Αμεσότητα και ενότητα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το e-mail που λάβαμε από τον Πρόεδρο κ. Γιώργο  Στεφανίδη, από τη Μελβούρνη,  με το οποίο, παρεμβαίνοντας στο άρθρο μας ” Οι Πόντιοι Αυστραλίας στα χνάρια των Μεσσηνίων Αμερικής-Καναδά”, αποκαθιστούσε τα ονόματα και το ρόλο που το καθένα διαδραμάτισε στην ιστορία των Ποντίων της Αυστραλίας αναφορικά με τις σχέσεις τους με την  Διεθνή  Συνομοσπονδία Ποντίων Ελλήνων  (ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ) και την πρόσφατη εκλογική διαδικασία (από την οποία απείχαν), πιστοποιεί αφενός μεν την  εμβέλεια που έχει αποκτήσει πλέον η Panhellenic Post, αφετέρου δε, δίνει απτό παράδειγμα της αμεσότητας που υπάρχει στη σχέση δημοσιογράφου – αναγνώστη, στον ομογενειακό χώρο.

Το άρθρο το ανεβάσαμε γύρω τις 6 το απόγευμα της Κυριακής, ώρα Ελλάδος. Σε λιγότερο από μισή ώρα αργότερα, παρά το ότι στην Αυστραλία ήταν ήδη 2.30 ξημερώματα Δευτέρας, λάβαμε το διορθωτικό e-mail από τον Πρόεδρο της μιας εκ των δύο Ομοσπονδιών Ποντίων που βρίσκονται στην Αυστραλία. Δεν υπάρχει περίπτωση να γράψεις κάτι λάθος και να μην σε διορθώσουν αμέσως οι ομογενείς αναγνώστες σου.  Αυτό δεν αφορά μόνο σε παράθεση ή εξιστόρηση γεγονότων.  Ακόμη και απλά ορθογραφικά λάθη απροσεξίας  ή μηχανικά λάθη, γίνονται αφορμή για αλληλογραφία. Είναι η χαρά κάθε δημοσιογράφου οι ομογενείς αναγνώστες, είτε του ηλεκτρονικού είτε του έντυπου Τύπου.

Αυτή την αίσθηση, ότι σε διαβάζουν πραγματικά, ότι αποδίδουν σημασία σε κάθε αράδα, σε κάθε λέξη σου, ότι μπαίνουν στον κόπο να αντιδράσουν όταν κάτι είναι ή το βλέπουν στραβό, να σε διορθώσουν ή να σου υποδείξουν, την είχαμε αποκομίσει από την εποχή ακόμη που αρθρογραφούσαμε στον ¨Έθνικό Κήρυκα” της Νέας Υόρκης (1993-2007) και, παλαιότερα (1983-1993) στην “Πρωϊνή” της ίδιας Πολιτείας. Είναι ανεπανάληπτη αυτή η επικοινωνία ομογενή αναγνώστη-δημοσιογράφου. Μοναδική.

Όπως σταθερή γραμμή της ΡΗΡ είναι να προβαίνει σε κάθε αναγκαία διόρθωση. Άμεσα, χωρίς δικαιολογίες ή υπεκφυγές. Ο αναγνώστης πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στην εφημερίδα που επιλέγει για την ενημέρωσή του.

Στην προκειμένη περίπτωση το λάθος  προκλήθηκε από το γεγονός ότι στην επιστολή του Στεφανίδη αναφέρονταν πως  ” “Έστειλε, μόνον,  έναν εκπρόσωπο,  ”… στην έκτακτη συνέλευση της ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ.

Και σε άλλο σημείο,

“Ήταν, επομένως,  μεγάλη απογοήτευση ότι ένα άτομο, ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας μας, όχι μόνο πήρε μέρος στη διαδικασία το Σάββατο, αλλά εξελέγη στην θέση του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα. “

Ανατρέξαμε στη σύνθεση του Δ.Σ της ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ.  που προέκυψε από τις εκλογές της 3 Αυγούστου. Εκεί είδαμε: • Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας: Ιασωνίδης Παναγιώτης (Αυστραλία). Συμπεράναμε –κακώς βέβαια, ως εκ των υστέρων απεδείχθη– ότι το πρόσωπο αυτό ήταν και ο απεσταλμένος της Ομοσπονδίας… Καμία σχέση. Ευχαριστούμε τον κ. Στεφανίδη για την άμεση διόρθωση.

Αυτά ως προς το τυπικό μέρος. Επί της ουσίας, τώρα, οι Πόντιοι της Αυστραλίας είναι διχασμένοι σε δύο Ομοσπονδίες και μάλιστα βρίσκονται σε ευθεία αντιπαράθεση και με την ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ., που φιλοδοξεί να εκπροσωπεί παγκοσμίως τους  Ποντίους.

Επίσης και στην Αυστραλία φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που αυτονομούνται.

Βεβαίως, δεν είναι καθόλου ευχάριστη η διασπαστική κατάσταση που μοιάζει να εξαπλώνεται με μορφή πανδημίας στην ομογένεια.  Μεσσήνιοι, Κεφαλλήνες στην Αμερική και τώρα Πόντιοι στην Ωκεανία.

Είναι ευτύχημα, όμως,  που στην Αυστραλία, όπως λέει ο κ. Στεφανίδης, εργάζονται προκειμένου να βρεθεί η κοινή συνισταμένη που θα ενώσει τις δύο Ομοσπονδίες. Μακάρι. Και είθε να τα βρουν και σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους με την ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ η οποία όφειλε να έχει πρωταρχικό της μέλημα την ενότητα (και όχι απλά την εκπροσώπηση)  των Ποντίων παγκοσμίως.

Η ΡΗΡ είναι ανοικτή στην παράθεση όλων των απόψεων. Θα εργασθεί γι αυτό. Ώστε η ενότητα να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο και όχι απλά ευχή.