Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Γνωστή ως Κυριακή Γ΄ Νηστειών. Απριλίου 7.

ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ (Αρχιεπισκοπή Αμερικής)

Φίλτατοι και αγαπητοί αναγνώστες της μοναδικής και μεγάλης αυτής ηλεκτρονικής εφημερίδος, η οποία σαν ένας άλλος συνδετικός κρίκος, σαν μία αλυσίδα ενώνει όλον τον ελληνισμό τόσο εντός του ελλαδικού χώρου  όσο και του εξωτερικού και έτσι συνεχίζομε την αδελφοσύνη μας και την αδελφότητά μας, ότι είμαστε παιδιά ξενητεμένα αλλά δεν λησμονούμε ποτέ την μητέρα Ελλάδα. Παρόλα τα βάσανα που της έχουν συσσωρεύσει πάνω της και όλοι φωνάζουνε ότι δεν είναι εις θέση να ανταπεξέλθουνε στα έξοδά τους.  Στην  ίδια ακριβώς περίπτωση και περίσταση ευρίσκεται και το ηλεκτρονικό αυτό φύλλο το οποίο χρειάζεται την αμέριστη συμπαράσταση εκάστου αναγνώστη.  Γνωρίζω  ότι όλοι υποφέρουμε. Αλλά έστω και από αυτό το υστέρημα της ψυχής και της καρδιάς μας, ας κάνουμε κάτι. Είναι αναγακίο για να διαιωνισθεί το περίφημο αυτό φύλλο.

Σήμερα αδελφοί μου, η Εκκλησία μας, από τον ιερό της Άμβωνα διαβάζει την περίφημη Ευαγγελική περικοπή του Ευαγγελιστού Μάρκου, Κεφ. 8 Χωρ. Εδαφ. 34 έως τον πρώτο στίχο του 9ου Κεφαλαίου. Βλέπουμε στην Εκκλησία σήμερα όλοι να φέρνουμε άνθη, λουλούδια κομμένα από τις γλάστρες, κομμένα από τον κήπο, για να τα δώσουμε στα χέρια του παπά να στολίσει τον Σταυρό επάνω εις τον δίσκο και να κάνει την περιφορά για να θέσει το Τίμιο Ξύλο επάνω σ΄ένα Τραπέζι , πάνω στο σολέα, για να δείξει άλλη μια φορά τη μεγάλη θυσία που έκανε ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός κατεβαίνοντας από τα ουράνια, αφήνοντας όλο τον αγγελικό κόσμο,  δια να έλθει να βρει το απολωλός πρόβατο και να σώσει την κατρακύλα της ψυχής μας. Γι αυτή την ψυχή κατέβηκε κάτω.

Ευρισκόμαστε στα μέσα της Μεγάλης Σαρακοστής. Όλοι, είτε λίγο είτε πολύ, κρατουμε μία νηστεία. Όσοι βέβαια μπορούνε. Ιδίως αυτές τις ημέρες είναι λίγο δύσκολο να κρατήσουνε την κατάλληλη νηστεία. Οι πολιτικοί μας, δυστυχώς νηστεία δεν κάνουν και βλέπομε τα παχουλά τους μάγουλα, τα παχουλά τους σώματα και παρακαλώ τον επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, τον φίλο μας τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο, άσχημα δεν θα κάνει να κατέβει από κείνο το αυτοκίνητο το υπερπολυτελείας το οποίο το είχε πάρει ο προκάτοχός του Παπακωσταντίνου.  Κοστίζει εκατομμύριο και.  Να πουληθεί και τα χρήματα να πάνε στη φτωχολογιά, να μην λυποθυμούν παιδάκια στα σχολεία, μητέρες να αυτοκτονούν από ασιτία και τα τοιαύτα τα γνωστά, τα οποία τα βλέπουμε καθημερινώς.

Ο άνθρωπος ταξιδεύει. Κουράζεται. Το λιοπύρι τον χτυπάει πάρα πολύ. Θυμάμαι ένα ταξίδι στην Αίγυπτο. Ήθελα να επισκεφθώ τον δρόμο που επήρε η Μεγάλη Οικογένεια, η κυρά-Δέσποινα μανούλα, με τον μκρό Ιησού, συνοδεία του Αγγέλου, για να ξεφύγουνε από το μαχαίρι του Ηρώδη. ‘Αμμος παντού. Ο ήλιος έκαιγε. Και προσπαθούσαμε να βρούμε μία όαση.  Θέλαμε να καθίσουμε λίγο κάτω στον ίσκιο να ξαπλώσουμε, να πιούμε δροσερό νερό, να ξεκουραστούμε. Για να συνεχίσουμε και πάλι το ταξίδι. Όπως κάνει ένα καράβι το οποίο είναι θαλασσοδερμένο και βλέπει το φάρο και πηγαίνει προς τα εκεί. Ξεκουράζεται το πλήρωμα. Φτιάχνουν ό,τι έχει χαλάσει από τα άγρια κύματα της θάλασσας.  Και μόλις ξεκουραστούν συνεχίζουν το ταξίδι τους. Έτσι είναι και ο άνθρωπος.  Κουράζεται, βρίσκει μία ανάπαυση, ξεκουράζεται και προχωρεί πάλι προς το τέρμα της αγίας και μεγάλης Σαρακοστής.  Που είναι η ανόρθωσις η πνευματική, η Ανάστασις του κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Που κατέβηκε στον κόσμο  δια τον άνθρωπον. Το τελειώτερο δημιούργημα, που είναι η κορωνίδα του όλου δημιουργήματος. Ο άνθρωπος.  Που αποτελείται από ύλη και από πνεύμα. Από σώμα και από ψυχή.

Φθαρτό το σώμα, αργά ή γρήγορα θα διαλυθεί εις τα εξ΄ ων συνετέθη σύμφωνα με τους νόμους της φύσεως και του Ευαγγελίου, βέβαια.  Άπαξ ο άνθρωπος γεννηθεί, θα αποθάνει εν καιρώ τω δέοντι. Και έτσι, φίλτατοι και αγαπητοί αναγνώστες, ένα πράγμα μένει αθάνατο.  Ποιό είναι αυτό;  Η ψυχή! Γι αυτήν ακριβώς την ψυχή κατέβηκε ο Χριστός εις τον κόσμο, λέγοντας: Τι θα οφελήσει άνθρωπον εάν κερδίσςει όλον τον κόσμο και ζημιωθεί στην ψυχή αυτού;

Επομένως,  εάν πάρουμε μία ζυγαριά και βάλουμε όλα τα κτίρια, όλα τα πλοία όλα τα αυτοκίνητα, όλα τα αγαθά του κόσμου, τα πάντα στο ένα μέρος της ζυγαριάς, το άλλο θα πεταχθεί επάνω.  Εάν πάρομε μία ψυχούλα και τη βάλουμε στο άλλο μέρος της  ζυγαριάς, ποιό θα βαρύνει περισσότερο;  Εκείνο που είναι η ψυχή.  Η ψυχή.

Μου λέει ένας, μια μέρα: Υπάρχει ψυχή δίχως λογικό; Και βεβαίως υπάρχει του λέω. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό, εγώ δεν μπορώ να τα πιστέψω αυτά, μου λέγει.

Εκείνη την ώρα, περνούσε από μπροστά μας, εκεί που είχαμε την ανοικτή διαλογική συζήτηση, ένας νέος ο οποίος πότε έβγαζε το σακκάκι του και το πέταγε από δω και από κει, πότε  το καπέλο του, πότε το πουκάμισο, δεν ήξερε τι έλεγεκαι τι έκανε. Και μου λέει ο φίλος: Αυτός ο άνθρωπος είναι τρελός. Έχει και αυτός λογικό;  Και βεβαίως, του λέω. Δεν το πιστεύω παππούλη μου, δεν το πιστεύω, μου λέει.

Αλλά αυτός ο φίλος μου, όμως, ήταν και καλός μουσικός. Έπαιζε τόσα ωραία κομμάτια, που σε συγκινούσε  με το παραμικρό. Κείνη την ώρα, μόλις τελείωσε ένα κομμάτι, του παίρνω την κιθάρα. Μου λέει: Θα παίξεις Παππούλη; μα δεν ξέρεις όργανο! Όχι, του λέω, κοίταξε τι θα κάνω! Ξεκούρδισα τις χορδές! Και τότε του λέω, πάρε και παίξε μου το τάδε κομμάτι… Είσαι με τα καλά σου, μου λέει. Μπορεί να παίξει κιθάρα  με ξεκουρδισμένες χορδές; Α, εδώ σε θέλω, του λέω. Έτσι είναι και ο άνθρωπος, του λέω. Ο οποίος έχει ψυχή και νόημα  και επειδή έχει ξεκουρδιστεί λιγάκι το λογικό του, πάει να πει πως δεν έχει ψυχή;

Τον έπεισα τον άνθρωπο να αντιληφθεί και να καταλάβει ότι τω όντι υπάρχει ψυχή.  Αυτή η ψυχή είναι εκείνη η οποία διανοείται χτίσιμο Παρθενώνος,  χτίσιμο πολλών μεγάλων κτιρίων, Αυτή η ψυχή είναι εκείνη η οποία διανοείται  να φτιάξει αεροπλάνα. Αυτη η ψυχή είναι εκείνη η οποία  φτιαχνει όργανα, φτιάχνει τηλεπικοινωνιακά συστήματα και να βλέπει ο ένας από τη μια μεριά του παλνητη τον άλλον τον συγγενή του, να συνομιλεί μαζί του είτε με καλωδιακά συστήματα είτε διαφοροτρόπως.  Όλα αυτά τα μεγαλεία, φίλτατοι και αγαπητοί αναγνώστες, προέρχονται από την ψυχή.

Και λέγω: οι ιθύνοντες, οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, είτε είναι πολιτικοί, είτε είναι θρησκευτικοί, μεριμνούν άραγε  για τους πολίτες; Μεριμνούν, όπως πρέπει κανονικά,  δια τους Χριστιανούς; Γιατί κύριοι, κύριοι υπουργοί και παραυπουργοί και βουλευτές δεν κόβετε το μισθό σας στο κατώτατο όριο να φάνε και οι φτωχοί; Γιατί δεν πιάνετε αυτούς οι οποίοι τα έκλεψαν και εις τον Ελλαδικόν χώρο και εις τον Κυπριακό ελληνικό χώρο; Δεν σας φθάνει να τα παίρνετε με το χέρι, πρέπει να τα παίρνετε και με το φτυάρι; Τι ψυχή θα παραδώσετε; Να που μας εκατάντησαν οι σκοτεινές ξένες δυνάμεις. Εδιώξαμε τους Γερμανούς στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ξαναήρθαν με άλλον τρόπο. διαφορετικά, να μας βάλουνε θηλιά στο λαιμό… Τι πρέπει να κάνουμε; Δεν πρέπει να ξοιτάξουμε ποιό καλύτερα να μην ψηφίζουμε ονόματα, παρά να ψηφίζουμε ανθρώπους οι οποίοι σκέπτονται γι αυτόν τον χώρο;

Αδελφοί μου, είναι αλήθεια ότι η πατρίδα μας αυτή τη στιγμή είναι άρρωστη. Ευρίσκεται στο νοσοκομείο. Γίνεται εγχείρηση επί εγχειρήσεως, αλλά μετά από την έξοδο από το νοσοκομείο, οι πληγές θα επουλωθούν, θα γίνουν καλά και πάλι η Ελλάδα θα ξανασηκώσει το κεφάλι, θα ξαναναστηθεί και ξανά  προς την δόξα τραβά…

Σκοτεινές δυνάμεις δεν θέλουνε τον ελληνισμό να ευρίσκεται σε υγιές κλίμα. Τον θέλουνε πάντα γονατισμένο. Προσπαθούν την Ελλάδα να την τσεκουρέψουνε και να την κατεβάσουνε απ΄όλες τις μεριές μέχρι τον Όλυμπο. Αυτό ήτανε το σχέδιο εκείνων οι οποίοι με ψέμματα άρχισαν και τον πόλεμο στο Ιράκ και κατέστρεψαν ένα αρχαίο κράτος, έναν αρχαίο πολιτισμό, με ψέμματα.

Το ίδιο ακριβώς κάνουνε και για την πατρίδα Ελλάδα.  Μπορούνε να μας πιούν το αίμα, μπορούν να μας χτυπήσουνε, αλλά δεν μπορούν όμως να μας πάρουνε την ψυχή!  Λέγει η βίβλος: “μη φοβηθείτε από των αποκτενόντων το σώμα η δε ψυχή ου δύναται αποκτείναι”…

Μπορούν να μας κάνουν  ό,τι θέλουνε. Να μας πεινάσουνε, να μας κλείσουνε φυλακή, να μας κατατροπώνουν με διάφορα πονηρά σχέδια, αλλά η ψυχή, όμως, μένει αλύγιστη. Αυτή η ψυχή έχει τη δύναμη μέσα της να ξανασηκωθεί. Και όλοι προσευχόμαστε και παρακαλούμε τον Κύριο να μας δίνει νέες δυνάμεις για να ανταπεξέλθουμε  τα βάσανα της σημερινής ημέρας και να φτάσουμε μέχρι την Ανάσταση, να πούμε με μεγάλη φωνή το  Χριστός Ανέστη! Και η ανταπάντησις θα είναι: Η Ελλάς ανέστη!

Φίλοι μου, έως την επομένη Κυριακήν άγγελος Κυρίου να προβαδίζει τα βήματά σας εις την πλησιεστέραν ενορίαν σας. Και να προσεύχεσθε και για μένα τον αμαρτωλό και ανάξιο ιερέα του εξωτερικού του Αποδήμου Ελληνισμού,  που για έξι δεκαετίες φορώ το πετραχήλι και υψώνω την ελληνική σημαία σαν άλλος Παπαφλέσσας λέγοντας εις τον κόσμο:  Χριστιανισμός δεν νοείται χωρίς ελληνισμό!

Νά ΄στε καλά, η Παναγιά να μας σκεπάζει.

Γειά σας!