ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Απέξω οι μεν φώναζαν συνθήματα διαμαρτυρίας. Οι δε, μέσα, φώναζαν συνθήματα επιδοκιμασίας και ενθουσιασμού!

Παντού, ολόγυρα, το κέντρο της Θεσσαλονίκης αποκλεισμένο από νωρίς το πρωί, ενώ περισσότεροι από  4.000 αστυνομικοί επί ποδός για την αποφυγή επεισοδίων.

Αυτή είναι μία εικόνα όχι από το μέτωπο, αλλά από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης! Ναι, εκεί όπου συγκεντρώνονται κάθε χρόνο διεθνείς επιχειρηματίες να δουν, να αποφασίσουν και, υποτίθεται, να κάνουν παραγγελίες…

Τώρα, γιατί ο χώρος της Έκθεσης πρέπει κάθε χρόνο να μετατρέπεται σε πεδίο αντιπαράθεσης πολιτικών και πολιτών, αυτό ουδείς μπορεί να το εξηγήσει.

Δεν είναι το μόνο δυσεξήγητο.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ουρές χιλιομέτρων στα διόδια των εθνικών δρόμων. Επέστρεφαν στην πόλη οι …αγανακτισμένοι παραθεριστές!

Μυστήριο που βρίσκουν χρήματα για τις διακοπές. Με την ανεργία να καλπάζει. Με τα χαράτσια να δίνουν και να παίρνουν. Με τους φόρους να αυξάνονται, θα περίμενε κανείς μια κοινωνία σε κατάσταση αναβρασμού. Κι όμως.

Έβλεπες παντού χαρούμενους ταξιδιώτες, ανέμελους παραθεριστές και απροβλημάτιστους πολίτες!

Πώς το καταφέρνουμε αυτό;

Μυστήριο!

Το μόνο; Όχι βέβαια. Μυστήριο και η εμφάνιση της Εθνικής Ελλάδος του Πρώτου Ημιχρόνου! Θαρρείς και δεν είχαν ξαναπαίξει ποδόσφαιρο και οι έντεκα!

Ας είναι, ο καλός Θεός της Ελλάδος τους ξύπνησε στο Δεύτερο Ημίχρονο και τουλάχιστον δεν πετάξαμε στη θάλασσα το δώρο των Σλοβάκων! και ελπίζουμε…

Για πολλά ελπίζουμε, είναι αλήθεια. Να βρούμε μια δουλειά. Να βρούμε χρήματα να πληρώσουμε την Τράπεζα. Να μπορέσουμε να αγοράσουμε τα τετράδια του μικρού. Να πληρώσουμε τα φροντιστήρια.

Και να σου λέει ο Γιοχάνες Χαν, ναι ο Ευρωπαίος Επίτροπος, ότι έχουμε να λαβαίνουμε 1.14 δισ. ευρώ τα οποία περίπου δεν …καταδεχόμαστε!

Βρε, λέτε αυτά να είχε υπόψη του ο Γιώργος Παπανδρέου όταν έλεγε εκείνο το σλόγκαν “λεφτά υπάρχουν”; και μεις που τον παρεξηγήσαμε…

Αλλά αν αυτά εννοούσε, πως και δεν έκανε, ως πρωθυπουργός, ό,τι έπρεπε για να τα πάρουμε;

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!