Το ραντεβού Ομπάμα – Σαμαρά οι αμερικανικές επιδιώξεις και οι S 300 – Πως εμπλέκονται

ΑΝΑΛΥΣΗ

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση σχετικά με τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις με αφορμή την συνάντηση Ομπάμα – Σαμαρά. Τι επιδιώκουν οι ΗΠΑ και πως είναι χρήσιμη η Ελλάδα σ΄ αυτές τις επιδιώξεις;Ο κυπριακός Τύπος που δίνει ιδιαίτερη σημασία σ΄ αυτή τη συνάντηση “εμπλέκει” ακόμη και τους S 300. Ο Φιλελεύθερος σε εκτενή αναλυσή του αναφέρει ότι από την στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν πάψει να εμπιστεύονται την Τουρκία του Ερντογάν τα δεδομένα ακόμη και για τους ρωσικούς πυραύλους αλλάζουν.

Τι γράφει ο Φιλελεύθερος:

Η Τουρκία δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με Αμερικανούς αναλυτές, οι οποίοι ειδικεύονται σε θέματα άμυνας και στρατηγικής. Μεταξύ άλλων, οι εν λόγω αναλυτές υπογραμμίζουν πως η προσπάθεια της Τουρκίας να καταστεί κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και ευρύτερα του αραβικού κόσμου, «έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ».

Για τον σκοπό αυτό ασκείται κριτική προς την κατεύθυνση της αμερικανικής κυβέρνησης, την οποία καλούν να αλλάξει στρατηγική και να κοιτάξει προς την ανατολική Μεσόγειο και τις τρεις χώρες που μπορούν να διασφαλίσουν την ενεργητική επάρκεια της Ευρώπης, δηλαδή το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εκφράζονται θετικά για τη συνεχή αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας με την έμμεση ή άμεση εμπλοκή και της Κύπρου.

Σ’ αυτή την όλο και αυξανόμενη αναβάθμιση των σχέσεων των δύο χωρών παίζουν ρόλο και οι πύραυλοι S300, οι οποίοι αγοράστηκαν τη δεκαετία του ’90 από την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά λόγω και των παρεμβάσεων των Αμερικανών, οι οποίοι θέλοντας να διαφυλάξουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία, κατάφεραν να τους οδηγήσουν στην Κρήτη.
Σήμερα, όμως, αυτοί οι πύραυλοι ή καλύτερα τα ραντάρ των συγκεκριμένων συστημάτων αποτελούν μέρος της στρατιωτικής συνεργασίας Ισραήλ και Ελλάδας.

Σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιοποίησε το αμερικανικό ινστιτούτο Χάντσον, τα ραντάρ των S300 αποτελούν μέρος της εκπαίδευσης των Ισραηλινών πιλότων στις κοινές ασκήσεις με την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα αναφέρονται τα εξής: «Στο ελληνικό νησί της Κρήτης υπάρχει σταθμευμένο σύστημα των πυραύλων εδάφους-αέρος S300. Οι κοινές ασκήσεις Ελλήνων και Ισραηλινών πάνω από την Κρήτη έδωσαν την ευκαιρία στους Ισραηλινούς πιλότους για μια υψηλής αξίας εκπαίδευση εναντίον του όλου συστήματος, το οποίο ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια πιθανών επιχειρήσεων κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Τα 1.400 χιλιόμετρα απόστασης μεταξύ του Ισραήλ και της Κρήτης είναι η ίση απόσταση που χωρίζει το Ισραήλ από τις εγκαταστάσεις στο Νατάνζ του Ιράν, που χρησιμοποιούνται για εμπλουτισμό ουρανίου».

Η πραγματοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας, αλλά και ασκήσεων στις οποίες λαμβάνει μέρος και η Κύπρος, θεωρούνται ιδιαίτερης σημασίας για τους Αμερικανούς, αφού κατά διαστήματα συμμετέχουν κι αυτοί.
Tέτοιες ασκήσεις, όπως επισημαίνεται, που διεξάγονται από τον κόλπο της Σούδας μέχρι και το ισραηλινό λιμάνι της Χάιφα, αποσκοπούν στην ασφάλεια των ενεργειακών πόρων και πηγών της περιοχής.
Όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται «η ασφάλεια των πλατφόρμων εξόρυξης είναι εξίσου σημαντική όσο και η προστασία της μεταφοράς της ενέργειας από την πηγή στο λιμάνι». Κάτι που περιλαμβάνει και την Κύπρο, από την οποία αναμένεται ότι θα φεύγουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας με κατεύθυνση την Ευρώπη μέσω Ελλάδας.

Εξισορρόπιση και στη θάλασσα  

Σημαντικό στοιχείο για το πώς θα εξελιχθεί το γεωστρατηγικό παιχνίδι στην περιοχή αποτελεί το ναυτικό και κυρίως οι δυνατότητες που έχουν οι γύρω από την Κύπρο χώρες.
Αν και πολλοί -λόγω της οικονομικής κρίσης- έσπευσαν να μιλήσουν αρνητικά για την κατάσταση στων ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εντούτοις οι δυνατότητες και ικανότητες των στελεχών της είναι αξιοσημείωτες.
Αμερικανοί αναλυτές θεωρούν ότι ασκήσεις μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας προσφέρουν πολύτιμα οφέλη στους Ισραηλινούς από τις ελληνικές εμπειρίες στη θάλασσα.

Εμπειρίες οι οποίες θεωρούνται σημαντικές για τους Ισραηλινούς, οι οποίοι προχωρούν σε σημαντική αναβάθμιση του Πολεμικού τους Ναυτικού για προστασία των πηγών φυσικού αερίου της περιοχής.
Η προστασία έχει να κάνει με τυχόν τρομοκρατικές επιθέσεις από οργανώσεις που δρουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και από την Τουρκία, κάτι που αναφέρεται συνεχώς τόσο από Ισραηλινούς όσο και από Αμερικανούς.

Τον περασμένο Απρίλιο το Ναυτικό του Ισραήλ ζήτησε αύξηση του προϋπολογισμού του κατά 760 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να δημιουργήσει νέες δυνάμεις για προστασία των ενεργειακών πηγών.

Το ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό ήταν σχεδιασμένο για να παρέχει παράκτια προστασία και αποτελείται από 3 κορβέτες, 10 πυραυλάκατους, 3 υποβρύχια και 42 σκάφη περιπολιών, αριθμοί που δεν επιτρέπουν ευρύτερες αποστολές.
Από την άλλη υπάρχει το τουρκικό Ναυτικό το οποίο αποτελείται από 200 σκάφη στα οποία περιλαμβάνονται φρεγάτες, κορβέτες, υποβρύχια, σκάφη ταχείας ανάπτυξης, αμφίβια και πλοία διοίκησης.

Βλέποντας ότι υπάρχει τουρκική «υπεροπλία», οι Αμερικανοί θέλουν να αναβαθμίσουν την παρουσία τους στην περιοχή και ήδη μιλούν για απόκτηση προσβάσεων στάθμευσης στη Χάιφα και την Κύπρο.