Κάνατε ευχή;

Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό. Από την Αθήνα μέχρι το Στόουνχετζ στη Σκωτία και από την Καλιφόρνια μέχρι την Κίνα ο ουρανός έγινε καμβάς για μια υπέροχη ζωγραφιά: την εντυπωσιακή βροχή από «πεφταστέρια», τους διάττοντες Περσείδες.

Το φαινόμενο κορυφώθηκε το βράδυ της Δευτέρας, αλλά αν είστε τυχεροί, μπορεί να το δείτε και απόψε.

Οι φωτογραφίες που ήδη κάνουν το γύρο του κόσμου είναι απλά υπέροχες…

Ουρανός γεμάτος πεφταστέρια στην Καλιφόρνια – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πέρασαν το βράδυ στην ύπαιθρο για να παρακολουθήσουν το φαινόμενο – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Φωτογραφικές μηχανές και… κινητά επιστρατεύτηκαν για να “συλληφθεί’ το φαινόμενο – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Άλλοι βέβαια ήταν πιο… επαγγελματίες – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Τι να σχολιάσεις… – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Κάτι ήξεραν οι Δρυίδες! – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Εικόνες που κόβουν την ανάσα – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ REUTERS

Οι Περσείδες θεωρούνται μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι κατ’ εξοχήν γρήγορα και φωτεινά, συχνά με μακριές πύρινες «ουρές». Μια ανάλυση της NASA για τα έτη 2008 – 2013 δείχνει πως οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο μόνο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν το όνομά τους.

Τα συγκεκριμένα μετέωρα αρχίζουν σε αραιή μορφή να πέφτουν κάποια στιγμή τον Ιούλιο, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν σχεδόν έως το τέλος του Αυγούστου. Όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.

Οι Περσείδες προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης -ο οποίος διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου 26 χιλιομέτρων και για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος τον Δεκέμβριο του 1992- χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο.

Τα μετέωρα, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση, αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Πηγή: NewsIt.gr