“Παράπλευρη απώλεια” οι Ομογενείς!..

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ε, όχι και ¨παράπλευρη απώλεια της φοροδιαφυγής” οι Ομογενείς! Ντροπή!   Έτσι θα πάει ο κ. Σαμαράς, στην Νέα Υόρκη να συναντήσει τους ομογενείς;  Θα απευθυνθεί στην “παράπλευρη απώλεια”;

Δηλαδή στη μέγγενη της αφαίμαξης των Αποδήμων Ελλήνων θα βρει τη “θεραπεία” της η φοροδιαφυγή των Ελλήνων; Είμαστε σοβαροί; Ασφαλώς και όχι!

Και δεν βάζουν στο “στιφτήρι”  τους μεγαλό- όλους;  Πρώτα ξεκινώντας από τη Βουλή και τους βουλευτές, μετά από γιατρούς, δικηγόρους, Μηχανικούς, Εργολάβους, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, και δεν παίρνουν αμπάριζα συνεργεία, καφετέριες, μπαρ και εστιατόρια που δεν κόβουν αποδείξεις;

Δεν πιάνουν όσους κάνουν δεύτερη δουλειά αδήλωτη, όποιους ταξιτζήδες παίρνουν διπλές και τριπλές κούρσες;  Όσους χτίζουν αυθαίρετα, όσους κλείνουν υπαίθριους, όσους καταλαμβάνουν πεζοδρόμια, όσους εισπράττουν δύο και τρεις μισθούς;

Αυτό θα ήτανε μια σωστή προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής.

Ώστε επειδή <<…το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να αντιμετωπίσει το φαινόμενο όλο και περισσότεροι να δηλώνουν «κάτοικοι εξωτερικού», αποφεύγοντας την υψηλή φορολογία στη χώρα μας, έχει εισάγει ρύθμιση που καλεί τους Έλληνες του εξωτερικού που δεν θέλουν να υπερφορολογηθούν (!)  να δηλώσουν αλλαγή φορολογικής κατοικίας και να υπαχθούν στη ΔΟΥ κατοίκων εξωτερικού…>>;

Έτσι, τόσο απλά, τόσο …παστρικά; Και η τσίπα;  Που την εναπόθεσαν και ουδείς την βρίσκει πλέον;

Ξέρουν πολλούς Έλληνες που δηλώνουν ψευδώς ότι είναι κάτοικοι εξωτερικού; Και εάν τους ξέρουν, γιατί δεν τους βάζουν φυλακή; Έτσι πάμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα;

Δεν βλέπουν ότι καθημερινά οι νέοι μας παίρνουν απεγνωσμένοι και διωγμένοι από την ανικανότητα αυτών που χρόνια τώρα  διοικούν τον τόπο,  τον άχαρο δρόμο της ξενιτιάς;  Και θέλουν, να μην δηλώνονται κάτοικοι εξωτερικού;  Αυτό τους καίει; Όχι ότι αποψιλώνεται ο τόπος σιγά-σιγά από ότι σπουδαιότερο διαθέτει; Από το νεαρό έμψυχο υλικό του;

Αυτό που συμβαίνει δεν έχει σχέση ούτε με την πάταξη της φοροδιαφυγής, ούτε με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Αυτός ο πνιγμός, ο παράλογος βασανισμός των Ελλήνων του εξωτερικού,  αυτός ο εκβιασμός να πληρώσουν φόρο για το παγκόσμιο εισόδημά τους επειδή τούτη η χώρα είναι ανίκανη να καταγράψει ποιοι μπαίνουν και ποιοι βγαίνουν από το έδαφός της, είναι χώρα που η οικονομική κρίση είναι το μικρότερο από τα προβλήματά της.

Γι αυτό άφησαν μήπως το ΣΑΕ να σβήσει; Γι αυτό δεν άφησαν να ολοκληρωθεί και να ψηφιστεί ο νέος νόμος για το ΣΑΕ;  Θέλουν την Ομογένεια ΑΚΕΦΑΛΗ;  Να μην υπάρχει επίσημος συνομιλητής με την Πολιτεία;  Να μην μπορεί να υψώσει βροντερή όσο και η δύναμή της, φωνή διαμαρτυρίας; Για να είναι ευκολότερος “στόχος”; Αρνούμαστε να το πιστέψουμε. Το απορρίπτουμε και σαν απλό συλλογισμό.

Ίσως φταίει ο Νομπελίστας μας, ο Σεφέρης. Εκείνο το “όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει” λειτουργεί διαχρονικά σαν πανάκεια που συγκρατεί τον δίκαιο θυμό, δίνει τόπο στην οργή και εν τέλει καταλήγουμε στο “αυτή είναι η Ελλάδα”. Και την αγαπάμε γιατί είναι η πατρίδα μας!

Κι όμως, ” είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει”…

Είναι ακόμη καιρός να το ξανασκεφθούν οι αρμόδιοι.