Κερδισμένη από τη μετανάστευση η Γερμανία

Δημοτικές αρχές διαμαρτύρονται ότι μετανάστες από χώρες της ΕΕ εγκαθίστανται στη Γερμανία μόνο για να καρπωθούν κοινωνικά επιδόματα. Έκθεση της ΕΕ ωστόσο, καταδεικνύει τα οφέλη της μετανάστευσης.

Πόλεις όπως το Βερολίνο, το Μάνχαϊμ ή το Ντούισμπουργκ αντιμετωπίζουν εδώ και αρκετό καιρό πρόβλημα με οικονομικούς μετανάστες από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, τις φτωχότερες χώρες-μέλη της ΕΕ. Οι οικογένειες που έρχονται στη Γερμανία δικαιούνται επίδομα τέκνων, που αντιστοιχεί σε 190 ευρώ για το κάθε παιδί. Για τα γερμανικά δεδομένα το ποσό είναι περιορισμένο. Για τους μετανάστες όμως, το επίδομα αυτό -που συνδυάζεται συχνά και με άλλα επιδόματα- είναι ένα σεβαστό ποσό.

Έκθεση της ΕΕ για τη μετανάστευση, που δημοσιεύθηκε σήμερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δείχνει, ωστόσο, ότι η Γερμανία δεν έχει κανένα λόγο να διαμαρτύρεται για ευρωπαίους μετανάστες που εκμεταλλεύονται τα κοινωνικά επιδόματα. Το αντίθετο μάλιστα: Η Γερμανία βγαίνει κερδισμένη από τη μετανάστευση. Σύμφωνα με την έκθεση, στη Γερμανία το ποσοστό των μεταναστών που λαμβάνουν επιδόματα δεν ξεπερνά το 5%. Το ποσοστό είναι όμοιο με εκείνο της Φινλανδίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας ή της Σουηδίας. Στις περισσότερες οικογένειες μεταναστών εργάζεται τουλάχιστον ένα μέλος τους, σημειώνεται στην έκθεση, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πολίτες της ΕΕ έρχονται στη Γερμανία κυρίως για επαγγελματικούς ή οικογενειακούς λόγους και όχι για να καρπωθούν κοινωνικά επιδόματα.

Χρειάζεται η αρωγή είτε του Βερολίνου, είτε της ΕΕ

Και ο Ράινχολντ Σπάνιελ από το δήμο του Ντούισμπουργκ διαπιστώνει ότι πολλοί από τους μετανάστες από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία έχουν καλή κατάρτιση. Κατά την άποψή του το πρόβλημα είναι οι φτωχοί μετανάστες που έχουν είτε κακή, είτε καθόλου κατάρτιση. Καταλήγουν στην πόλη μας γιατί έχουν πολλά ετοιμόρροπα ακίνητα, τα οποία νοικιάζουν για πολύ λίγα χρήματα, λέει ο γερμανός πολιυικός. Υπολογίζεται ότι σήμερα ζουν στην πόλη ζουν περίπου 8.500 φτωχοί μετανάστες και κάθε μήνα προστίθενται 500 επιπλέον.

Παρά την πίεση του προβλήματος ο Ράινχολντ Σπάνιελ δεν προτείνει κάποια αλλαγή του νομικού πλαισίου: «Για αυτούς τους ανθρώπους ισχύει το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης, όπως και για τους Βρετανούς ή τους Γάλλους. Το πρόβλημα ωστόσο για μας παραμένει. Χρειαζόμαστε τη στήριξη είτε της κυβέρνησης, είτε της ΕΕ».