Αμ΄ έπος αμ΄ έργον

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τα σημάδια δείχνουν ότι  προοδευτικά εκδηλώνεται διεθνώς  ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον  για ευκαιρίες επενδύσεων στην Ελλάδα.

Μόλις πρόσφατα έχουμε  παραδείγματα προερχόμενα από  διαφορετικές κατευθύνσεις,  με αποκλίνουσες  οικονομικές δυνατότητες, ως  προς το τελικό αποτέλεσμα, με συγκλίνουσες όμως στοχεύσεις.

Η  επίσκεψη Αυστραλών Βουλευτών στον Πρόεδρο της Βουλής κ. Ευαγ. Μεϊμαράκη, έδωσε την ευκαιρία στον πρόεδρο  του Νομοθετικού Συμβουλίου του Κοινοβουλίου της Βικτώρια, κ. Bruce Atkinson,  να  δηλώσει πως  «αυτή τη στιγμή το βλέμμα όλων είναι στραμμένο στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην Ελλάδα, κατόπιν των πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση καθώς αποτελεί ένα πολύ καλό χώρο για επενδύσεις».

Με συνέντευξή της στην εφημερίδα “Εθνος της Κυριακής”,  η  πρόεδρος  της Ανω Δούμας Βαλεντίνα Ματβιένκο,  το τρίτο σημαντικότερο πρόσωπο στη Ρωσία,  αναφέρει ότι στηρίζει τη συμμετοχή ρωσικών εταιρειών στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις και δηλώνει έντονο ρωσικό ενδιαφέρον για ΔΕΠΑ, ΟΛΘ και ΟΣΕ.

Το τρίτο, αλλά όχι τελευταίο, αφορά την  συνέντευξη του  Ελληνοαμερικανού ηθοποιού Frank Dicopoulos, στην ΡΗΡ με τη δήλωσή του ότι έφθασε στην Αθήνα  με σκοπό να διερευνήσει το έδαφος για επένδυση στη γενέτειρα.

Νωπή είναι η δήλωση του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Κυριάκου Γεροντόπουλου στην  εφημερίδα «DEAL News», σύμφωνα με την οποία «θέλουμε να υπάρχει ένας φορολογικός νόμος πιο απλός, πιο ελκυστικός για να επενδύσουν οι ομογενείς μας στη πατρίδα τους».

Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρό  για την Κυβέρνηση: Να θέσει άμεσα σε εφαρμογή το σχέδιό της  να αποκτήσει η χώρα νέο φορολογικό νόμο, «πιο απλό,  πιο ελκυστικό», που θα διευκολύνει  και θα προσελκύσει όχι μόνον ομογενείς επενδυτές, αλλά και διεθνείς οικονομικούς παράγοντες  και  μεγάλες  Πολυεθνικές εταιρίες.

Είναι ηλίου φαεινότερο το όφελος που θα προέκυπτε  για την χώρα από μία τέτοια ενδεχόμενη εξέλιξη. Μόνον τα κόμματα της αριστεράς επιμένουν να μην το βλέπουν. Έχουν, προφανώς, τους λόγους τους.

Διότι,  μία δυνητική «έκρηξη» διεθνούς επενδυτικού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα, θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, άρα μείωση του ποσοστού ανεργίας και, παράλληλα, αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Θα βελτίωνε την παραγωγικότητα, προκαλώντας αύξηση των εξαγωγών. Επομένως και περισσότερο συνάλλαγμα στη χώρα που, με τη σειρά του, θα μείωνε  το δημόσιο χρέος. Όλα αυτά, θα σήμαιναν καλύτερες μέρες για τους Έλληνες εργαζόμενους.  Η συνισταμένη όλων αυτών, θα είχε ως “παράπλευρη απώλεια” την συρρίκνωση της «εκλογικής πελατείας» τους…

Επειδή δε η Αριστερά –και ειδικότερα η υπό τον κ. Τσίπρα εκδοχή της- δεν πρόκειται πολιτικά να αυτοχειριασθεί, απομένει στην Κυβέρνηση να προχωρήσει αποφασιστικά στην ήδη εξαγγελθείσα  αλλαγή του φορολογικού νόμου.  Έτσι δεν θα μείνουμε σε διακηρύξεις σκοπιμότητας.

Αμ΄ έπος αμ΄ έργον («μαζί με το λόγο και το έργο»).