Η κοινωνία σε μετάβαση:Η κόλαση μέσα μας!

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗ

Παιδίατρος-Συγγραφέας
Προφανώς η ελληνική κοινωνία είναι σε μετάβαση.Δηλαδή,αφήνουμε πίσω μας τις κοινωνικές και πολιτικές βεβαιότητες της μεταπολίτευσης και αναζητούμε τη νέα γη της κοινωνικής και πολιτικής Επαγγελίας,περνώντας στον παρόντα χρόνο την έρημο της ανεργίας ,της ύφεσης και της κοινωνικής εξαθλίωσης.Όταν βγούμε απ’αυτήν την απόλυτη δοκιμασία και κοιτάξουμε γύρω μας όλα θα έχουν αλλάξει ανεπίστρεπτα…εκτός από τον ανθρώπινο παράγοντα,που θα παραμείνει αντιφατικός,δυσερμήνευτος,έτοιμος για το καλό και για το κακό.
Σ’αυτήν την πορεία μετάβασης,όποιος κι αν είναι ο προορισμός της, δεν έχουν θέση φθαρμένα πρόσωπα και ιδεολογίες μιας εποχής που φεύγει από τα συντρίμια της.
Ο εμφύλιος,η δικτατορία,ο κοινωνικός αποκλεισμός των πολιτικών αντιπάλων,γέννησε την ανάγκη της Αλλαγής ως συμφιλίωση των ελλήνων και ως πολιτικό σύστημα που θα έφερνε το λαό στην εξουσία.Την ανάγκη για Αλλαγή διαχειρίστηκαν κατά καιρούς άνθρωποι που γνώριζαν από κοινωνικούς αγώνες,που εξέφραζαν την εσωτερική αναγκαιότητα για ριζικό μετασχηματισμό της  κοινωνίας και αγωνίστηκαν να υλοποιήσουν τα πολιτικά προστάγματα της Αλλαγής.Το αποτέλεσμα όμως αυτής της μετάβασης οδήγησε στον υπερδανεισμό,τη βαθιά ύφεση,τη διαφθορά,τη διαπλοκή,το γιγαντισμό του πελατειακού κράτους και εντέλει στην κατάρρευση της οικονομίας.
Ποιος έφταιξε;Το σύστημα εξουσίας που διαμορφώθηκε μετά τη μεταπολίτευση,οι διαπλοκές που στήθηκαν για να επιβιώσει και οι άνθρωποι,που το διαχειρίστηκαν με γνώμονα τον προσωπικό τους πλουτισμό.
Έτσι σήμερα είμαστε σε νέα πορεία μετάβασης σε ένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα,που δεν μπορεί να στηθεί με φθαρμένα υλικά. Με άλλα λόγια όσοι μάς έβαλαν στην κρίση,σίγουρα δεν μπορούν να μάς βγάλουν απ’αυτήν.
Ενώ λοιπόν πορευόμαστε με διάλογο στη νέα πραγματικότητα,με προτάσεις που αναμοχλεύουν το ξεπερασμένο παρελθόν της σοσιαλιστικής ουτοπίας και του μαρξιστικού επιστημονισμού ή δείχνουν το μέλλον με ρεαλισμό και ρηξικέλευθη ματιά,αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως όλα εξαρτώνται από τους ανθρώπους ,που θα αναλάβουν να διαχειριστούν τη νέα πραγματικότητα,που θα προκύψει.
Και το ερώτημα είναι αν οι άνθρωποι αυτοί έχουν την παιδεία και το ηθικό ανάστημα να κλείσουν τ’αυτιά τους στις Σειρήνες και τα ελκυστικά καλέσματα των πάσης φύσεως εργολάβων που καλούν σε διαπλοκή τους ανθρώπους της εξουσίας,δείχνοντάς τους τον εύκολο δρόμο του πλουτισμού.
Επομένως στο δρόμο της μετάβασης η κόλαση και ο παράδεισος είναι μέσα μας,όπως πάντα.Αρκεί να διαλέξουμε…