ΥΠΕΞ, Λευκός Οίκος και Ελληνοαμερικανοί

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η συνάντηση Σαμαρά – Ομπάμα στον Λευκό Οίκο έδωσε το στίγμα της νέας φάσης στην οποία περνούν οι σχέσεις των δύο χωρών και της στενότερης συνεργασίας που φαίνεται να εγκαινιάζεται  σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Για την εμπέδωση του θετικού αυτού κλίματος εντατικά είχαν εργασθεί, ως Υπουργός των Εξωτερικών, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και ως Υφυπουργός του ιδίου υπουργείου, ο Κώστας Τσιάρας.
Ο κ. Αβραμόπουλος, με την πολύχρονη διοικητική του εμπειρία και με την διπλωματική του κατάρτιση, συνέλαβε απόλυτα την σημασία που θα είχε για την χώρα μας  η αναθέρμανση των σχέσεών της με τις ΗΠΑ.

Ένας από τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να επιτεχθεί αυτό, ήταν οι συχνές επαφές με την αμερικανική διοίκηση. Πραγματοποίησε, έτσι, ο κ. Αβραμόπουλος, πολλαπλά ταξίδια (και) στις ΗΠΑ. Επτά ή οκτώ φορές “πέταξε” στην άλλη άκρη του Ατλαντικού στο διάστημα του ενός έτους που παρέμεινε επικεφαλής του ΥΠΕΞ. Το κάθε ένα από αυτά τα ταξίδια αποτέλεσε και ένα λιθαράκι στην οικοδόμηση του καλύτερου κλίματος  και της αλληλοκατανόησης με τον Λευκό Οίκο.
Διότι όσο είναι βέβαιο ότι η πολιτική προάσπισης του εθνικού σου συμφέροντος περνά μέσα από την παράλληλη εξυπηρέτηση του συμφέροντος και του έτερου μέλους, άλλο τόσο είναι εξακριβωμένο ότι οι προσωπικές επαφές και η αξιοποίηση όλων των παραμέτρων που καθορίζουν τις σχέσεις δύο λαών, αποτελούν αναγκαία βαθμίδα στην κλίμακα της εμπέδωσης  αισθήματος αξιοπιστίας, φιλίας  και εμπιστοσύνης, απαραίτητης σε κάθε μορφή συνεργασίας.

Στην διαμόρφωση αυτών των ασφαλών προδιαγραφών αλληλοκατανόησης, απέβλεψαν και βόηθησαν τα ταξίδια του κ. Αβραμόπουλου και η θετική στάση που εξ αρχής είχε υιοθετήσει ως ΥΠΕΞ. Ότι, δηλαδή, η εξωτερική πολιτική πρέπει να διαμορφώνεται μακριά από οποιοδήποτε κλίμα μιζέριας, εσωστρέφειας και ηττοπάθειας. Ατίθετα πρέπει να προβάλλονται οι θετικές προσπάθειες που κάνουν Κυβέρνηση και λαός για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Να αποπνέεις σιγουριά για την τελική επιτυχία. Και να διαπραγματεύεσαι επί ίσιοις όροις.
Οι δε παράλληλες συχνότατες επαφές του κ. Τσιάρα με την Ομογένεια, είτε ταξιδεύοντας ο ίδιος (και) στις ΗΠΑ, είτε υποδεχόμενος στο γραφείο του κάθε έναν ομογενή που του το ζητούσε,  αξιοποίησε θετικά τις “άλλες παραμέτρους” αλλάζοντας  το ύφος στις σχέσεις τους με την μητέρα- πατρίδα. Δημιούργησε, έτσι, ένα νέο πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η προσπάθεια για την αναδιοργάνωση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

Παράλληλα, όμως, οι στενότερες επαφές και σχέσεις του κ. Τσιάρα με την Ομογένεια της Αμερικής και τους ομογενειακούς παράγοντες έδωσε την ευκαιρία στους τελευταίους να αναθερμάνουν το ενδιαφέρον τους για την γενέτειρα πραγματοποιώντας ακόμη και παρεμβάσεις στην αμερικανική πολιτική σκηνή, όπως αυτή που αποδόθηκε στον αμερικανό φιλέλληνα βουλευτή κ. Ρόμπερτ Μενέντεζ ως παράλληλα συνδρομητική (σε έναν βαθμό) στην επίσκεψη Σαμαρά στις ΗΠΑ.

Τα όσα ο κ. Ομπάμα είπε παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού για το ρόλο και τη σημασία, μαζί και την αξία, της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, έχουν καθοριστική σημασία και βαρύτητα. Είπε, σε ελεύθερη μετάφραση:

“…Η Ελληνοαμερικανική Κοινότητα έχει συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στην αμερικανική πρόοδο, έχει επιχειρηματίες, πολιτικούς ηγέτες, αλλά και ηγέτες της Κοινότητας και άλλους άξιους ανθρώπους στην αμερικανική ζωή, που συμβάλλουν αποφασιστικά στην αμερικανική εξέλιξη και αυτοί είναι δεσμοί που ξεπερνούν τις κυβερνήσεις και έχουν να κάνουν με τους λαούς. Και αυτό είναι που καθιστά τόσο ειδικές τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις”.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επίσκεψη Σαμαρά στον Λευκό Οίκο ενίσχυσε στο έπακρο και τις διπλωματικές προσπάθειες της Αθήνας και την επιρροή της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Εκείνο που προέχει πλέον, είναι η διατήρηση και η αξιοποίηση του κατ΄αρχήν θετικού κλίματος που έχει διαμορφωθεί και που τα τελευταία χρόνια είχε διαταρραχθεί εξαιτίας μιας υφέρπουσας αριστερίστικης ρητορίας με ένα ιδιότυπο αντιαμερικανικό πνεύμα. Αλλά η πολιτική της Αμερικής,  για όσα ενδεχομένως ευθύνεται στα καθ’ ημάς, μένει υπόχρεη. Δεν σημαίνει αυτό, όμως, ότι δεν πρέπει να γευθούμε τους όποιους καλούς καρπούς είναι δυνατόν να μας προσφέρει.

Για όσους προσδοκούσαν να καθίσουν από χθες ήδη στο “στρωμένο τραπέζι” του θείου Σαμ (που από μόνο του δεν είναι πλέον όσο πλούσιο ήταν στο παρελθόν)  χρειάζεται υπομονή και συνεχής προσπάθεια. Τίποτε δεν χαρίζεται. Όλα κατακτώνται.  Πολύ περισσότερο στην πολιτική. Έγινε ένα πρώτο βήμα. Μακροπρόσθεσμα μόνον θα φανούν και θα αποτιμηθούν τα αποτελέσματα της επίσκεψης.  Κυρίως, από τη συνέχεια και τη συνέπεια που θα επιδείξει η Αθήνα σε όσα συζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν.