αποδειχθεί ότι είμαι πράκτορας, να πάω φυλακή”.

Έπρεπε, λοιπόν, να βγει από το φράγμα της βασανιστικής πολιτικής σιωπής μέσα στο οποίο ζούσε τα τελευταία λίγα χρόνια. Αν αυτός ήτανε ο σκοπός του, το πέτυχε. Ασχολείται σήμερα μαζί του η Ελλάδα και ο κόσμος όλος. Το κακό είναι πως ασχολούνται (οι ξένοι) ΚΑΙ με την Ελλάδα!

Δυσνόητο “σπορ” η πολιτική…

Ουδείς είπε ότι ο κ. Πάγκαλος είναι πράκτορας.  Καμιά φορά αρκεί απλώς και να είσαι …λιγότερο εφυής από όσο πιστεύεις για τον εαυτό σου…

Απορία: Στην Αμερική, χρειάστηκε να βρεθεί ένας Έντουαρντ Σνόουντεν για να αποκαλυφθούν οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Στην Ελλάδα άρκεσε ένας, άνεργος πολιτικά, Πάγκαλος!

Αλλά προχώρησε ακόμη περισσότερο ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Μας γνωστοποίησε και το λόγο για τον οποίο παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα του Αμερικανού Πρέσβη. Είπε ότι
” οι παρακολουθήσεις των δύο αμερικανών πρέσβεων αφορούσαν την αρνητική στάση των ΗΠΑ απέναντι στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ”.

Ε, μετά από αυτό, καθησυχάσαμε πλήρως.
Τον Ερντογάν βλέπω λίγο “ανήσυχο”, αλλά ποιός νοιάζεται γι αυτόν;