Βαρυσήμαντη συνέντευξη του Χρύσανθου Λαζαρίδη στον Real FM- Τι λέει για ανασχηματισμό και τα άλλα θέματα της επικαιρότητας

Σε μία πολύ σημαντική συνέντευξη στο Real fm και στο Νίκο Χατζηνικολάου ο βουλευτής Επικρατείας κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης ξεκαθαρίζει πολλά από τα θέματα της άμεσης επικαιρότητας θέτωντας τέλος σε σενάρια και φημολογίες, όπως π.χ. ότι αναμένεται… ανασχηματισμός της κτβέρνησης.  Η κυβέρνηση διαχειρίζεται τη χειρότερη οικονομική κρίση και τα καταφέρνει, δηλώνει ο κ. Λαζαρίδης και προσθέτει: Αυτά που χρειάζονται να αλλάξουν δεν είναι μόνο επικεφαλείς υπουργείων χρειάζεται ένα άλλο μοντέλο δημόσιας διοίκησης ο Πρωθυπουργός θέλει μικρότερο υπουργικό συμβούλιο αλλά αν το κάνει τώρα θα διαλυθούν όλα” τονίζει ο εξ απορρήτων σύμβουλος του… Αντώνη Σαμαρά.

Δημοσιογράφος: Κύριε Λαζαρίδη, καλημέρα σας. Θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μας από μια δήλωση που κάνατε την Κυριακή. Στη συνέντευξη που παραχωρήσατε στη «Real News» είπατε ότι θα έπρεπε να είχαμε καλύτερους ρυθμούς. Θέλω -σας παρακαλώ- να γίνετε πιο αναλυτικός. Δηλαδή να μου πείτε πού, κατά τη γνώμη σας, η κυβέρνηση τα πάει καλά, πού δεν τα πάει καλά και αν αυτή η συζήτηση -συζήτηση που βλέπω ότι την ανοίγει το Μέγαρο Μαξίμου, γιατί άκουσα και τον Πρωθυπουργό να κάνει ανάλογες δηλώσεις- σημαίνει ότι είμαστε στο παρά ένα ανασχηματισμού.

Χ. Λαζαρίδης: Όχι, δεν είμαστε. Και αν προσέξετε τη φράση αυτή…

Δημοσιογράφος: Δεν είμαστε λέτε;

Χ. Λαζαρίδης: Όχι, όχι, όχι.

Δημοσιογράφος: Διότι στην κοινή γνώμη έχει περάσει ότι είναι θέμα…

Χ. Λαζαρίδης: Γι’ αυτό τώρα να το διευκρινίσουμε και σας ευχαριστώ για την ευκαιρία. Αν προσέξετε στη δήλωσή μου εκείνη, ξεκίνησα λέγοντας στη συνάδελφο ότι δεν μιλάμε για ρουτίνα, δεν μιλάμε για κυβέρνηση ρουτίνας, μιλάμε για μια ιδιότυπη κυβέρνηση, πρωτοφανή στην Ελλάδα, η οποία διαχειρίζεται τη χειρότερη οικονομική κρίση που πέρασε η χώρα μεταπολεμικά στην Ευρώπη. Κάνει τις πιο σαρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει ποτέ και κάνει και τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει γίνει ποτέ. Και παρ’ όλα αυτά τα καταφέρνει.

Τώρα αν μου λέτε μέσα σε όλα αυτά τα πρωτοφανή θα έπρεπε να έχουμε καλύτερους ρυθμούς. Τι να σας πω; Θα έπρεπε. Έτσι λέω κατά λέξη. Αν μου λέτε ότι την ώρα που κόβουμε τόσα πολλά από τις δημόσιες δαπάνες, θα έπρεπε να δουλεύουμε με πολύ καλύτερους ρυθμούς, ενδεχομένως θα συμφωνήσω. Το γεγονός παραμένει, όμως, ότι αυτά που χρειάζεται να αλλάξουμε δεν είναι μόνο οι επικεφαλής υπουργείων. Χρειάζεται να αλλάξουμε όλη τη δημόσια διοίκηση. Και αυτό δεν είναι θέμα ανασχηματισμού λέω, αναφέροντας, αν θυμάμαι καλά, ότι ο ανασχηματισμός, από όλη αυτή την προσπάθεια που πρέπει να γίνει είναι πολύ μικρό μέρος. Για να σας το πω και πιο καθαρά, χρειάζεται ένα άλλο μοντέλο δημόσιας διοίκησης, το οποίο είναι κάτι που θα πάρει χρόνο. Θα χρειαστεί τρία, τέσσερα χρόνια. Και χρειάζεται, αν θέλετε, και ένα πλάνο για το πώς πάμε από εδώ που είμαστε σήμερα, εκεί που θα πάμε αύριο.

Γιατί έχει αυτό ενδιαφέρον; Να σας πω γιατί. Γιατί, για παράδειγμα, ο Πρωθυπουργός θέλει πολύ μικρότερο Υπουργικό Συμβούλιο. Πολύ-πολύ μικρότερο.

Δημοσιογράφος: Τώρα πώς μου το λέτε αυτό, κ. Λαζαρίδη, όταν εμείς είδαμε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως απόφαση για έξι ακόμη αναπληρωτές υπουργούς;

Χ. Λαζαρίδης: Είδατε τους υπουργούς;

Δημοσιογράφος: Όχι, δεν είδαμε τους υπουργούς.

Χ. Λαζαρίδης: Α, μπράβο.

Δημοσιογράφος: Αλλά είδαμε να δημιουργούνται οι θέσεις.

Χ. Λαζαρίδης: Θα σας πω. Θέλει πολύ μικρότερο Υπουργικό Συμβούλιο. Το οποίο, όμως, αν το κάνει τώρα, στη σημερινή κατάσταση, θα διαλυθεί το παν. Συνεπώς είναι και ένα θέμα μετάβασης. Γι αυτό που λέτε, αυτό είναι κάτι τεχνικό και άσχετο με όλα αυτά που συζητάμε, έχει να κάνει με την Ελληνική προεδρία του χρόνου, όπου πρέπει να δημιουργηθεί «συμβατότητα» ανάμεσα στα Ελληνικά υπουργεία και στα ευρωπαϊκά. Και για αυτό προβλέπονται κάποιες θέσεις που πιθανόν…

Δημοσιογράφος: Δεν ήταν δηλαδή προανάκρουσμα ανασχηματισμού αυτή η απόφαση;

Χ. Λαζαρίδης: Όχι.

Δημοσιογράφος: Όπως ερμηνεύτηκε από τον Τύπο;

Χ. Λαζαρίδης: Όχι, υπάρχουν παραδείγματα, γιατί υπάρχουν πράγματα που ξενίσανε. Ας πούμε, για παράδειγμα, τι τον θες τον αναπληρωτή στο…

Δημοσιογράφος: Ναι, τώρα στο υπουργείο Μακεδονίας, ας πούμε!

Χ. Λαζαρίδης: Στο υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, προσέξτε, ναι. Φυσικά αν ρωτάτε και μένα, θα σας πως ναι, είναι το λιγότερο που χρειαζόμαστε. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε. Όμως τα περιφερειακά υπουργεία που υπάρχουν στην Ευρώπη – και υπάρχουν περιφερειακά υπουργεία – πρέπει να έχουν μια επαφή με τα δικά μας. Εμείς έχουμε ενάμισι. Και γι’ αυτό το οποίο είναι πολύ αμφίβολο, αν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ, όπως για παράδειγμα υπουργείο Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξης. Αυτά είναι ενοποιημένα αλλού. Πρέπει να βρεθούν τρόποι «συμβατότητας» και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να μην τρέχουμε να νομοθετούμε τελευταία στιγμή.

Πρόθεση του Πρωθυπουργού είναι βαθμιαία να μειωθούν οι θέσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και αυτό σημαίνει ενοποίηση των υπηρεσιών…

Δημοσιογράφος: Εντάξει. Πάντως αυτό είναι κάτι που το ακούω από το ‘74 μέχρι σήμερα διαρκώς και οι κυβερνήσεις όλο και μεγαλώνουν.

Χ. Λαζαρίδης: Ξέρετε πόσα πράγματα ακούτε από το ‘74 και τώρα αρχίζουν να γίνονται; Για παράδειγμα οι απομακρύνσεις δημόσιων υπαλλήλων από το Δημόσιο.

Δημοσιογράφος: Θα έρθω και σε αυτό. Θέλω να επιμείνω σε ένα θέμα, στο θέμα του ανασχηματισμού. Πότε τον βλέπετε χρονικά τον ανασχηματισμό;

Χ. Λαζαρίδης: Όχι άμεσα.

Δημοσιογράφος: Ρωτώ, γιατί ακούσαμε τον κ. Βενιζέλο στην εσωκομματική του διαδικασία κατ’ ουσίαν να αναγγέλλει ανασχηματισμό.

Χ. Λαζαρίδης: Κοιτάξτε. Εγώ εκείνο που ξέρω είναι ότι ο Πρωθυπουργός δεν το σχεδιάζει τώρα άμεσα. Ασφαλώς συμμερίζεται με τον κύριο ….

Δημοσιογράφος: Θα την βρει, δηλαδή, αυτή την Κυβέρνηση το Πάσχα;

Χ. Λαζαρίδης: Φυσικά. Συμμερίζεται με τον κ. Βενιζέλο πολλούς προβληματισμούς για την αλλαγή της δημόσιας διοίκησης, όπως και με τον κ. Κουβέλη, αλλά αυτά πρέπει να πάνε μαζί. Αλλιώτικα, ξέρετε, θα δώσουμε την εικόνα ότι παίζουμε τις «μουσικές καρέκλες», ότι αλλάζουμε κάποια πρόσωπα σε μια δημόσια διοίκηση που είναι σε μεταβατικό στάδιο…

Δημοσιογράφος: Πάντως, κ. Λαζαρίδη, σε ορισμένα άλλα θέματα φαίνεται ότι δεν υπάρχει κοινή αντίληψη και μιλώ για το διοικητή του ΟΑΕΔ τον κ. Κικίλια και θέλω το σχόλιό σας σε αυτό. Πώς μπορεί να προχωρήσει μια Κυβέρνηση, όταν ο αρμόδιος υπουργός δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον επικεφαλής ενός εποπτευόμενου Οργανισμού;

Χ. Λαζαρίδης: Κοιτάξτε. Εγώ δεν παρακολουθώ τα πάντα και δεν ξέρω τα πάντα και είμαι από τους ανθρώπους που, όταν δεν ξέρω κάτι, λέω «με συγχωρείτε, κύριε Χατζηνικολάου, δεν το ξέρω». Αλλά να σας απαντήσω αυτό που ξέρω για αυτό. Κάναμε λίγο «την τρίχα τριχιά». Εξέφρασε ο κ. Βρούτσης τη δυσφορία του με τον κ. Κικίλια. Ξέρω, γιατί την εξέφρασε. Για ένα θέμα άσχετο με όλα αυτά που λέγονται. Του ζήτησε προγράμματα για την απασχόληση 100.000 από τα νοικοκυριά που δεν έχουν κανένα εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα και δόθηκε κάτι τελείως διαφορετικό για την απασχόληση στη τοπική αυτοδιοίκηση, όπου υπάρχει ανάγκη να μειωθεί το προσωπικό, γιατί υπάρχουν υπεράριθμοι. Αυτό προκάλεσε μια δυσφορία. Και από αυτό δημιουργήθηκε «τεράστιο θέμα» το οποίο να είστε σίγουροι θα διευθετηθεί τις επόμενες μέρες.

Δημοσιογράφος: Τώρα, θέλω να σταθούμε στο τι γίνεται στο Δημόσιο. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι στη συνέντευξή σας την Κυριακή στην «Real News» ήσασταν ένα κλικ, να μην πω δύο κλικ, πιο προωθημένος από την αίσθηση που είχε περάσει στην κοινή γνώμη για τη συμφωνία με την τρόικα. Δηλαδή, ότι εσείς βγήκατε και είπατε με τις απολύσεις «σπάει ταμπού και θα γίνουν με διαφάνεια και αξιοκρατία», ενώ μέχρι τώρα δημιουργείται η εντύπωση ότι μιλάμε απλώς για 2.000-3.000 επίορκους.

Χ. Λαζαρίδης: Κοιτάξτε, κάτι αντίστοιχο, την ίδια φράση -αν δεν κάνω λάθος- την είπε και ο κ. Στουρνάρας, σε δική του συνέντευξη σε άλλη εφημερίδα. Είπε «σπάμε ταμπού». Δεν κολλάω σε λέξεις ούτε θα τσακωθώ με τον κ. Στουρνάρα, προφανώς, για το copyright, αλλά είναι καλό αυτό το «σπάμε ταμπού», γιατί έρχεται σε αυτό που είπατε πριν ότι «ακούμε πολλά, αλλά δεν γίνονται». Λοιπόν, τώρα γίνονται!

Δημοσιογράφος: Και θα προσθέσω τώρα, μια που είμαστε στη συζήτηση για τη συνέντευξή σας στην Real της Κυριακής, από το δικό μου άρθρο, ένα ερώτημα που νομίζω ότι είναι ερώτημα πολλών Ελλήνων. Πώς γίνεται να συζητάμε αριθμούς απολύσεων προσλήψεων, όταν δεν έχουμε κάνει το βασικό εθνικό διάλογο με θέμα τι κράτος θέλουμε;

Χ. Λαζαρίδης: Πολύ σωστό αυτό που λέτε. Θα μπορούσα να προσθέσω και άλλα ερωτήματα σε αυτό που είπατε, για να δείτε ότι ο προβληματισμός σας – που είναι τόσο εύλογος – είναι και δικός μας. Να σας πω ένα πιο προχωρημένο ερώτημα που είναι και συνέχεια του δικού σας. Πώς μπορούμε να ξέρουμε τι Οργανισμούς να ενοποιήσουμε, αν δεν ξέρουμε πόσα υπουργεία θα έχουμε; Άλλους οργανισμούς χρειαζόμαστε, όταν έχουμε οκτώ υπουργεία και άλλους όταν έχουμε είκοσι πέντε. Όλα αυτά είναι σωστά. Για την ακρίβεια, αυτό που κάνουμε τώρα είναι μια πρώτη διπλή αξιολόγηση. Λέω πρώτη, γιατί, πρώτον, δεν έχει ξαναγίνει και δεύτερον, διότι θα υπάρξουν και επόμενες: Τι θέσεις εργασίας χρειαζόμαστε στο Δημόσιο και τα πρόσωπα να καλύψουν αυτές τις θέσεις.

Αυτό είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά και προχωράει ήδη. Αυτά τα πράγματα θα βρουν κάποιες θέσεις εργασίας που πρέπει να καταργηθούν, σε πρώτη φάση. Θα υπάρξει και επόμενη, γιατί η διαδικασία αναδιάρθρωσης του Δημοσίου δεν τελειώνει σε μια μέρα. Οι άνθρωποι που κάλυπταν αυτές τις θέσεις είτε θα πάνε σε κάποιες άλλες είτε θα πάνε σπίτι τους. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άλλοι οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για αδικήματα ή έχουν κατηγορηθεί για πειθαρχικά παραπτώματα και δεν έχουν εκδικασθεί ακόμα. Χθες ή προχθές, μαθεύτηκε ότι άνθρωποι οι οποίοι καταδικάστηκαν για αδικήματα το 2001 και το 2005 ακόμα ήταν στη δουλειά και τώρα φεύγουν. Αυτό, λοιπόν, θα τελειώσει. Αυτό το πρώτο «ξεσκαρτάρισμα» θα γίνει. Το «ταμπού» θα σπάει.

Δημοσιογράφος: Δεν είναι αρκετό, όμως, αυτό, για να λυθεί το πρόβλημα. Έτσι δεν είναι;

Χ. Λαζαρίδης: Ασφαλώς δεν είναι. Για αυτό ¨λέμε ότι είναι το πρώτο. Αλλά θα γίνει. Ξεκινάει. Δηλαδή «το ταμπού το σπάμε». Το δρόμο τον ανοίγουμε και θα αρχίσουμε να τον περπατάμε. Είναι μακρύς ο δρόμος, είναι κοντός ο δρόμος; Εμείς, πάντως, θα γράψουμε χιλιόμετρα.

Δημοσιογράφος: Θα τα γράψετε, θα αντέξει η κυβέρνηση;

Χ. Λαζαρίδης: Να σας πω. Ναι, δεν έχω το κληρονομικό χάρισμα, δεν μπορεί να ξέρω τι θα γίνει αύριο! Ελπίζω υγεία να έχουμε και να τα καταφέρουμε. Σας θυμίζω μονάχα ότι μέχρι πριν από λίγο, μας έλεγαν…..

Δημοσιογράφος: Σας ρωτώ αν θα αντέξει, γιατί δεν είναι μια μονοκομματική κυβέρνηση, που τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Είναι μια κυβέρνηση που μπαίνει καθημερινά σε νέα ισορροπία.

Χ. Λαζαρίδης: Αναμφίβολα. Αλλά να σας θυμίσω, όμως, και ένα πράγμα. Ότι, νομίζω θα συμφωνήσετε, όσο η κοινωνία καταλαβαίνει, γιατί τελικά η κοινωνία μας κρίνει. Την ανθεκτικότητά μας ή τη μη ανθεκτικότητά μας, σε τελευταία ανάλυση, η κοινωνία την κρίνει. Όσο η κοινωνία καταλαβαίνει ότι όχι μόνο «το παλεύουμε», αλλά «το κερδίζουμε» κιόλας, έστω και βήμα-βήμα, η ανθεκτικότητά μας δεν θα έχει πρόβλημα. Θα κερδίζει πόντους.

Δημοσιογράφος: Τώρα, είστε γνωστός για την «ευαισθησία» σας, βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, γιατί δεν μου αρέσει, αλλά δεν βρίσκω άλλη τώρα, στα εθνικά θέματα. Θέλω να σας ρωτήσω πρώτον, τι θα κάνουμε με το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και το θέμα του γερμανικού κατοχικού δανείου, εάν αυτό θα τεθεί ευθέως και θα το υπερασπιστεί η Ελληνική κυβέρνηση και δεύτερον, τι γίνεται με το θέμα της ΑΟΖ. Αν θα γίνουν, αν θα προχωρήσουμε πιο δυναμικά, εντός εισαγωγικών.

Χ. Λαζαρίδης: Κοιτάξτε το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, είναι ένα άλλο «ταμπού» που έσπασε. Ήταν ένα «φάντασμα» που πλανιόταν…

Δημοσιογράφος: Ναι, ήταν γραφικός όποιος το ανέφερε στην Ελλάδα.

Χ. Λαζαρίδης: Κανείς δεν το άγγιζε.

Δημοσιογράφος: Εδώ ήταν γραφικός όποιος ανέφερε, κ. Λαζαρίδη, το θέμα του ορυκτού πλούτου.

Χ. Λαζαρίδης: Εμένα που λέτε; Σύμφωνοι. Απόλυτα δίκαιο. Να ένα άλλο «ταμπού», λοιπόν, που έσπασε. Εμείς το πήραμε, του δώσαμε μια υπόσταση, το κάναμε. Είναι πραγματικό αντικείμενο, πια, διαπραγμάτευσης, συζήτησης – ό,τι θέλετε – και από εκεί και ύστερα, πρέπει να το προφυλάξουμε, να μη το κάψουμε. Βγήκε από την εσωκομματική διαμάχη, κανείς δεν μπορεί να πει τώρα, πλέον, στην κυβέρνηση ότι το κρύβει, αφού εμείς το βγάλαμε για πρώτη φορά, του δώσαμε δημοσιότητα και επισημότητα.

Από εκεί και ύστερα, το πώς θα το χειριστεί η κυβέρνηση της Ελλάδας, είναι θέμα το οποίο δεν μπορεί να «καεί». Δεν πρέπει να «καεί» και δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο κομματικής διαμάχης. Γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις ο λαϊκισμός τα ζεματάει αυτά, τα καίει. Αυτό, λοιπόν! Δεν μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω από αυτό. Χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς. Για την ΑΟΖ που είπατε και αυτό είναι ένα τρίτο «ταμπού» που έσπασε.

Δημοσιογράφος: Χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς. Διαβεβαιώνει η κυβέρνηση Σαμαρά ότι αυτό το θέμα θα παραμείνει ψηλά στην ατζέντα και θα διεκδικήσει;

Χ. Λαζαρίδης: Διαβεβαιώνω ότι θα γίνουν οι απαραίτητοι και εθνικά ωφέλιμοι εθνικοί χειρισμοί.

Δημοσιογράφος: Μάλιστα, ΑΟΖ.

Χ. Λαζαρίδης: ΑΟΖ, κοιτάξτε και αυτό είναι ένα θέμα – άλλο ταμπού που έσπασε – τη λέξη ΑΟΖ, εμείς επισήμως τη βγάλαμε στην επιφάνεια.

Δημοσιογράφος: Δεν ξέρω αν έσπασε. Ακόμη δεν έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ.

Χ. Λαζαρίδης: Κοιτάξτε. Και αυτό θέλει λεπτούς χειρισμούς. Σταματήσαμε, διακριτικότατα, την δια της χρησικτησίας καταπάτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που συντελούνταν. Τη σταματήσαμε με ήπιο, αλλά αποφασιστικό τρόπο, και πρέπει να γίνουν και τα επόμενα βήματα. Ήδη, ο Πρωθυπουργός είπε κάτι προχθές για ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες θωράκισης της ΑΟΖ. Και όχι μόνο της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και «σύζευξη», που «σύζευξη», θυμίζω, δεν σημαίνει «συνέχεια»…. Είσαι ανάμεσα σε δύο ακτές με μια γέφυρα. Αν ήταν σε «επαφή» αυτά τα δύο πράγματα, θα έκανες δρόμο. Λοιπόν, για «σύζευξη» των νησιωτικών ΑΟΖ, ανάμεσα στο νησιωτικό κράτος που λέγεται Κύπρος, από τη μια πλευρά, στο νησιωτικό κράτος που λέγεται Μάλτα, από την άλλη πλευρά με την μεσολάβηση φυσικά της Ιταλικής ΑΟΖ και στην Κρήτη που δεν είναι νησιωτικό κράτος, είναι νησί που ανήκει στην Ελλάδα. Αυτό είναι μεγάλο γεωπολιτικό ατού για την Ευρώπη, γιατί, αν δεν υπήρχαν αυτά τα νησιά, η ευρωπαϊκή ΑΟΖ θα ήταν πολύ μικρότερη. Φυσικά η ΑΟΖ είναι εθνική υπόθεση και εθνική πρωτοβουλία. Αλλά η Ευρώπη έχει συμφέρον των κρατών μελών της σε αυτή την περιοχή να τη θωρακίσουν.

Δημοσιογράφος: Σε αυτά τα δύο θέματα στο θέμα των Γερμανικών οφειλών και στο θέμα της ΑΟΖ μήπως θα έπρεπε να συνεννοηθείτε και με το ΣΥΡΙΖΑ και με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης και να κινηθείτε σε ένα ενιαίο μέτωπο;

Χ. Λαζαρίδης: Έχετε την εντύπωση ότι σε αυτά δεν υπάρχει έστω και άτυπη συνεννόηση ή κάποιου είδους «με τα μάτια» συνεννόηση;

Δημοσιογράφος: Τι μπορεί να ελπίζει αυτή τη στιγμή η χώρα μας; Θέλω να πω εδώ ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει, το χρέος, παρά τις θυσίες, τις πολύ σκληρές θυσίες των τριών τελευταίων ετών, το χρέος μεγαλώνει. Τι μπορούμε να ελπίζουμε, πώς θα βγει αυτή η εξίσωση; Θέλω να πω όταν συζητάτε μεταξύ σας με τον Πρωθυπουργό στα όργανα εκεί τα κυβερνητικά, ποιο είναι το σχέδιο, ποιο είναι το πλάνο, πώς μπορεί να βγει η ιστορία;

Χ. Λαζαρίδης: Καταρχήν μια διευκρίνιση, το χρέος φρέναρε και δεν μεγαλώνει πια.

Δημοσιογράφος: Ναι, φρέναρε, όντως, τον τελευταίο καιρό. Μετά το τελευταίο κούρεμα.

Χ. Λαζαρίδης: Υπήρχε μια παρανόηση ότι είναι τάχα 500 δισ. ή ότι είναι 430 δισ.! Το χρέος είναι στα 305-330 δισ., γιατί μπερδεύουν πολλοί το δημόσιο χρέος της χώρας με το διεθνές χρέος της χώρας, που αυτό έχει και το ιδιωτικό. Το δημόσιο χρέος, το οποίο είναι 330 δισ., φρέναρε, λοιπόν. Φρέναρε μετά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία και μάλιστα χωρίς χρεοκοπία.

Δημοσιογράφος: Φαίνεται ότι δεν αρκεί αυτή.

Χ. Λαζαρίδης: Δεν αρκεί, γιατί, αν δεν αρχίσει να παράγει καρπούς η γη σου, τι να την κάνεις τη βοήθεια; Έτσι; Αυτό είναι το στοίχημα, τώρα, μέσα στο επόμενο διάστημα.

Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά δεν φαίνεται μπροστά η ανάπτυξη. Την βλέπω μόνο στις ομιλίες των πολιτικών.

Χ. Λαζαρίδης: Ανακεφαλαίωση τραπεζών! Αλλάζει ή δεν αλλάζει το σκηνικό; Η ολοκλήρωση αποπληρωμής των δημόσιων οφειλών προς τους ιδιώτες. Θα αλλάξει ή δεν θα αλλάξει;

Δημοσιογράφος: Βοηθάει τη ρευστότητα, τη βοηθάει.

Χ. Λαζαρίδης: Αυτό δεν είναι κάτι που θα γίνει! Είναι κάτι που γίνεται ήδη και θα ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες. Συν τα «εργαλεία ρευστότητας», συν ο τουρισμός που φαίνεται φέτος ιδιαίτερα ισχυρός. Συν κάποιες μικρές ανακουφίσεις που υπάρχουν. Κοιτάξτε, να συμφωνήσω κάτι μαζί σας. Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι πριν αρχίσει να ξημερώνει! Το ότι δεν φαίνεται ήδη, αυτή τη στιγμή – που μπορεί και να φαίνεται, αλλά ας μη μπούμε σε αυτή λεπτομέρεια- δε σημαίνει ότι δεν έχουμε όλες τις προϋποθέσεις εξασφαλίσει, ώστε να αρχίσει να φαίνεται μετά από λίγο. Πάντως το καράβι, ήδη, γύρισε. Ο ξένος Τύπος που μας έβριζε, ο αγγλοσαξονικός Τύπος – άσε τον ευρωπαϊκό. Πες ότι είναι οι Γερμανοί που τώρα μας επαινούν – Ο αγγλοσαξονικός Τύπος, που μας έβριζε μέχρι χθες, τώρα λέει όχι, η Ελλάδα θα τα καταφέρει!

Δημοσιογράφος: Οι αριθμοί, όμως, δεν είναι καλοί, κ. Λαζαρίδη. Οι άνεργοι παραμένουν πάρα πολλοί, 1,5 εκατομμύριο, η ύφεση είναι σε πολύ υψηλούς ρυθμούς, η πτώση σε υψηλούς ρυθμούς κινείται ακόμη, πότε θα φρενάρει αυτό το πράγμα;

Χ. Λαζαρίδης: Νομίζω ότι μέσα στους επόμενους μήνες, θα δείτε και τους αριθμούς να αλλάζουν! Εμείς πρέπει να εξασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις, για να γίνει. Εσείς πρέπει να τα δείτε, όμως, για να πειστείτε. Και πολύ σωστά. Πολύ σύντομα θα τα δείτε.

Δημοσιογράφος: Μάλιστα. Σας ευχαριστώ θερμά καλημέρα.

Χ. Λαζαρίδης: Να είστε καλά. Γεια σας.