ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ: Όχι άλλα μέτρα και πάγωμα των υποχρεώσεών μας

Ο θρίαμβος της κ.Μέρκελ, ας συντελέσει στην ολοκλήρωση της Ένωσης

«Έρχεται η Τρόϊκα δριμύτερη», ακούγεται τις τελευταίες μέρες, ενώ συγκλονίζεται η ελληνική κοινωνία από την δολοφονία του άτυχου Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής. Δεν ξέρει κανείς από τί πρέπει να ανησυχήσει περισσότερο, από την οικονομική καχεξία, την οποία φοβόμαστε μήπως η Τρόϊκα την επιδεινώσει ανελέητα, ή από την κοινωνική αναταραχή και την επέκταση της εγκληματικότητας, ως συνέπεια της τραγικής οικονομικής κατάστασης, σε συνδυασμό με τις ατυχείς διώξεις των ταλαιπωρημένων πολιτών και επαγγελματιών για μικροχρέη προς το Δημόσιο. Η λεγόμενη Τρόϊκα συμπεριφέρεται τελείως εχθρικά, αν όχι εκδικητικά, ως άλλοι στυγνοί δανειστές του τύπου αυτών του 1843, αποβλέποντες μόνο στην αποπληρωμή των δανείων μας με κάθε τρόπο, έστω και απάνθρωπο. Αποβλέπουν όμως πράγματι σε αυτό ή στην απόλυτη καταστροφή μας; Ζητούν συνεχώς αίμα, όλο και περισσότερο αίμα, αίμα το οποίο τελειώνει. Να τους υπενθυμίσουμε τη ρήση του Άγγλου συγγραφέα Austin O’Malley ότι «όταν βάζεις φόρους και κουρεύεις πρόβατα, καλό είναι να σταματάς πριν γδάρεις το πετσί». Έχουμε ήδη φθάσει στο πετσί και με το γδάρσιμό του δεν μαζεύονται πλέον φόροι, παρά μόνο ταλαιπωρούνται όλο και περισσότεροι πολίτες.

Αυτά τα τόσο απλά και αυτονόητα συμπεράσματα, δεν τα αντιλαμβάνεται άραγε η Κυβέρνηση; Δεν είναι δυνατό να μην συνειδητοποιείται η δυσχερής κατάσταση της Κυβέρνησης, η οποία πιστεύει ότι υποχρεούται να ακολουθεί τις επιταγές της Τρόϊκα, με την ελπίδα να βγούμε από την κρίση. Μια προσπάθεια η οποία κινδυνεύει να αποδειχθεί ότι πέτυχε η εγχείρηση, αλλά ο ασθενής απέθανε. Φαίνεται ότι το οικονομικό επιτελείο είναι εγκλοβισμένο στις ορέξεις της Τρόϊκα, οι οποίες εκ πρώτης όψεως φαίνονται λογικές, αγνοώντας όμως τις παρενέργειες. Παρενέργειες οι οποίες ευτελίζουν και εξαθλιώνουν τους Έλληνες, κλείνουν τις επιχειρήσεις τη μία μετά την άλλη, διογκώνουν έτσι την ανεργία, τη μεγάλη αυτή πληγή της κοινωνίας. Στην πλευρά αυτή θα πρέπει να στρέψει την προσοχή του το οικονομικό επιτελείο και να βρει πάση θυσία τρόπο να ανακουφίσει τους υποφέροντες πολίτες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να μαζέψουμε και να νοικοκυρέψουμε το μεγάλο, σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος και να το καταστήσουμε ευέλικτο και παραγωγικό. Κάτι όχι και τόσο εύκολο, όπως φαίνεται και από τις αντιδράσεις για μια ορθολογική διάταξη και λειτουργία του κράτους. Δεν χρειαζόμαστε τις εντολές της Τρόϊκα για μια τέτοια επιδίωξη, όπως δεν χρειαζόμαστε κανένα να μας υποδείξει ότι θα πρέπει να περιορίσουμε τις δαπάνες μας στο ύψος των εσόδων μας. Αυτό κάνει κάθε νουνεχής νοικοκύρης. Έτσι ο περιορισμός των εξόδων αρχίζει από τον περιορισμό των παράλογων αμοιβών διαφόρων golden boys, εφαρμόζοντας ενιαίο μισθολόγιο με βάση τον μισθό του ιδιωτικού τομέα. Κανένας μισθός δεν πρέπει να

υπερβαίνει αυτόν του Προέδρου του Αρείου Πάγου και να είναι σεβαστή η Δικαιοσύνη ως μία από τις τρεις εξουσίες, ίσως την σημαντικότερη στην οποία μπορεί να καταφύγει ο απλός πολίτης να βρει το δίκιο του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για να υπάρξουν χρήσιμα αποτελέσματα όμως, χρειάζεται μέτρο, κάτι που δεν τηρεί η Τρόϊκα και εκεί η Κυβέρνηση πρέπει να αντιδράσει.

Όσον αφορά τα έσοδά μας, θα πρέπει να αποκλειστούν νέα μέτρα, πρώτον διότι δεν αντέχει πλέον η ελληνική κοινωνία, ούτε υπάρχει εισπρακτική δυνατότητα και δεύτερον διότι τα μέτρα είναι τελείως αντιαναπτυξιακά και εναντίον κάθε προσπάθειας επενδύσεων. Όλοι συμφωνούν ότι χωρίς ανάπτυξη δεν ξεπερνιέται η κρίση και συγχρόνως μόνο με την ανάπτυξη θα υπάρξει δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων μας. Επομένως οι εταίροι μας πρέπει να συνδράμουν προς αυτή την κατεύθυνση. Από πλευράς μας, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στη πολλαπλή στήριξη των υπαρχόντων επιχειρήσεων και ενθάρρυνση των μικρομεσαίων και μεγαλυτέρων Ελλήνων επενδυτών, οι οποίοι θα δραστηριοποιούνται με μεγαλύτερο σθένος και όρεξη ως Έλληνες και τα κέρδη τους θα παραμείνουν εδώ ή θα επανεπενδυθούν. Χωρίς να αποκλείουμε τις ξένες επενδύσεις, οι οποίες θα συμβάλουν στην μείωση της ανεργίας, που όμως θα έρθουν μόνο όταν διαπιστώσουν ευκαιρίες και τα κέρδη τους, μαζί με τα επενδυτικά τους κεφάλαια, θα τα βγάλουν εκτός της χώρας. Να δώσουμε κίνητρα στους Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι και κεφάλαια διαθέτουν και αγάπη για την Ελλάδα έχουν, εντάσσοντάς τους στις διατάξεις του ν.2687/53, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107 του Συντάγματος.

Με δεδομένο ότι θα έχουμε κάποιο πρωτογενές πλεόνασμα, σημαίνει πρώτον ότι δεν χρειαζόμαστε πλέον την Τρόϊκα και δεύτερο ότι το όποιο επί πλέον δάνειο θα είναι μόνο για επενδύσεις, δηλαδή για ανάπτυξη και όχι για αποπληρωμή δανειακών υποχρεώσεων, κάτι που θα αποβεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη. Να παγώσουν όλες οι δανειακές μας υποχρεώσεις για μια δεκαετία με επιτόκιο αυτό της ΕΚΤ, έτσι ώστε να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη χωρίς άγχος, οπότε και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης θα έχουμε και δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων μας. Αυτή πρέπει να είναι η στόχευσή μας και αυτό πρέπει να είναι το αίτημά μας προς τους εταίρους μας και αν δεν έχουν δόλιες σκέψεις, οφείλουν να το αποδεχθούν.

Βέβαια η ολοκληρωτική λύση για όλη την Ευρωζώνη είναι η ολοκλήρωση της Ένωσης, αρχίζοντας με την ενοποίηση των Τραπεζών, με κοινή δημοσιονομική, εξωτερική και αμυντική πολιτική. Έτσι και μόνο έτσι θα περισωθεί το Ευρώ και η Ευρωζώνη, όπως το έχουμε επισημάνει κατ’ επανάληψη. Ο εκλογικός θρίαμβος της κ.Μέρκελ και με λυμένα πλέον τα χέρια της, ας συντελέσει σε αυτήν την ολοκλήρωση, μια ολοκλήρωση η οποία θα αποβεί προς όφελος όλων, αν δεν υπάρξουν ισχυρές εξοχώριες πιέσεις. Θα πρέπει να αντιληφθεί η κ.Μέρκελ ότι μια ουσιαστικά Ενωμένη Ευρώπη θα είναι προς όφελος και της Γερμανίας, διότι το τρέχον όφελος που έχει, είναι παροδικό και μόνο όσο υπάρχουν στο νότο χρήματα να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα. Η ίδια δε η κ.Μέρκελ θα μείνει στην ιστορία ως η Καγκελάριος που ολοκλήρωσε την Ενωμένη Ευρώπη.

Νίκος Αναγνωστάτος

e-mail: nanagnostatos@gmail.com