Πανηγυρίζει τα 300 χρόνια η Μονή της Ζωοδόχου Πηγής στον Πόρο

May 9, 2013 @ 15:59

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Άρχισαν την Πέμπτη 9 Μαίου και θα συνεχισθούν μέχρι και την Κυριακή 12 Μαϊου 2013, οι επετειακές εκδηλώσεις για τα 300 χρόνια από της Ιδρύσεως (1713 από τον μακαριστόν Μητροπολίτη Αθηνών Ιάκωβο Β΄) λειτουργίας και προσφοράς της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής, “καύχημα και σέμνωμα της ωραιοτάτης Νήσου του Πόρου”,  σύμφωνα με τον νυν Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας κ.κ. Εφραίμ.

Το Μοναστήρι αυτό από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα έχει γράψει σελίδες δόξης και πνευματικής προσφοράς, όπως μαρτυρούν αφενός μεν οι τάφοι αρκετών επιφανών αγωνιστών της Επαναστάσεως του 1821 στο προαύλιο της Μονής και στην είσοδο του Καθολικού, όπως του Νικολάου Αποστόλη και Μανώλη Τομπάζη αφετέρου δε οι σημαντικές εικόνες και τα άλλα σεμνεία, ιερά λείψανα, κιονόκρανα και εντοιχισμένες εγραμμένες πλάκες. Εξάλλου, μέσα στα τείχη του μοναστηριού έχουν ταφεί ένας Ρώσος και ένας Βρεταννός αξιωματούχος, φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν κατά την Επανάσταση καθώς και μέλη της οικογένειας Μιούλη στον περίβολο του μοναστηριού.

Η Panhellenic Post, με ιδιαίτερη ευαισθησία, τόσο ως προς το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, την προϊστορία του αλλά και τη σύγχρονη προσφορά του (και επί προκατόχου πολλών ετών  ηγουμένου Ιερομόναχου πατρός Πανάρετου) όσο και προς το νησί του Πόρου, με το οποίο τη συνδέουν στενοί δεσμοί, ζήτησε από τον νυν ηγούμενο της Μονής, Ιερομόναχο Πανασολ. Αρχιμανδρίτην Λουκά, κατά κόσμον Λουκά Ζήσιμο, να μας μιλήσει για το ιστορικό της Ιεράς Μονής και το έργο που αυτή επιτελεί.

Ένα έργο κάποτε εθνικό, όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν, άλλοτε φιλολογικό, όταν τα παιδιά έπρεπε να μάθουν ελληνικά, πάντοτε πνευματικό, με την Θ. Λειτουργία και τη Ι. Εξομολόγηση και, κάποτε κοινωνικό όταν σε περιστάσεις όπως οι σημερινές κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη την αρωγή και την οικονομική ή πνευματική στήριξη.

Το ίδιο το Μοναστήρι, αντιμετωπίζει προβλήματα στήρηξης, καθώς έχουν διολοισθήσει η Νότια και η Βόρεια Πτέρυγα, για την αποκατάσταση των ζημιών απαιτούνται αρκετά χρήματα τα οποία δεν διαθέτει. Ωστόσο, το έργο της Μονής δεν σταματά. Παράλληλα με το πνευματικό έργο, προχωρούν  και ανακαινιστικές προσπάθειες, όπως είναι η πρόσφατη διαμόρφωση και λειτουργία βιβλιοθήκης της Μονής, στο βάθος του προαύλιου χώρου, με σπάνια συλλογή βιβλίων του ιερού Χρυσοστόμου, άλλα παλαιά βιβλία καθώς και νεότερες εγκυκλοπαίδειες όπως η διεθνούς φήμης Britanica και Δρανδάκη από δωρεές πιστών εις μνήμην κεκοιμημένων, όπως είναι και η σκαλιστή παλαιά τραπεζαρία εις την βιβλιοθήκη, αλλά και το αναλόγιο του παρεκκλησίου των Αγίων Αναργύρων.  Αφιερώματα πιστών και Δεήσεις και η εν εξελίξη αγιογράφιση της Ι. Μονής και του παρεκκλησίου των Αγίων Αναργύρων. Στα πρόσφατα αποκτήματα της Ι. Μονής και το παρεκκλήσιο του Αγίου Λουκά, το οποίο διαμορφώθηκε και κοσμήθηκε ως λατρευτικός χώρος, το έτος 2007 και έκτοτε εξυπηρετεί τις λατρευτικές ανάγκες της Μονής ιδίως τις καθημερινές της χειμερινής περιόδου, όπως αναφέρεται σε καλαίσθητη έκδοση μικρού προσκυνηματικού οδηγού-βιβλίου (2012).

Το πλήρες κείμενο της συνεντεύξεως έχει ως εξής:

ΡΗΡ: Πανοσιολογιότατε, 300 χρόνια η Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκεται εδώ στη θέση της. Πώς νιώθετε που είσθε ηγούμενος σε μιά τόσο παλιά Μονή;

Πανοσ. Λουκάς: Πραγματικά χαίρομαι πολύ που είμαι η διάδοχη κατάσταση όλων εκείνων των μεγάλων Πατέρων, Ιερομονάχων, Ηγουμένων, Μοναχών οι οποίοι εγκαταβίωσαν σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Και χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό. Και είμαι υπερήφανος.

ΡΗΡ: Ποιά είναι η προσφορά της Ι.Μ. στον Πόρο αλλά και στην Ελληνική πατρίδα;

Πανοσ. Λουκάς: Η προσφορά της είναι πολύπλευρη. Και πολυποίκιλη. Είναι προσφορά κοινωνική, είναι προσφορά στην Παιδεία, διότι κάποιο διάστημα από το 1812 το μοναστήρι συντηρούσε τον ελληνο-δάσκαλο Νικηφόρο Μπαμπούκη, να παραδίδει μαθήματα ελληνικής γλώσσας στα ελληνόπουλα. Αργότερα, το μοναστήρι πάλι  είχε διαθέσει κάποια οικήματα δικά του τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί υπό του Δήμου ως Σχολείου Κορασίδων.

Επίσης, το 1828, με την αρωγή του Καποδιστρίου, δημιουργήθηκε το πρώτο Ορφανοτροφείο του Έθνους, με 180 ορφανά την επιμέλεια των οποίων είχαν αναλάβει οι Μοναχοί. Βέβαια υπήρχε και Οικοτοφείο στο χώρο τς Μονής, υπήρχε και διευθυντής του Οικοτροφείου. Το αξιοημείωτο είναι ότι ο τότε  Ιερομόναχος ηγούμενος της Μονής, ο Νικηφόρος, με τη δεκαμελή Συνοδεία του, έμεναν σε κάποια προσκτίσματα που υπήρχανε κοντά στο δάσος, για να έχουν τα παιδιά φιλοξενεία στους χώρους της Μονής!

Και επίσης, το 1830, η μεγάλη αυτή πολιτική μορφή, ο Καποδίστριας, στο χώρο της Μονής ίδρυσε το πρώτο Εκκλησιαστικό Σχολείο. Λειτούργησε από το 1830, τον Οκτώβριο, μέχρι ο θάνατό του, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831. Στη Σχολή αυτή δίδαξαν δύο λόγιοι του Αγίου Όρους και τα μαθήματα παρακολούθησαν 15 σπουδαστές. Μαθήματα τα οποία παρέδιδαν στους σπουδαστές αυτούς οι δύο αυτοί ιερομόναχοι ήταν Εκκλησιαστική Ιστορία, Ποιμαντική, Τελετουργική και Ρητορική.

Το αξιοσημείωτο βέβαια είναι ότι ο Καποδίστριας είχε μέσα του την αγάπη για τα Γράμματα και ήθελε να μάθουν τα ελληνόπουλα ελληνικά γράμματα και μάλιστα ήθελε να αναδειχθούν κληρικοί μορφωμένοι διότι πίστευε ακραδάντως ότι τα νεύρα για τον ελληνικό λαό είναι ο Κλήρος.

Πολυποίκιλη προσφορά

ΡΗΡ: Πολυποίκιλη η προσφορά της Μονής και κοινωνική σύμβολή…

Πανοσ. Λουκάς: Ναί, διότι βοήθησε πάρα πολύ τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Το το 1821 και ενωρίτερα το 1820, επούλησε όλη την περιουσία που είχε η Μονή για να την διαθέσει στον Αγώνα. Και αργότερα, το 1952 η Μονή έδωσε μία μεγάλη έκταση περίπου 3.850 στρεμμάτων, στην περιοχή Πέλεση- Γαλατά, όπου τα μοίρασε στους ακτήμονες. Επίσης έχει χαρίσει 200 περίπου στρέμματα στο χώρο των εκπαιδευτικών κατασκηνώσεων να πηγαίνουν τα παιδιά και να λαμβάνουν την ελληνορθόδοξη αγωγή και επίσης το Πνευματικό Κέντρο του Πόρου στο οποίο θα πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις για τα 300 χρόνια από την Ίδρυση της Ιεράς Μονής, ο χώρος αυτός του Πνευματικού Κέντρου, ήταν χώρος που υπήγετο στη Μονή. Ήταν το πρώτο, θα λέγαμε, σχολείο Κορασίδων, ήτο ο χώρος όπου εκεί έκανε μαθήματα ο ελληνοδιδάσκαλος Νικηφόρος Μπαμπούκης και αργότερα ήταν της Μονής το ελαιοτριβείο. Το χώρο λοιπόν, αυτό, η Μονή τον εδώρησε στην Ιερά Μητρόπολη και τώρα ειναι Πολιτιστικό Κέντρο, όπου πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις.

Ο Πανοσολ. Αρχιμανδρίτης π. Λουκάς Ζήσιμος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Πόρου

ΡΗΡ: Τι προσέφερε και πόσο βοήθησε η Μονή της Ζωοοδόχου Πηγής στην ενίσχυση του μοναχισμού και γενικότερα, ποιά η προσφορά της στην ορθοδοξία;

Πανοσ. Λουκάς: Πολύ καλή η ερώτηση αυτή. Τα Μοναστήρια είναι φως μέσα σε μία κοινωνία. Και, μάλιστα, της σήμερον εποχή, μια κοινωνία η οποία βομβαρδίζεται ποκιλοτρόπως και πανταχόθεν και ο άνθρωπος έχει κάποια αμφιβολία για τους άλλους παράγοντες, είτε πολιτικοί ή άλλοι είναι αυτοί οι παράγοντες. Έτσι στρέφεται προς την Εκκλησία. Και στα Μοναστήρια. Διότι βλέπει εκεί το ανόθευτο, βλέπει το γνήσιο ότι αυτοί οι άνθρωποι άφησαν τα πάντα, είτε μοναχοί είναι είτε μοναχές για να πάνε να ακολουθήσουνε το δρόμο του Κυρίου, της αφιερώσεως. Είναι οι γνήσιοι αυτοί εργάτες οι οποίοι αγάπησαν πολύ τον Χριστό και τον Άνθρωπο. Διότι όταν αφήνεις όλα τα στοιχεία τα περιουσιακά σου, όταν τα μοιράζεις στους φτωχούς, όταν δίδεις τον εαυτό σου με προσευχή και γίνεσαι λαμπάδα φλεγομένη για τους αδελφούς σου, τότε πραγματικά αυτό το πράγμα το εισπράττει ο κόσμος έξω γι αυτό και τα Μοναστήρια συνέβαλαν πάρα πολύ και κυρίως με την αναβίωση του μοναχισμού. Για να μπορέσει να αναβιώσει ο μοναχισμός σε ένα μοναστήρι, προϋποτίθεται ότι θα υπάρξουν εκεί μοναχοί ενταφιούντες οι οποίοι θα πλουτήσουν την ορθόδοξη παράδοση της καθ’ ημάς Ανατολής.

Δηλαδή, τη λεγόμενη μονολόγηση προσευχή, την εσωτερική ζωή, την εσωτερική καλλιέργεια, την υπακοή, την ταπείνωση, τις μεγάλες μοναχικές αρετές της ακτημοσύνης και της παρθενίας και όλο αυτό λοιπόν το φαινόμενο στο μοναστήρι μέσα αντανακλάται και έξω. Και έτσι λοιπόν, βοηθάει πολύ κάθε Μονή τους αδελφούς μας που είναι εις τον κόσμο και οι οποίοι θέλουν κάποια παρηγορία. Θέλουν κάποια ενίσχυση και την παρηγορία την βλέπουνε ανόθευτη και πλουσιοπάροχα δίδεται αυτή η παρηγορία στο χώρο των Ιερών μοναστηριών.

Βλέπουμε έτσι πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι πιστεύουν στο μαναστήρι, οι οποίοι έρχονται εδώ για να θέσουν στην Παναγία τη μυστική προσευχή τους, το δάκρυ τους, παρακαλούν την Παναγία γονυπετείς και θέτουν διάφορα αιτήματα και βλέπουνε τα αποτελέσματα της Παναγίας είτε σε ιάσεις ασθενών, είτε  σε αλλαγή τρόπου ζωής πολλών ανθρώπων. Και αυτό λοιπόν παρατηρείται και στις μέρες μας, όπως και τότε, από το 1713 μέχρι και τις μέρες μας, συνεχίζει να υπάρχει αυτή η άνθηση του μοναχισμού η οποία υποβοηθείται πάρα πολύ από τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονται να μείνουν στο μοναστήρι. Όχι, βέβαια, -γιατί υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις- ναυάγια της κοινωνίας, που έρχονται στο μοναστήρι για να “άραξουν”, κατά το κοινώς λεγόμενο, ή για να “βολευτούν”, αλλά υπάρχουν άνθρωποι, και είναι οι περισσότεροι, που έρχονται εδώ για να ζήσουνε εμπράκτως τη ζωή του Χριστού και μάλιστα άνθρωποι μορφωμένοι που έχουν αφήσει διδακτορικά, έχουν αφήσει και διάφορες διατριβές και καριέρα  και έχουν ακολουθήσει το ζυγό του Χριστού.

Κατά συνέπεια, λοιπόν, η Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, προσπαθεί -γιατί τώρα τελευταία είμαστε μόλις τρία άτομα. Παλαιότερα το Μοναστήρι, το 1825 ΜΕ 1827 έφτανε και τα 30 άτομα, αλλά λόγω της Επανάστασης του 1821 και εντεύθεν του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου 1912-1918 και βεβαίως και του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, το Μοναναστήρι είχε λίγους Μοναχούς. Από το 1967 και εντεύθεν τη συγκροτούσαν ολιγομελείς αδελφότητες, από πέντε μέχρι δύο ή και ενός ακόμη ατόμου. Τώρα εμείς είμαστε τρία άτομα εδώ, προσπαθούμε να τηρούμε τις ακολουθίες μας, να ζήσουμε την ελληνορθόδοξη μοναχική παράδοση. Βιώνοντας την παράδοση αυτή, για να μπορέσει να ανθήσει ο μαναχισμός, να αναβιώσει να  αναζωπυρωθεί η μοναχική παράδοσις.

Εικονοστάσιο και άλλοι “θησαυροί”

ΡΗΡ: Εκπληκτικό τέμπλο, παλαιές εικόνες, πολύτιμοι θησαυροί. Μιλήστε μας παρακαλώ για την Ιστορία του μοναστηριού.

Πανοσ. Λουκάς: Πράγματι, το περίφημο αυτό Εικονοστάσιο, το ξυλόγλυπτο έχει ματαφερθεί από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Αυτό μαρτυρείται από δύο εικόνες που υπάρχουν στο Εικονοστάσιο αυτό. Η εικόνα των Τριών Ιεραρχών η οποία βρίσκεται στο αριστερό μέρος του Εοκονοστασίου και η Εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους. Οι τέσσερις αυτοί ‘Αγιοι ήταν από την περιοχή της Καππαδοκίας και της Μικράς Ασίας. Λόγω δε κάποιου πολέμου Ρωσσο-τουρκικού, μεταφέρθηκε προφανώς το Εικονοστάσιο το ξυλόγλυπτο στην Ιερά Μονή και το οποίο μάλλον συναρμολογήθηκε στο χώρο της Μονής διότι η Μονή ήταν προγενεστέρα του Εικονοστασίου αυτού, και μάλλον το έφεραν -πιθανόν το τέλος της δεύτερης 10ετίας του 18ου αιώνα- άνθρωποι για να το διαφυλάξουνε από την περιοχή της Καππαδοκίας. Το Εικονστάσι αυτό έχει ύψος 5.50 μέτρα είναι από ξύλο Φλαμουριάς, επιχρυσομένο και έχει μια κλίση προς τον κυρίως ναό για να υπάρχει η ανάλογη ακουστική εις το χώρο του κυρίως ναού.

Οι μεγάλες φορητές εικόνες του ξυλόγλυπτου αυτού εικονοστασίου χρονολογούνται από το 1800 περίπου. Είναι Παλαιολόγια Τέχνη και η εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής, η Εφέστειος εικόνα,  είναι προγενεστέρα της ιδρύσεως της Μονής, 1650, η οποία δεν ξέρουμε το πως ήλθε στη μονή, είναι κρητικής Τέχνης είναι του Κρητικού ζωγράφου Θεοδώρου Πουλάκη και η οποία έχει πολλές παραστάσεις από θεραπείες ασθενών. Υπάρχει βέβαια και το ασημένιο καντήλι το οποίο είναι αποτέλεσμα θαύματος, που έγινε το 1989.

ΡΗΡ: Τι ακριβώς εσυνέβη;

Πανοσ. Λουκάς: Όταν, το έτος αυτό υπήρχε ανομβρία στο νησί μας για περίπου ένα χρόνο, το Νοέμβριο έγινε κάποιο Συνέδριο με τους  Ιερείς τυης Μητροπόλεως και τους Μοναχούς. Μετά το Συνέδριο ο τότε πρώην Μητροπολίτης, που εκοιμήθη τώρα, ο Ιερόθεος παρεκάλεσε να γίνει Προσευχή. Πριν ακόμα τελειώσει η προσευχή των Ι*ερέων και Μοναχών, άρχισε να βρέχει σε όλη την περιοχή γι αυτό και το καντήλι αυτό το ασημένιο είναι αφιέρωμα του Κλήρου της2 Μητροπόλεως που αναγράφεται πότε ακριβώς έγινε το θαύμα αυτό όπου η Παγία έστειλε βροχή ευεργετική το 1989, 21 Μαρτίου.

Αυτά τα στοιχεία αναφορικά με την εικόνα αυτή η οποία Εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής το 1822 ανακαινίστηκε από τον Ιερομόναχο  τότε ηγούμενο Γαλακτίνο Γαλάτη και τώρα τελευαία, το 1995 κάναμε πάλι συντήρηση της εικόνος, αλλά και του τέμπλου.

Μιαούλης και άλλοι Υδραίοι οπλαρχηγοί

ΡΗΡ: Παρατηρεί κανείς στον προαύλιο χώρο του ναού διάφοτα μνήματα, περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Ποιά ήτνα η προσφορά της Μονής στην ελληνική Επανάσταση;

Πανοσ. Λουκάς: Αυτοί είναι απόγονοι της οικογενείας Μουντούρη και Μιαούλη, Υδραίοι οπλαρχηγοί. Ο Μιαούλης πολύ τακτικά ερχότανε στο Μοναστήρι και είχε συνδεθεί πάρα πολύ με τη μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Ερχότανε εδώ και γονυπετής παρακαλούσε την κυρία Θεοτόκο να τον βοηθήσει στην διαξαγωγή των ναυμαχιών. Έχει αφιερώσει -κατά την παράδοση- ο Μιαούλης στο Μοναστήρι κάποια εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής, μικρών διαστάσεων ο,30 Χ0,40 εκ. με αργυρο-επίχρυσο κάλυμμα η οποία, απ΄ό,τι λέγεται, την είχε ανηρτημένη στη γέφυρα του πολεμικού του πλοίο, τον “Άρη”. Και όταν επρόκειτο να εκστρατεύσει, πάλι την Παναγία παρακαλούσε, διότι πίστευε πάρα πολύ στη Δύναμη της Θεοτόκου. Και την εικόνα αυτή την έχουμε φυλαγμένη στο Καθολικό της Μονής. Είναι η περίφημη εκόνα του Ναυάρχου Ανδρέου Μιαούλη. Ο οποίος, πρέπει να σας πω ότι επίσης πίστευε πάρα πολύ στο Χριστό και στο Σταυρό του Χριστού γι αυτό και είχε κατασκευάσει στα πληρώματά του τον  λεγόμενο δίοπτρο Σταυρό, που εφαίνεται και από το ένα και από το άλλο μέρος, όπου έγραφε: “Ιησούς Χριστός Σταυρός εχθροίς τρόμος πιστών στήριγμα”. Στο άλλο μέρος έγραφε: “Ιησούς Χριστός Νικά”.

Έτσι, λοιπόν, ο Μιαούλης ήταν ένα πιστό τέκνο της Ελλάδος ο οποίος αγάπησε πάρα πολύ την Ελλά, αλλά παρακινούμενος από άλλους παράγοντες, ενεπλάκη σε γεγονότα  τα οποία πραγματικά χαρακτηρίζουν, δυστυχώς, τον Έλληνα, σε διχοστασίες και διχόνοιες όπου δυστυχώς έκαψε τον βασιλικό στόλο στην περιοχή του Πόρου το 1831.

Η συμμετοχή των Πιστών

ΡΗΡ: Ιστορική η Μονή, αλλά ας έλθουμε  στα σημερινά.  Παρακολούθησα ορισμένες από τις Λειτουργίες της μεγάλης Εβδομάδας και είδα κόσμο πολύ. Και στην περιφοπρά του Επιταφίου, ακολουθούσε πολύς κόσμος, μέχρι κάτω τη θάλασσα και μετά ξανά πίσω. Τι είναι αυτό που προσελκύει σήμερα τον κόσμο να λειτουργείται στα μοναστήρια;

Πανοσ. Λουκάς: Πιστεύω ότι ο κόσμος δεν θέλει τα πολλά φώτα, δεν θέλει το θόρυβο, θέλει την ησυχία, έχει κουραστεί ο κόσμος από τις πολλές εικόνες, από τη δημοσιότητα, από το θόρυβο και θέλει το απλό, το απέριττο, το απλό καντιλάκι το θαμπό φως του καντηλιού. Δεν θέλει τα μεγάλα μεγάφωνα, αυτά όλα είναι αποκρουστικά και δυσκολεύουνε τον προσκυνητή να μπορέσει να αφοσιωθεί. και επειδή ο κόσμος βλέπει  αυτό στο χώρο της Μονής, και σε κάθε Μονή και σε κάθε κατανυκτικό Ιερό ναό,  προσελκύεται ο κόσμος και γι αυτό και προσέρχεται γιοα να εναποθέσει εδώ τα προβλήματά του, να κάνει την προσευχή του. Διότι βλέπει αυτό το ανόθευτο, το πνευματικό, κάτι το οποίο τον μεταξιώνει, τον βοηθάει να προσευχηθεί εδώ. Αυτό πιστεύω ότι είναι και η χάρις των τακτικών Θείων Λειτουργιών που κάνουμε στο Μοναστήρι.  ΄Οχι μόνον εδώ, αλλά και στο Άγιον Όρος το είχα παρατηρήσει όταν είχα πάει. Ότι. δηλαδή, υπήρχε μια λεπτή ευωδία. Υπήρχε μια ιδιαίτερη χάρη και αυτή η χάρις, η οποία  αντανακλάται σε πολλά Μοναστήρια, είναι η τακτική Θεία λειτουργία η οποία προσδίδει μία ιδιαίτερη χάρη στο χώρο του Καθολικού και περιβάλλει όλη τη Μονή.

Κατά συνέπεια, αυτοί οι προσκηνυτές αισθάνονται την ευλογία αυτή, αισθάνονται τη χάρη αυτή η οποία τους περιλούει και για αυτό και προσέρχονται τακτικώς εδώ και στις μεγάλες, βέβαια  μέρες και γιορτές, θέλουν και επιδιώκουν να εκκλησιάζονται στο μοναστήρι μας.

Από την Πέμπτη 9 Μαϊου ξεκινούν οι εκδηλώσεις για τα 300 χρόνια. Θα παραστεί και ο Μητροπολίτης Ύδρας-Σπετσών και Αίγινας κ.κ. Εφραίμ. Θα τιμήσετε, αντιλαμβάνομαι, το παρελθόν. Εγώ θέλω να ρωτήσω, πώς βλέπετε το μέλλον της Μονής;

Πανοσ. Λουκάς: Το μέλλον της Μονής, θέλουμε να το βλέπουμε, το Μοναστήρι να λειτουργήσει σαν μία Ιερά μονή της Ορθοδοξίας, όχι σαν προσκήνυμα, όχι μόνον σαν τουριστικό αξιοθέατο, όχι μόνον σαν μουσειακός χώρος. Αλλά σαν Μονή η οποία να δίδει την μοναχική μαρτυρία. Δηλαδή να μπορούν εδώ να υπάρχουν δύο-τρεις  ψυχές εν Χριστώ, αδελφοί, δηλαδή, μοναχοί οι οποίοι να κάνουν τα μοναχικά καθήκοντά τους. Και έτσι λοιπόν, πιστεύω ότι και ο κόσμος θα βοηθηθεί από την παρουσία των μοναχών αυτών και με την τέλεση όλων των Ακολουθειών.

Άρα, λοιπόν,  εμείς προδοκούμε και ευελπιστούμε το μοναστήρι μας  να αναδειχθεί σε μία ιερά Μόνη όπως  την οραματιζόμεθα, Μονή της καθ΄ημάς Ανατολής η οποία να παραμείνει χώρος της λατρείας του Τριαδικού Θεού με την τέλεση όλων των Ακολουθειών, να πάψει να είναι ένα τουριστικό μνημείο. Να παραμείνει, όμως, κειμήλιο πνευματικό όπου να έρχεται ο καθένας εδώ να μπορεί να προσύχεται, πρώτον, να λαμβάνει τη χάρη της Παναγίας και κατά δεύτερο λόγο να βλέπει το τέμπλο ή να θαυμάζει τα κυπαρίσια και τον περιβάλλοντα χώρο.

Το έργο σήμερα

ΡΗΡ: Με κεντρίζετε να ρωτήσω, πνευματικό έργο επιτελεί το μοναστήρι σήμερα;

Πανοσ. Λουκάς: Το μοναστήρι, όπως εδώ και πολλά χρόνια, και όπως και κάθε μοναστήρι, επιτελεί πνευματικό έργο και το πλέον πνευματικό έργο, είναι η Θεία Λειτουργία που τελείται. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο γεγονός από τη Θεία Λειτουργία η οποία τελείται καθημερινώς στη Μονή μας και τας Κυριακάς όπου έχουμε και πολλούς Ποριώτες πιστούς οι οποίοι έρχονται πολύ τακτικά,  μπορώ να πω όλες τις Κυριακές και το Εκκλησίασμα συνεχώς πυκνώνει. Διότι αυτό ακριβώς βλέπουνε , αυτ’ο το οποίοι ψάχνουνε οι πιστοί και είναι αυτό το στοιχείο το όποίο ήδη σας ανέφερα,  το πευματικό στοιχείο, το οποίο βεβαίως το βρίσκουν σε πολλά μοναστήρια και στο Μοναστήρι του Πόρου.

Έτσι. λοιπόν, η ποιναντική προσφορά της Μονής είναι η Θεία Λειτουργία. Αμέσως μετά, ακολουθεί το Αρχονταρίκι, όπου οι προσκυνητές, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας έρχονται στο Αρχονταρίκι και  αναπτύσσουμε κάποιο θέμα. Υπάρχει πρωϊνό και ο καθένας μπορεί και λέει την άποψή του και έχουμε εκ των προτέρων ετοιμασθεί για να αναπτύξουμε κάποιο θέμα επίκαιρο, πνευματικό, το οποίο θα μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ τους  αδελφούς μας, οι οποίοι πραγματικά θέλουν κάποιες απαντήσεις στα διάφορα ζωτικά επίκαιρα θέματα της  συγχρόνου ζωής.

Επίσης να σας πώ ότι κάνουμε και Κύκλο Μελέτης της Αγίας Γραφής για τους άνδρες. Το Μοναστήρι δηλαδή βοηθάει πάρα πολύ και τους άνδρες, τους δικούς μας τους Ποριώτες διότι στην περιοχή του νησιού μας γίνονται  κύκλοι μελέτης της Αγίας Γραφής για τις Γυναίκες. Εδώ, λοιπόν, στο Μοναστήρι της Ζωοδόχου ποηγής γίνεται κύκλος Μελέτης της Αγίας Γραφής για τους άνδρες. Κάθε Δευτέρα, 6.30 μ.μ. πραματοποιείται αυτή η σύναψη της Μελέτης της Αγίας Γραφής όπου αναπτύσσουμε  διάφορα θέματα από την Καινή και την Παλαιά Διαθήκη και έχω να σας δώσω την ευχάριση είδηση ότι παρό το ότι είναι πολύ δύσκολο να έρχονται άνδρες, έχουμε κάπου 20-25 κυρίους οι οποιοι έρχονται τακτικά κάθε Δευτέρα και οι οποίοι συμμετέχουν στη συζήτηση  η οποία επακολουθεί μετά την ανάπτυξη κάποιου θέματος.

ΡΗΡ: Στην σημερινή συγκυρία, υπάρχουν άνθρωποι που φθάνουν εδώ σε σας, ζητώνητας βοήθεια,  ή ένα πιάτο φαϊ…

Πανοσ. Λουκάς: Καθημερινώς έχουμε μεγάλη προσέλευση, τουλάχιστον πέντε ατόμων, από ένα μέχρι πέντε άτομα,  μέσος όρος καθημερινώς οι οποίοι ζητάνε τα αναγκαία. Είτε ζητάνε κάποια βοήθεια και η Μονή, όπως βλέπετε, έχει μεγάλη δυσκολία διότι  έχει διολοισθήσει το έδαφος  στην Νοτία και Βορεία πτέρυγα της Μονής και χρειάζεται ένα μεγάλο ποσόν το οποίο η Μονή δεν το έχει. Παρά ταύτα, όμως, επειδή βλέπουμε τις ανάγκες των διαφόρων αδελφών μας, δεν έχουμε μαζέψει χρτήματα για να στηρίξουμε το έδαφος για να μπορέσουν να στηριχθούν τα κτίριά της. Μολαταύτα, όμως, -δεν το λέμε αυτό για διαφήμιση- αλλά έρχονται άνθρωποι και ζητάνε κάποια βοήθεια. Δεν μπορείς να τους διώξεις. Ή 10 ευρώ ή 20 ευρώ, εάν υπάρχει κάποιο μεγάλο πρόβλήμα, φέρνουν κάποια στοιχεία που έχουν, και ό,τι μπορούμε δίνουμε. Δεν είμαστε Τράπεζα, είμαστε ένα φτωχό Μοναστήρι. Έσοδα δεν έχουμε παρά μόνο από το κερί του προσκηνυτού.  Παραταύτα όμως, ό,τι μπορούμε δίνουμε στο συνάνθρωπό μας.

Υπάρχει βέβαια, οπωσδήποτε -όπως είπα και προηγουμένως- μια πνευματική προσφοπρά και η προσφορά αυτή είναι η Ιερά Εξομολόγηση, που έρχονται πολλοί για να εναποθέσουν κάποιο βάρος τους κάποια φορτία δυσβάσταχτα πολλές φορές , όπου να τα πει κανείς στον ψυχολόγο, στο ψυχίατρο και πάλι δεν αναπαύεται τόσο όσο να τα πει σε έναν πνευματικό.  Όπου εκεί υπάρχει η Θεία Χάρις όπου είναι παράγοντας υπερφυσικός και βοηθάει πάρα πολύ ψυχές οι οποίες βρίσκουν ανακούφιση στην εξομολόγηση, στην εξαγόρευση αμαρτημάτων και τότε πραγματικά βλέπουν ότι υπάρχει μέσα τους η χαρά και η ανακούφιση.

Κατά συνέπεια, λοιπόν, έρχονται πάρα πολλοί, όχι μόνον για λόγους οικονομικούς, αλλά και πνευματικούς. Έρχονται παραδείγματοςε χάριν άνθρωποι οι οποίοι πάσχουν από κατάθλιψη. Μεγάλο ποσοστό καταθλίψεως κάπου 45%-50% από τους ανθρώπους μας, έχουν κατάθλιψη. Και όταν ακολουθούσε  κάποιον δρόμο πενυματικό, όταν ακολουθούν τις οδηγίες του πνευματικού και εξομολογούνται ειλικρινώς και καθαρώς τα  αμαρτήματά τους, πράγματικά βλέπουμε ότι με τη βοήθεια και του γιατρού, τα χάπια τα μειώνουνε! Έχουμε περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι έχουν πετάξει τα φάρμακα τα ψυχιατρικά, με τη βοήθεια του πνευματικού και του ψυχιάτρου. ‘Αρα, λοιπόν, έρχονται και άνθρωποι οι οποίοι θέλουν κάποια βοήθεια πνευματική, όχι μόνον οικονομική.

ΡΗΡ: Σας ευχαριστώ πολύ για όσα μας είπατε και για την προθυμία σας να μας παραχωρήσετε τη συνέντευξη αυτή.

Πανοσ. Λουκάς: Εγώ σας ευχαριστώ για τη δική σας κίνηση που κάναντε να έρθετε να πω δυό λόγια για την ιερά Μονή. Ο Θεός να σας έχει καλά να δίνετε πάντοτε καλή μαρτυρία.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

ΠΕΜΠΤΗ 9 ΜΑΪΟΥ 2013

18:30 Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΜΑΪΟΥ 2013

07:00-10:30 Όρθρος – Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Ύδρας κ.κ. Εφραίμ.

10:30-11:30  Κέρασμα εις τα αρχονταρίκια της Μονής. Παράθεσις εδεσμάτων εις τον αύλειον χώρον της Μονής.

18:00 Εσπερινός της Αποδόσεως.

ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΜΑΪΟΥ 2013 Κέρασμα εις το Αρχονταρίκη της Ι. Μονής.

20:30- 03:00 Ολονύκτιος Αγρυπνία εορτασμού 300 χρόνων από την ίδρυσιν της Ι. Μονής (μετά το πέρας της αγρυπνίας θα παρατεθούν ποικίλα εδέσματα).

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΙΟΥ 2013

Εκδήλωσις εις το πνευματικόν Κέντρον Ιεράς Μητροπόλεως εις Πόρον (έναντι του Ιερού ναού Αγ. Κωνσταντίνου).

18:00 – Έναρξις Εκδηλώσεως – Χαιρετισμοί – καταληκτική ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητριπολίτου Ύδρας κ.κ. ΕΦραίμ.

*Διανομή αναμνηστικών Τριακοσιετηρίδος Ιεράς Μονής.

*Κεράσματα.