Η διάδοση της ελληνικής γλώσσας στις ελληνικές παροικίες. Μέρος ΙI.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

“Το κρισιμότερο στοιχείο είναι η γλώσσα.  Αμα χαθεί η γλώσσα,  έχασες και την ομογένεια>. Η άποψη ανήκει στον πρώην Υφυπουργό Εξωτερικών, Κώστα Τσιάρα. Την eξέφραζε ως καθ΄ύλην αρμόδιος Υφυπουργός για τον Απόδημο Ελληνισμό.  Την ενστερνίζεται και σήμερα που -κατ’ εμάς ανεξήγητα- βρέθηκε έξω από αυτό. Και είναι απολύτως σωστή.

Ας δούμε πως εμφανίζονται τα στοιχεία για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στις σημαντικότερες ομογενειακές παροικίες μας.

Στην Αμερική, υπάρχουν βεβαίως τα Σχολεία της Εκκλησίας, απογευματινά κυρίως. Ιδού πως περιέγραψε σχετικά πρόσφατα στην Panhellenic Post την κατάσταση στο χώρο των ελληνικών Σχολείων της Αμερικής  η βραβευμένη ομογενής δασκάλα, Στέλλα Κοκκόλη:

“Καθώς άρχισε να μειώνεται ο αριθμός των αποσπασμένων επ’ αμοιβή, δασκάλων, τόσο μεγάλωναν οι ανάγκες της ομογένειας  να έχει δασκάλους αποσπασμένους διότι οι Κοινότητες, δεν είχαν χρήματα.  Πρέπει εδώ να πούμε ότι τα σχολεία τα ελληνικά, είναι μεν υπό την καθοδήγηση της Αρχιεπισκοπής, παραμένουν, όμως, υπό την προεδρία και την οικονομική ενίσχυση  των Κοινοτήτων. «Αυτό τονίστε το, γιατί ο κόσμος δεν το ξέρει. Οι Κοινότητες είχαν τα σχολεία. Όποτε ήθελαν τα άνοιγαν και όποτε ήθελαν τα έκλειναν. Αυτοί πληρώνανε. Έτσι εξηγείται και το γιατί προοδευτικά από τα 14 σχολεία που υπήρχαν σήμερα έχουν μείνει 9. Και φθίνουν συνεχώς.

Έτσι , με την πάροδο του χρόνου, υπήρξε ανάγκη για ένα είδος νέου σχολείου που λέγεται «Τσάρτερ σκουλ».  «Αυτό είναι το τρίτο είδος σχολείου. Έχουμε τα Κοινοτικά, που ακόμη υπάρχουνε, του Αγίου Δημητρίου ένα από τα καλά σχολεία χωρίς το μεγάλο αριθμό που είχε όταν εγώ εργαζόμουν. Αλλά έχει ακόμα, έχει και Γυμνάσιο μεγάλης αξίας και περιοπής, και είναι και το Φλάσινγκ που είναι ημερήσιο σχολείο με πολλή μεγάλη απόδοση. Και με μεγάλο έργο. Το σχολείο του Αγίου Δημητρίου μαζί με το απογευματινό έχει σήμερα γύρω στα 1200 παιδιά. Το δε Φλάσινγκ έχει γύρω στα 700. Για να συμπληρωθεί το πάζλ των ελληνικών σχολείων στις ΗΠΑ πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν και τα ιδιωτικά απογευματινά –όπως είναι ο Πλάτωνας, στο Σικάγο. Στην Ουάσιγκτον και αλλού>.

Στην Αυστραλία, τώρα, για να περάσουμε στον άλλο μεγάλο πυλώνα του Απόδημου ελληνισμού,τα πράγματα στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση είναι καλύτερα, με τα ελληνικά να αποτελούν δεύτερη ξένη γλώσσα επιλογής.  Μάλιστα, η  Επιτροπή Διαμόρφωσης του Προγράμματος (ACARA) *καλεί κάθε ενδιαφερόμενο ιδιώτη και συλλογικό φορέα να υποβάλει, μέχρι τις 25 Ιουλίου 2013, εισηγήσεις για το τελικό περιεχόμενο του προγράμματος διδασκαλίας της ελληνικής  γλώσσας στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αυστραλίας. Η υποβολή εισηγήσεων από ιδιώτες και φορείς είναι η τρίτη φάση της προσπάθειας του συνολικού Ελληνισμού της Αυστραλίας για συμπερίληψη της γλώσσας και του πολιτισμού μας στη διδακτέα ύλη του Δημοτικού και τεσσάρων τάξεων του Γυμνασίου (Years 6-10). Στην πρώτη φάση του αγώνα συγκεντρωθηκαν χιλιάδες υπογραφών, οι οποίες υποβλήθηκαν στην Εθνική Βουλή της Αυστραλίας και, κατά γενική ομολογία, έπαιξαν συντελεστικό ρόλο στη συμπερίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα.

Στη δεύτερη φάση πάλεψαν επιτυχώς για την αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας «ως δεύτερης γλώσσας», αντί «οικολέκτου», αναγνώριση από την οποία προκύπτουν σημαντικά οφέλη με προεξάρχον όφελος τη μελλοντική περίληψη των Ελληνικών στο πρόγραμμα διδασκαλίας γλωσσών και στις δύο τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου (years 11-12).

H τρίτη φάση, δηλαδή η υποβολή εισηγήσεων στην ACARA, είναι εξ ίσου σημαντική με τις δύο προηγούμενες και συνεπάγεται απόλυτη υπευθυνότητα και σαφή γνώση του αντικειμένου από τους ιδιώτες και τους φορείς της Ελληνομάθειας, που θα θελήσουν να συνεισφέρουν προτάσεις και ιδέες για το περιεχόμενο του προγράμματος.

*Στοιχεία από Neoskosmos.com

ΑΥΡΙΟ: Μέρος ΙΙΙ.