ΑΠΟΨΕΙΣ: Σκέψεις στην εθνική μας επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Του Νίκου Σουτόπουλου

Για την ΡΗΡ

Τούτες οι μέρες είναι συνδεδεμένες με τις αξέχαστες ιστορικές σελίδες δόξας και μεγαλείου του Έλληνα μαχητή της Ηπείρου, που έγραψε με την ηρωική ελληνική ψυχή του το έπος του 1940 στα βουνά της Πίνδου, μαχόμενος το φασισμό του Μουσολίνι και υπερασπιζόμενος τα δίκαια ενός λαού μικρού και φτωχού αλλά με ιδανικά, οράματα, ελληνικές αξίες και εθνικά υπερήφανου.

Η πολιτική ηγεσία του τόπου τότε, αφουγκράστηκε σωστά και εξέφρασε με επιτυχία τη βούληση του ελληνικού λαού και για αυτό όλοι ενωμένοι, λαός και ηγεσία (πολιτική, εκκλησιαστική και στρατιωτική), κατάφεραν να επιτύχουν ένα ανέλπιστο θαύμα που ανέτρεψε τη λογική των αριθμών και έκανε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες να υποκλιθούν μπροστά στη μικρή Ελλάδα που κατάφερε το πρώτο σημαντικό πλήγμα στον Άξονα, δίνοντας βαρύ φόρο αίματος, βέβαια.

Και σήμερα όμως, ανάλογα με τότε, η πατρίδα μας βρίσκεται σε μια ιδιότυπη εμπόλεμη κατάσταση και ζει σε μια φρικτή κατοχή. Τώρα όμως φαίνεται ότι δεν αντέξαμε τη σύγχρονη επίθεση, αφού φροντίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες να καταστρέψουμε ένα-ένα τα θεμέλια του γένους μας, τους βωμούς και τα ιερά μας, την πίστη, την ελληνική παιδεία και την ιστορική παράδοση, τη γλώσσα, τους θεσμούς και τις ελληνικές αξίες.

Το αποτέλεσμα είναι μέσα σε λίγα χρόνια να βλέπουμε την ανεργία να αυξάνεται, το βιοτικό μας επίπεδο και το εισόδημα να μειώνεται, τους νέους μας να εκπατρίζονται, τον λαό μας να πεινάει, την αξιοπρέπειά μας να χάνεται, τη χώρα μας να αδειάζει. Παράλληλα, έχουμε χρέη και δάνεια, βυθιστήκαμε σε προβλήματα και αδιέξοδα, βιώνουμε αγωνία και κατάθλιψη, βλέπουμε καθημερινά αυτοκτονίες, ανησυχητικά κοινωνικά φαινόμενα με εντάσεις και ανεξέλεγκτες συγκρούσεις, που μας οδήγησαν οι άφρονες πολιτικές, κοινωνικές και ατομικές επιλογές μας.

Το παρόν της πατρίδας μας είναι δραματικό και το μέλλον της διαγράφεται πολύ ζοφερό. Όχι γιατί δεν υπάρχουν λύσεις, αλλά γιατί δεν βρίσκονται πολιτικοί, με ηρωισμό και τόλμη. Πολιτικοί που θα αφουγκραστούν πάλι τις επιταγές της ελληνικής ιστορίας και θα τολμήσουν να βάλουν τέλος στις μνημονιακές απαιτήσεις της «Τρόικα» για «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας αλλά και της εθνικής κυριαρχίας, τις νέες φορολογήσεις σε ακίνητη περιουσία και τη πατρική γη μας, τις λιγότερες παροχές στα δημόσια αγαθά όπως η παιδεία, η υγεία και άλλες δομές κοινωνικής πρόνοιας. Και μαζί τους να ακολουθήσει σύσσωμος ένας λαός αποφασισμένος για ηρωικές θυσίες, αλλά υπερήφανος και με εθνική αξιοπρέπεια.

Ωστόσο, το μήνυμα από την ελληνική ιστορία είναι λαμπρό και ξεκάθαρο: η Ελλάδα μπόρεσε να γράψει ιστορία μόνο μέσα από ηρωικά και βροντερά «ΟΧΙ», παρά με «ΝΑΙ» συμβιβασμών.

Σίγουρα πολλές είναι οι αιτίες και οι πολιτικές επιλογές που μας οδήγησαν στη σημερινή μας τραγική κατάσταση. Τώρα μας ενδιαφέρει μόνο ποιός και τι θα μπορέσει να μας σώσει. Ψάχνουμε για πραγματικούς πατριώτες και όχι για ενόχους. Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν κάποιοι να μας βγάλουν την ύστατη αυτή στιγμή από το πολιτικό, κοινωνικό και εθνικό αδιέξοδο της σημερινής πολύπλευρης κρίσης, που βιώνουμε όλοι οι Έλληνες στην πατρίδα, αλλά και οι ομογενείς στο εξωτερικό.    Το «ΟΧΙ» του 1940 δεν είχε καμία λογική, είχε όμως εθνική υπερηφάνεια και  αξιοπρέπεια. Σήμερα το «ΟΧΙ» φαίνεται να έχει τη σαφήνεια της μοναδικής λύσης, μέσα από το μονόδρομο της ιστορικής μας επιταγής. Οι μεγάλες ελληνικές νίκες όμως δεν στηρίχθηκαν ποτέ σε «ΝΑΙ» συμβιβασμού, αλλά μόνο σε «ΟΧΙ» ηρωισμού!