Η ΓΓΑΕ, η Ομογένεια και τα δημοσιεύματα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Είναι τουλάχιστον περίεργη η “σπουδή” ορισμένων στη γενέτειρα -και όχι μόνον- ετεροχρονισμένα  να “ανακαλύπτουν” την Ομογένεια, και, μάλιστα, να ομιλούν και από καθέδρας γι αυτήν και τα προβλήματά της.

Ένα ανάλογο “κρούσμα” διαβάσαμε πρόσφατα σε αθηναϊκή εφημερίδα. Όπου διέγνωσε πως <η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού απειλείται από την ένταξη στα τροϊκανά σχέδια «κινητικότητας» 10 εργαζομένων της που οδηγούνται σε έξοδο από την υπηρεσία>.  Περίεργο. Μία υπηρεσία που έχει στο δυναμικό της  52 -αν δεν κάνουμε λάθος- απασχολούμενους, κινδυνεύει εάν “μετα-κινηθούν” δέκα;

Ως επιχείρημα το εν λόγω δημοσίευμα φιλοξενεί την ανακοίνωση του Συλλόγου εργαζομένων στην ΓΓΑΕ (πρόσφατα ο Σύλλογος απείλησε ότι θα προσφύγει στην Δικαιοσύνη για όσα είπε, υποτίθεται σε βάρος τους, μιλώντας στην Αναθεωρητική – Οργανωτική Επιτροπή του ΣΑΕ επώνυμος ομογενειακός παράγοντας των ΗΠΑ) και στην οποία τονίζεται πως “…η διαθεσιμότητα χωρίς σχέδιο… οδηγεί σε πλήρη απαξίωση και απορρύθμιση τη δημόσια υπηρεσία και ακυρώνει πλήρως την όποια μεταρρυθμιστική προσπάθεια».

Αλήθεια, σε ποιά “μεταρρυθμιστική προσπάθεια” αναφέρεται η ανακοίνωση;

Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού δημιουργήθηκε όντως το 1983 ως αυτόνομη υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών. Καιρός, λοιπόν, είναι, να κάνει τον δημόσιο απολογισμό των πεπραγμένων της όπως θα έκανε, σε τακτά χρονικά διαστήματα, κάθε σοβαρή εταιρεία.

Στους πρωταρχικούς της στόχους ήταν:

	η διατήρηση της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των Ελλήνων σε όλον τον κόσμο.
	η διατήρηση και ενίσχυση των δεσμών των Αποδήμων Ελλήνων με την πατρίδα.
	η διατήρηση και ενίσχυση των δεσμών των Αποδήμων Ελλήνων μεταξύ τους.
	η βελτίωση των όρων εργασίας, των συνθηκών ζωής καθώς και η προάσπιση των δικαιωμάτων των Αποδήμων στον τόπο που ζούν.
	η αρμονική επανένταξη στην ελληνική κοινωνία όσων επιθυμήσουν να επιστρέψουν.
	η ενίσχυση του φιλελληνισμού ανά τον κόσμο.

Εμείς περιμένουμε να μάθουμε τα αποτελέσματα που πέτυχε στους στόχους αυτούς.

Επίσης, να πληροφορηθούμε για τα “χιλιάδες Ελληνόπουλα της διασποράς” και τους “άπορους συνταξιούχους ομογενείς” που με δικά της έξοδα έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα, να μάθουμε το “πλήθος ομογενειακών οργανώσεων και φεστιβάλ” που έχει χρηματοδοτήσει καθώς και “τις έδρες Νεοελληνικών Σπουδών σε ξένα πανεπιστήμια”.

Δεν αμφισβητούμε τίποτα. Να μάθουμε θέλουμε.  Το δικαιούται και η Ομογένεια. Επιτέλους.

Σε ό,τι αφορά την σωστή πρόταση του ομότιμου καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας του ΑΠΘ, Ιωάννη Τουλουμάκου, σε ομογενειακή ηλεκτρονική εφημερίδα για «ίδρυση αυτόνομου υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού», για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το αίτημα αυτό έχει ηλικία …μόλις σαράντα ετών (!) ενώ 32 χρόνια έχουν ήδη περάσει από την ορκωμοσία του πρώτου Υφυπουργού Απόδημου Ελληνισμού (Ασημάκης Φωτήλας) από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ  (1981) του Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίο επίσης είχε προταθεί η δημιουργία “υπουργείου” και έδωσε “υφυπουργείο”.

Ο Κων. Καραμανλής, από το 1974 είχε απασχοληθεί με το θέμα, το οποίο θα είχε ευωδοθεί εάν είχε επιτύχει το Υπουργικό Συμβούλιο που είχε συγκαλέσει στην Μεγάλη Βρετανία τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης με την παρουσία του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Ξεν. Ζολώτα και τη συμμετοχή του τότε εκδότη του Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης μακαρίτη Μπάμπη Μαρκέτου και του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιακώβου, για την έκδοση ομολογιακού δανείου που θα καλύπτετο από την ομογένεια.

Η άρνηση του Ιακώβου να συμπράξει, δεν ματαίωσε μόνον τον ομολογειακό δανεισμό, αλλά και το Υπουργείο Αποδήμου Ελληνισμού…