Μια εικόνα με έντονη σημειολογία

Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και δημοσιογράφος

Συνέλληνες,

Eτούτη εδώ η φωτογραφία πάρθηκε μόλις εχθές στο κέντρο της Αθήνας,φυσικά ουδείς δείχνει να ενδιαφέρεται πλέον για τον Εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά μπροστά απο το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου των Αθηνών αλλά και γενικότερα όσον αφορά την συμβολή του στα γράμματα πέρα απο την βεβήλωση του αγάλματος του,μια φωτογραφία με έντονη σημειολογία,οτιδήποτε εθνικό κατατρέχεται και στην θέση του η σημερινή σαπίλα στην τέχνη και την ζωή και κείνος ο τρανός ποιητής σκεπτικός για το μέλλον αυτού του τόπου την στιγμή που ο “πνευματικός” κόσμος σπαταλά την ώρα του σε χαριεντισμούς κάθε είδους και δεν έχει πλέον χρόνο για οτιδήποτε “αναχρονιστικό”.
Την μνήμη του μεγάλου μας λογοτέχνη δεν δύναται να την βεβηλώσει κανείς οτι και να κάνουν αν και τεχνιέντως τον διέγραψαν απο τα βιβλία που δίδουν στα νέα παιδιά μπολιάζοντας δηλητήριο και λερώνοντας την καθαρή  ψυχή τους με οτι επουσιώδες και πρόσκαιρο,ξεπουλάνε το σπίτι του στην πλάκα και σχεδόν κανείς εκ του πνευματικού κόσμου αναφέρεται πλέον στο πρόσωπο του,ένας “πνευματικός κόσμος”,ο οποίος βρίσκεται στο σκότος του αεθνισμού που τάζει εδώ και κεί ελευθερία.
ΟΧΙ,δεν μπορεί και δεν πρέπει να τα βάλει κανείς με τους βέβηλους διότι απλώς δεν γνωρίζουν το μέγεθος του ανοσιουργήματος το οποίο έπραξαν διότι η γνώμη καθορίζεται πάντοτε απο την γνώση,αυτοί που απογοήτευσαν τον λαό και όπλισαν το χέρι κάποιου παιδιού που προέβη σε αυτό,είναι οι πραγματικοί ένοχοι και αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικώς,μαζί με όσους γνωρίζουν και στέκουν απαθείς.
Ώς λογοτέχνης που τιμά τον ρόλο του,αισθάνομαι μοναδική εντροπή για το πνευματικό κατάντημα αυτής της χώρας είς το οποίο και οφείλεται η σημερινή κρίση των αξιών με προέκταση στο οικονομικό κομμάτι,παραθέτω δε,μικρό επίγραμμα μου αφιερωμένο σε κείνον τον μέγιστο,τον Κωστή Παλαμά το οποίο και θεωρώ πως ταιριάζει είς την περίσταση.
Ευελπιστώ προσωπικώς πέρα απο πολιτικές τοποθετήσεις ως απλός πολίτης αυτής της χώρας,είς αποκατάστασιν του μνημείου το ταχύτερο δυνατόν.

“Η ποίηση σου ανέγγιχτη
υμνήτρα των αιώνων
βροντά λαλιά ακατάληπτη
σε πλήθος απογόνων”