Σαμαράς με Παπούλια: Απήγγειλε Ελύτη, δήλωσε εκστασιασμένος από την Σανγκάη

– “Είμαστε του ολίγου και του ακριβούς”, είπε ο Αντώνης Σαμαράς χρησιμοποιώντας στίχους από τους “Κήπους με τις Αυταπάτες” του νομπελίστα ποιητή, Οδυσσέα Ελύτη
– Ο πρωθυπουργός ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
– Σαμαράς: “Θα ανταποδώσουν την επίσκεψη οι πρόεδροι της Κϊνας και του Αζερμπαϊτζάν”
– “Ήταν πολύ καλό ταξίδι. Η Σανγκάη είναι ένας άλλος κόσμος”

Με στίχους του Οδυσσέα Ελύτη επέλεξε ο πρωθυπουργός να δώσει το στίγμα του ταξιδιού του στην συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.

“Είμαστε του ολίγου και του ακριβούς”, είπε ο πρωθυπουργός θέλοντας να περιγράψει τον τρόπο που κινείται στον τομέα της ανάπτυξης και των επενδύσεων.

«Πολύ καλό το ταξίδι» είπε ο κ. Παπούλιας. «Θα ακολουθήσουν κι άλλα» σημείωσε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «επειδή πρέπει να διαμορφώνουμε ευκαιρία για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Γίνεται με αυτόν τον τρόπο σαφές ότι η Ελλάδα επιστρέφει δυναμικά σε χώρους, που της αξίζει να έχει επαφές, και να μπορέσει να δημιουργήσει ευκαιρίες επενδύσεων για να μειωθεί η ανεργία, ειδικά στους νέους που είναι και το κυριότερο μέλημά μου».

«Θέλει παρακολούθηση αυτή η προσπάθεια» τόνισε είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

«Χωρίς follow up, δεν γίνεται» συμπλήρωσε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε: «Για να το πω με τα λόγια του Ελύτη “πρέπει να είμαστε του ολίγου και του ακριβούς”.

Ο κ. Σαμαράς απάντησε στο ενδιαφέρον του κ. Παπούλια για την κατάσταση στη Σανγκάη και τον ενημέρωσε ότι τόσο ο νέος Κινέζος Πρόεδρος, όσο και εκείνος του Αζερμπαϊτζάν, χάρηκαν για την πρόσκληση να επισκεφθούν την Ελλάδα.

«Αυτοί βρίσκονται ανάμεσα σε γίγαντες» κατέληξε ο κ. Σαμαράς.

Ο κ.Σαμαράς δήλωσε εκστασιασμένος από όσα συνάντησε στην Σανγκάη χαρακτηρίζοντάς την “άλλο κόσμο”.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ: Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

“Είμαι του ολίγου και του ακριβούς. Δεν υπήρξα ποτέ του τρίτου προσώπου. Τρέφομαι από το δύς και το εύ που κατά περίσταση προσφέρω. Αρνούμαι όμως τροφή στους χορτάτους που ζητούν ολοένα κι άλλη, κι άλλη πείνα. Θά ΄τανε σαν να επεδίωκα να ιδιοποιηθώ τα ίδια μου τα υπάρχοντα.”