Η “δυνητική” πολιτική της κυβέρνησης και οι ζωές των άλλων.

Προφανώς η παρούσα κυβέρνηση δεν παράγει πολιτική.Απλώς διαχειρίζεται την αποπληρωμή του Δημόσιου χρέους,εφαρμόζοντας το πρόγραμμα που υπαγορεύεται από τους δανειστές μας,στην κρίση των οποίων εναπόκειται και ο περαιτέρω δανεισμός,μέχρις ότου οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί των επόμενων ετών να εγγυώνται την πλήρη αποπληρωμή του χρέους. Ωστόσο αυτό το πλαίσιο διακυβέρνησης της χώρας είναι δυνητικό.Δύναται δηλαδή να οδηγήσει την χώρα στην έξοδό της από τα μνημόνια δανεισμού αν δεν είχε αστοχίες και “έβγαινε”λογιστικά.

Πρώτοι οι δανειστές όμως και όχι η κυβέρνηση,ως όφειλε, συνειδητοποίησαν πως αυτό το πρόγραμμα δε βγαίνει,επειδή έχει συνθλίψει τους δείκτες ανάπτυξης και έχει οδηγήσει στην έκρηξη της ανεργίας.Φυσικά,εφόσον η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να πειθαρχεί στις οδηγίες του προγράμματος δανεισμού,κλείνοντας τα μάτια στην επαπειλούμενη κοινωνική έκρηξη,και κυβερνώντας με επικοινωνιακές μεθόδους,οι δανειστές δεν έχουν λόγο να χαλαρώσουν τα μέτρα που υπαγορεύουν στην κυβέρνηση,αφήνοντας κάποια υπονοούμενα για την ελάφρυνση του χρέους με τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού και την επιμήκυνση αποπληρωμής του,ενώ λοιδορούν τους πάντες,όταν δε διαψεύδουν κατηγορηματικά πως θα “κουρέψουν”ελληνικό χρέος εις βάρος των προϋπολογισμών κρατών όπως η Γερμανία και η Γαλλία,που διακρατούν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

Άρα η κυβέρνηση έχει “δυνητική”πολιτική πρόταση που είναι πρακτικά διάτρητη και οι ζωές των άλλων,οι δικές μας ζωές θα συνεχίσουν να συνθλίβονται στις μυλόπετρες της κυβερνητικής αδυναμίας να παράξει αποτελεσματική πολιτική,να αναδιαρθρώσει το Δημόσιο με ρεαλιστικά και όχι λογιστικιά κριτήρια,να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να ανταποδώσει στον πολίτη υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας,ανάλογες των φόρων που καταβάλει. Και δεν είναι μόνο η πολιτική ανεπάρκεια αυτής της κυβέρνησης το μόνο κακό που θα μάς κληρονομήσει.Με τις πράξεις και τις παραλείψεις της αποσαρθρώνει και τις πολιτικές σταθερές αυτού του τόπου,οδηγώντας πλέον αργά αλλά σταθερά σε συνθήκες ακυβερνησίας.Και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο και το πλέον ασυγχώρητο λάθος της.