Η συνέντευξη του ΥΦΥΠΕΞ κ. Γεροντόπουλου

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η συνέντευξη του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Κυριάκου Γεροντόπουλου στην ΡΗΡ δεν έβγαλε την μεγάλη είδηση. Δεν ήταν, άλλωστε, αυτός ο σκοπός της. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπό τις συνθήκες και ιδιαίτερα την συγκεκεριμένη χρονική συγκυρία,  τίποτε απολύτως που να αφορά τα εκκρεμή προβλήματα του Απόδημου Ελληνισμού, είναι δυνατόν να επιλυθεί.

Ωστόσο η συνέντευξη έχει την αξία της. Αφενός μεν έθεσε όλα (ή σχεδόν όλα) τα τρέχοντα θέματα που αντιμετωπίζουν οι Απόδημοι, υπόψη του κ. Υφυπουργού. Όχι πως δεν τα γνώριζε. Του δόθηκε, όμως,  η δυνατότητα να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του. Αφετέρου δε, συνέβαλε στο να διαφανεί ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Γεροντόπουλος προσεγγίζει τα ζητήματα αυτά και οι προοπτικές λύσης που βλέπει ότι διανοίγονται.

Κυρίως, όμως, έχουμε πλέον αρκετό “υλικό” στα χέρια μας για τα “πεπραγμένα”…

Θα σταθούμε εδώ σε μερικά, μόνον, σημεία των απαντήσεων του κ. Γεροντόπουλου που, κατά τη γνώμη μας, έχουν ιδιαίτερη αξία.

*”Όταν επισκέφθηκα την Έδρα Νεοελληνικών Σπουδών (στο Πανεπιστήμιο της Ουγγαρίας) έμεινα εντυπωσιασμένος διότι είδα σαράντα ουγγαρόπουλα να μαθαίνουν ελληνικά!”

Πράγματι, είναι πολύ σημαντικό ο υπεύθυνος για τον Απόδημο Ελληνισμό Υφυπουργός να αναγνωρίζει την αξία και τη σημασία εξάπλωσης της ελληνικής γλώσσας. Ελληνικά πρέπει να μάθουν όχι μόνον τα παιδιά των ομογενών, αλλά και τα παιδιά άλλων εθνικοτήτων στις χώρες εγκατάστασης Αποδήμων. Τότε μόνον θα έχουμε επιτύχει το μέγιστο. Τη διάδωση της ελληνικής γλώσσας που είναι η ταυτότητα των Ελλήνων. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να εξευρεθούν αφενός μεν σύγχρονοι τρόποι διαδασκαλίας της γλώσσας στα σχολεία του εξωτερικού, αφετέρου να αναβαθμισθούν τα σχολεία αυτά σε ισάξια-ισοδύναμα με τα αντίστοιχα εκπαιδευτικά Ιδρύματα των χωρών εγκατάστασης. Τα Charter Schools, που λειτουργούν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής,  είναι ίσως η απάντηση στο θέμα αυτό.

Επιβοηθητικό στην προσπάθεια αυτή θα ήταν και εάν υπήρχε μέριμνα  για την διευκόλυνση εγγραφής και φοίτησης στα ελληνικά Πανεπιστήμια  όχι μόνον ομογενών φοιτητών, αλλά και ξένων ελληνομαθών. Εάν η ιδέα αυτή τύχει της κατάλληλης επεργασίας, είναι δυνατόν μακροπρόθεσμα η Ελλάδα και τα ελληνικά Πανεπιστήμια να μεταβληθούν σε κοιτίδες πολυπολιτισμικής εκπαιδευτικής κοινότητας με συνισταμένη τον ελληνικό Πολιτισμό.

* “Εάν θέλουμε αυτοί οι άνθρωποι να μείνουν δεμένοι με τον τόπο μας, η Εκπαίδευση και η Ορθοδοξία είναι τα δύο βασικά στοιχεία που τους κρατούν σε επαφή.”

Δίχως να θέλουμε να ενσπείρουμε ζιζάνια, πιστεύουμε ότι η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία των Αποδήμων Ελλήνων θα έπρεπε να είναι συνδεδεμένη με την Εκκλησία της Ελλάδος. Έτσι θα είχαμε και το “δέσιμο” με τον τόπο. Δυστυχώς, με το να βρίσκεται κάτω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κρατά σε χειμερία νάρκη την ελληνικότητα (παράδειγμα, αφαιρούν δειλά-δειλά και τις ελληνικές σημαίες από κάποιες  Εκκλησίες της ομογένειας, αντικαθιστούν στην Θεία Λειτουργία την ελληνική γλώσσα με επιχωρίους κλπ.). Αντίθετα, για λόγους δήθεν “ενίσχυσης” του έμψυχου δυναμικού του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υποχρεώνουν τους Έλληνες Ιεράρχες της Αποδημίας (αλλά και των νέων Χωρών) να αποκτήσουν και την τουρκική υπηκοότητα…

* “Ο κ. Μαυραγάνης και όλο το οικονομικό επιτελείο έχουν ανοικτά αυτιά (…) Άλλωστε έχουν ζήσει και στο εξωτερικό και προσπαθούν να δώσουν λύσεις…”

Το ζήτημα της δίκαιης φορολογικής αντιμετώπισης των Ελλήνων του Εξωτερικού, είναι πολύ σημαντικό. Και είναι ελπιδοφόρο ότι το αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση. Πρέπει και να το επιλύσει. Γρήγορα. Κρατάμε με αισιοδοξία τη δέσμευση του κ. Γεροντόπουλου… Το ίδιο και για τους ομογενείς ομολογιούχους. Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό Κράτος πρέπει να φέρεται με ιδιαίτερη στοργή και κατανόηση απέναντι στους ομογενείς και τους Έλληνες του Εξωτερικού.  Οι λόγοι είναι προφανείς και πλήρως αιτιολογημένοι. Προς Θεού, όχι να τους ταλαιπωρεί και να τους εξουθενώνει από δημόσια αρχή της κάθε χώρας σε ελληνικά προξενεία και από προξενεία σε δημόσιες αρχές.

*”Είμαι ανοιχτός σε όλες τις προτάσεις (για το νέο ΣΑΕ). Δεν θεωρώ τίποτε θέσφατο. Ούτε θεωρώ ότι έχω εγώ τη γνώση και κανείς άλλος. Πιστεύω ότι με αυτό το πνεύμα  θα προχωρήσουμε. Εάν χρειασθεί να γίνουν κάποιες αλλαγές, θα γίνουν. Εάν η ευρεία πλειοψηφία πιστεύει ότι πρέπει να κινηθούμε προς άλλη κατεύθυνση θα προσχωρήσουμε προς την πλειοψηφία.”

Εκτιμούμε την δημοκρατικότητα της άποψης του κ. Υφυπουργού. Από παλιά πιστεύαμε, όμως  -και εξακολουθούμε να το θεωρούμε σωστό- ότι η μορφή κλπ. του περίφημου αυτού “συμβουλίου”  πρέπει να καθορισθεί πρώτα από τον ίδιο τον σκοπό που θέλει να υπηρετήσει και, βεβαίως, δευτερευόντος και από τις απόψεις των ομογενών. Αυτών, όμως, που έχουν διοικήσει. Που γνωρίζουν και τα θέματα και τα προβλήματα.

Ο ανασχηματισμός της Κυβέρνησης στέρησε, δυστυχώς, την ομογένεια από του να έχει ήδη εν λειτουργία το νέο ΣΑΕ. Δεν ευθύνεται γι αυτό ο κ. Γεροντόπουλος. Εάν δεν μεσολαβούσε το θέρος, θα είχαμε και Επιτροπή για τον Απόδημο Ελληνισμό και θα προχωρούσε το έργο της Οργανωτικής-Αναθεωρητικής Επιτροπής. Τώρα ακόμη περιμένουμε να ορισθεί από τη Βουλή ο νέος Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής.

Κατά τα λοιπά, εμείς θα επιμείνουμε πως αφού (κακώς) δεν αποφασίζουν οι πολιτικοί μας να θεσπίσουν Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού, ο θώκος του Υφυπουργού Εξωτερικών με αρμοδιότητα θέματα Αποδήμων, θα πρέπει -ασχέτως προσώπων- να είναι υπερκομματικός και διαχρονικός. Τουλάχιστον, να μην συμπεριλαμβάνεται στα κυβερνητικά εκείνα χαρτοφυλάκια που αναδομούνται ή ανασχηματίζονται κάθε φορά που η εκάστοτε Κυβέρνηση θέλει να αλλάξει πρόσωπο…