Θα δουν το …Χάρη με τα μάτια τους οι ομογενείς σε Καναδά και Αμερική!

ΣΥΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Apr 3, 2013, 9:59

Στον Καναδά και την Αμερική θα περιοδεύσει, με το θίασό του, ο γνωστός ηθοποιός, θιασάρχης, συγγραφέας και στιχουργός, Χάρης Ρώμας, το τρίτο δεκαήμερο του Μαϊου έως και αρχές Ιουνίου, για μία σειρά παραστάσεων με το έργο του «Είδα το Χάρη με τα …μάτια μου», που παίζεται με επιτυχία για δεύτερη συνεχή χρονιά στην Αθήνα, στο Θέατρο «Αμιράλ».

Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής, περιμένει με ιδιαίτερη χαρά να βρεθεί κοντά στην ομογένεια την οποία είχε γνωρίσει επαγγελματικά πριν από 25 χρόνια, πολύ νεαρός τότε, και, όπως λέει στην Panhellenic Post, «μου είχε μείνει πάντα στο μυαλό αυτός ο ενθουσιασμός των Ελλήνων ομογενών που υποδέχονταν τους Έλληνες από την Ελλάδα, η φιλοξενία, το κέφι που υπήρχε» και που εύχεται να τα συναντήσει και τώρα.

Η περιοδεία του θιάσου του Χάρη Ρώμα, του «θρυλικού» τηλεοπτικού δημάρχου του Κολοκοτρωνίτσι, Περίανδρου Πώποτα, αλλά και του, επίσης, θρυλικού Κατακαζηνού στο ”Κωνσταντίνου και Ελένης” θα ξεκινήσει από το Μόντρεαλ όπου θα δοθούν δύο παραστάσεις στις 24 και 25 Μαΐου. Ακολούθως, 29 Μαΐου θα δώσει μία παράσταση στο Τορόντο.

Ενδιάμεσα, 26 Ιουνίου, θα δώσει μία παράσταση στη Βοστώνη ενώ 31 Μαίου και 1 Ιουνίου θα γίνουν παραστάσεις στη Νέα Υόρκη. Ακόμα δεν έχουν οριστεί ημερομηνίες για τις παραστάσεις στο Σικάγο και την Ουάνσιγκτον. ”Μόλις ολοκληρωθεί το πρόγραμμα θα σας ενημερώσω και την εφημερίδα σας και την ομογένεια”, μας είπε ο δημοφιλής πρωταγωνιστής

Με το Χάρη Ρώμα η συνέντευξη είναι και εύκολη και δύσκολη. Εύκολη, γιατί ο λόγος του «ρέει» πλούσιος και παραστατικός. Δύσκολη, γιατί τόσο πολυτάλαντος που είναι και με τόσα ετερόκλητα επαγγελματικά ενδιαφέροντα, από τη σεναριογραφία και την στιχουργία μέχρι και τη σκηνοθεσία, με τόσες επιτυχημένες δουλειές, μάλλον χρειάζεται κανείς ειδική …προπόνηση πριν ξεκινήσει!

Εμείς ξεκινήσαμε από το συγγραφικό του θεατρικό …πεδίο το οποίο θεωρεί ότι «ήταν πάντα ο προορισμός μου και αυτή θεωρώ ότι είναι η κύρια ενασχόληση μου». Θεατρικός Συγγραφέας…

Ωστόσο, όπως λέει: «Τα τελευταία χρόνια παίζω και σκηνοθετώ δικά μου έργα, γιατί αισθάνομαι πιο ολοκληρωμένος, όταν λειτουργώ και με τις τρεις ιδιότητες: Δηλαδή σαν συγγραφέας, σαν σκηνοθέτης και σαν ηθοποιός. Χωρίς να αποκλείει βέβαια η μία ιδιότητα την άλλη. Υπάρχουν και έργα στα οποία συμμετέχω μόνον σαν ηθοποιός, ή μόνον σαν σκηνοθέτης. Αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο, επειδή ολοκληρώνει μια πιο σφαιρική εικόνα μέσα μου για την Τέχνη μου, είναι το να συνδυάζω πλέον και τις τρεις μου ιδιότητες».

Ζητήσαμε να μας πει κάποια πράγματα για τις παραστάσεις που θα δώσει στην Ομογένεια: «Έχω γράψει ο ίδιος την καινούργια μου αισθηματική κωμωδία που λέγεται «είδα το Χάρη με τα μάτια μου». Παίζεται για δεύτερη χρονιά με μεγάλη επιτυχία. Μάλιστα, είναι υποψήφια για το βραβείο καλύτερης Κωμωδίας της χρονιάς, και εγώ είμαι υποψήφιος για το βραβείο Ερμηνείας στην κατηγορία ανδρών».

Η περιοδεία στο εξωτερικό, δεν έρχεται τυχαία. Το ίδιο έργο παίχτηκε και ένα μήνα στην Κύπρο. «Είναι μία παράσταση που είχα σκοπό από την αρχή να την ταξιδέψω και τελικά ευοδώθηκε αυτό και θα βρεθούμε στον Καναδά και αμέσως μετά στην Αμερική».

Πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής; «Όχι. Επανέρχομαι Αμερική, στην Ομογένεια μετά από 25 χρόνια! Είχα πάει με τη Ρένα Βλαχοπούλου, έπαιζα το γιό της, τότε σε μία τουρνέ που είχε κάνει. Ήταν πολύ σπουδαία η Ρένα, καλά είναι ίσως και η μεγαλύτερη Ελληνίδα κωμικός του προηγούμενου αιώνα, και ήταν πολύ αγαπητή στους ομογενείς της Αμερικής. Εγώ ήμουνα πολύ μικρός και έπαιξα το γιό της σε μια κωμωδία που είχα τότε γράψει, για πρώτη φορά και ήμουν μόλις 25 χρονών!»

Τον ρωτήσαμε τι θυμάται από εκείνη την τουρνέ. «Πήγαμε στην Αμερική, παίξαμε σε διάφορες πόλεις και ήτανε συγκινητική εμπειρία. Και στον Καναδά είχαμε πάει και μου άρεσε πάρα πολύ… Έκτοτε επανήλθα για τουρισμό στην Νέα Υόρκη δύο φορές, αλλά μου είχε μείνει πάντα στο μυαλό αυτός ο ενθουσιασμός των Ελλήνων ομογενών που υποδέχονταν τους Έλληνες από την Ελλάδα, η φιλοξενία, το κέφι που υπήρχε… Τέλος πάντων ήταν πολύ καλή η ατμόσφαιρα και το ίδιο ελπίζω να είναι και τώρα. Βέβαια έχουν περάσει και 25 χρόνια από τότε, αλλά η ελληνική καρδιά δε σταματά να χτυπάει με τον ίδιο τρόπο, πιστεύω…»

Τον διαβεβαιώσαμε ότι πάντα είναι εγκάρδια η ατμόσφαιρα όταν ομογενείς υποδέχονται Έλληνες καλλιτέχνες… Άλλωστε είναι ο ίδιος πολύ γνωστός στην ομογένεια, όχι μόνο από το «Καφέ της Χαράς», (2003-2006), αλλά και από άλλες επιτυχημένες τηλεοπτικές του δουλειές, «Κωνσταντίνου και Ελένης» (1998-2000) «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» (2007-2008) και πολλές άλλες.

«Εγώ δεν είμαι η γενιά εκείνων των ηθοποιών, που αγαπούσαν και θυμόντουσαν από το σινεμά και που έχει εκλείψει πλέον. Ο Κώστας Βουτσάς ζει ακόμα, από τους πολύ γνωστούς και αγαπητούς κωμικούς ηθοποιούς εκείνου του καλού κινηματογράφου, που τους είχαν αγαπήσει μέσω της μεγάλης οθόνης . Εγώ ανήκω στην επόμενη γενιά».

ΡΗΡ: Περισσότερο θεατρικός, λιγότερο κινηματογραφικός, αλλά πάντως, ευρύτερα γνωστός από την …τηλεόραση;

ΡΩΜΑΣ: «Ταινίες έχω κάνει μόνον τρεις στο νέο ελληνικό κινηματογράφο, δεν έγινα γνωστός από αυτές, έγινα γνωστός, όπως το είπατε, από την τηλεόραση όπου είχα μια μεγάλη καριέρα επί 20 και πλέον χρόνια με πολύ πετυχημένες σειρές οι οποίες μέσω του Αντένα Satellite γίνανε αγαπητές και στους ομογενείς της Αμερικής και του Καναδά.

Και ιδίως το «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Το Καφέ της Χαράς» και παλαιότερα «οι μεν και οι δεν» όπου η συμπρωταγωνίστριά μου εκείνης της σειράς, η Άννα η Κουρή, παίζει μαζί μου τώρα σαν συμπρωταγωνίστρια στην κωμωδία αυτή, «είδα το Χάρη με τα μάτια μου».

Μαζί μας στην τουρνέ στον Καναδά και την Αμερική, θα είναι και η Πηνελόπη Πλάκα, μια νέα πανέμορφη και ταλαντούχος ηθοποιός, υποψήφια και αυτή μέσα από την κωμωδία μου, για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης, ενώ έχει παίξει και σε τηλεοπτική σειρά του ΑΝΤ-1 «Στιγμές».

Επίσης, ένα πολύ όμορφο και ταλαντούχο αγόρι, που έπαιξε μαζί μου στο «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο», ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης. Αυτοί οι τέσσερις ταξιδεύουμε, συν βέβαια το επιτελείο, οι τεχνικοί μας και κλπ.».

ΡΗΡ: Έχετε αγωνία;

ΡΩΜΑΣ: Ναι. Αγωνιώ για την υποδοχή που θα μας γίνει και την απήχηση που θα έχει η παράσταση. Ελπίζω να το οργανώσουν σωστά οι παραγωγοί μου εκεί, γιατί εγώ είμαι πολύ μακριά. Και ελπίζω οι Έλληνες να έλθουν να μας δουν γιατί πράγματι νομίζω ότι είναι αξιόλογη δουλειά.

ΡΗΡ: Είπατε το έργο είναι κωμωδία;

ΡΩΜΑΣ: Ναι. Αισθηματική κωμωδία. Ακούω ότι τα τελευταία χρόνια πολύ λίγες θεατρικές παραστάσεις ταξιδεύουν στην Αμερική. Και αυτές που ταξιδεύουν είναι φορτωμένες με πρωτοεπίπεδο χιούμορ, με πολιτική σάτιρα και χυδαιότητες. Να πω και να ξεκαθαρίσω ότι η δουλειά μου δεν έχει καμία σχέση μ΄αυτό το είδος. Και το λέω ευθαρσώς, χωρίς ίχνος σεμνότητας. Διότι πραγματικά προσπαθώ και επιμένω να υπάρχει μία αισθητική και να μην βγαίνει το αστείο και το χιούμορ από βωμολοχίες και χοντροκοπιές…

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτού του είδους η θεατρική λογική και δεν την έχω ακολουθήσει σχεδόν καθόλου στην καριέρα μου. Αντίθετα, με ενδιαφέρει να δημιουργώ μέσα από χιούμορ που είναι λυτρωτικό, έργα πιο σύνθετα που προβάλλουν και ανθρώπινο συναισθηματικό υπόβαθρο. Στο ”Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου” αυτό λειτουργεί πάρα πολύ. Δηλαδή, έως και συγκινούνται κάποια στιγμή οι θεατές. Και εκεί είναι η ισορροπία, νομίζω, του καλού κωμικού- να τους επαναφέρεις στην κωμική κατάσταση, χωρίς να εκπέσει το έργο στο ανεπιθύμητο μελό».

ΡΗΡ: Γιατί νομίζετε ορισμένοι συνάδεφοί σας καταφεύγουν στο φτηνό χιούμορ;

ΡΩΜΑΣ: Κοιτάξτε, υπάρχει πάντα ένα κοινό το οποίο αρέσκεται να γαργαλιέται από τα εύκολα αστεία. Αλλά είναι σίγουρο ότι το κοινό εκτιμά περισσότερο, φεύγοντας από το θέατρο και σε δεύτερη σκέψη αργότερα, τον καλλιτέχνη που του προσφέρει ένα θέαμα επιπέδου. Δεν σνομπάρω επουδενί λόγο, ούτε υποτιμώ τους συναδέλφους, είτε συγγραφείς είτε ηθοποιούς που κάνουν το κοινό απλά να γελάσει. Ή το εκτονώνουν με έναν προφανή τρόπο, χρησιμοποιώντας αστεία της επικαιρότητας, κλπ.κλπ… Κι αυτό είναι μία τέχνη ξεχωριστή, ίδιαίτερα όταν γίνεται σωστά.

Αλλά πιστεύω ότι ο θεατής σε σέβεται περισσότερο όταν φεύγοντας από το έργο, έχει προσλάβει και ένα μήνυμα. Ένα μήνυμα για τη ζωή και κάνει κάποιες σκέψεις σε σχέση με τον άνθρωπο και το πως πορεύεται μέσα στην κοινωνία».

ΡΗΡ: Το εισπράττετε εσείς αυτό;

ΡΩΜΑΣ: Το εισπράττω άμεσα γιατί έρχεται ο κόσμος και μου λέει στο καμαρίνι πόσο πολύ τους άγγιξε το έργο! Ξέρετε, άλλο γελάσαμε, εκτονωθήκαμε και άλλο «μας άγγιξε το έργο»! Αυτό είναι το ζητούμενο, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση.

ΡΗΡ: Αυτό που λέτε είναι ιδιαίτερα σημαντικό στις δύσκολες μέρες που περνάμε…

ΡΩΜΑΣ: Ναι,. Ασφαλώς! Διότι έχει σίγουρα ανάγκη να ξεχαστεί και να αποδράσει από τα προβλήματά του για δύο ώρες ο θεατής. Ταυτόχρονα, όμως, όταν διδάσκεται κάτι και μάλιστα όχι με έναν στείρο διδακτικό τρόπο, διασκεδάζοντας δηλαδή τότε νομίζω ότι αυτό είναι η πιο ευτυχής συγκυρία.

ΡΗΡ: Πιστεύετε ο ρόλος του ηθοποιού σ΄αυτήν την εποχή έχει ιδιαίτερη σημασία;

ΡΩΜΑΣ: Ναι, αν και σε όλες τις εποχές ο ρόλος του ηθοποιού θα έπρεπε να έχει μεγάλη σημασία γιατί, ακριβώς επειδή ηθοποιός σημαίνει <ποιώ τα ήθη> διαμορφώνει και αισθητική και γνώση και πολιτισμό.

Ένα από τα πράγματα τα οποία την Ελλάδα την πήγανε πίσω τα τελευταία χρόνια, είναι η έλλειψη κουλτούρας. Είναι μια χώρα η οποία έχει τεράστια ιστορία, ένα λαμπρό παρελθόν και ένα αβέβαιο μέλλον. Όχι τώρα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια! Και αυτό γιατί δεν πορευτήκαμε με τις αρχές εκείνης της φιλοσοφίας που πρώτοι θέσανε τα θεμέλιά της φωτεινοί άνθρωποι σε τούτη εδώ τη γη, αλλά ακολουθήσαμε λάθος γραμμή από ένα σημείο και πέρα, τον δρόμο της ψευτο-χλιδής και της υπερκαταναλωτικής χαύνωσης.

Για μένα είναι αυτό πολύ μεγάλο θέμα, Και είναι και η αγωνία μου διότι ξέρετε, κάποια στιγμή η κρίση θα περάσει. Αυτό είναι νομοτελειακό. Ακόμη και οι μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις κάνουν έναν κύκλο και μετά αρχίζει ανάκαμψη.

Το θέμα είναι μέσα από όλον αυτόν τον κυκεώνα να έχουμε διδαχθεί και να μην ξεκινήσουμε καινούρια πορεία κάνοντας τα ίδια λάθη και επιζητώντας τα ίδια ”θέλω”. Δηλαδή θέλω ακίνητα, θέλω κουρσάρα, θέλω σπα, θέλω διακοπές σε ακριβά νησιά, θέλω επώνυμα ρούχα κι όλα αυτά σαν προτεραιότητα ζωής . Δεν λέω να μην απολαύσει κανείς και κάποια πολυτέλεια αν μπορεί, αλλά το ευ ζειν είναι πρώτα η ανάπτυξη της ψυχής μας, πράγμα το οποίο παραμερίστηκε τα τελευταία χρόνια παντελώς.

ΡΗΡ: Η έλλειψη της κουλτούρας επέτρεψε και την ευρεία διάδοση της διαφθοράς;

ΡΩΜΑΣ: Εννοείται. Διότι όταν δεν έχεις αληθινή και σε βάθος κουλτούρα, τότε δεν είσαι και ηθικός άνθρωπος. Μέσα από τον πολιτισμό μαθαίνεις το ήθος, πιστεύω. Και όχι μόνον επειδή σου το διδάσκει η Εκκλησία ή έχεις μνήμες από αυτά που άκουσες από γονείς και δασκάλους. Πρέπει και να το βιώνεις. Και για να το βιώσεις, πρέπει να αναπτύξεις ανάλογη φιλόσοφία και να το τοποθετήσεις σαν άξονας της ζωής σου…

ΡΗΡ: Για να είναι και αληθινό…

ΡΩΜΑΣ: Ναι,ναι. Πρέπει να πιστεύεις πραγματικά και όχι να το έχεις σαν άκουσμα μέσα σου και να το ανακαλείς σαν μακρινή μνήμη. Γιατί αυτό είναι σαν να έχεις βάλει έναν μαθητή να παπαγαλίζει κάτι, χωρίς να έχει καταλάβει την ουσία του πράγματος…

ΡΗΡ: Καλό το φιλοσοφείν, πίσω, όμως, στις παραστάσεις που θα δώσετε στην Αμερική. Θα είναι στα ελληνικά, έτσι;

ΡΩΜΑΣ: Ναι. Οι παραστάσεις θα είναι στα ελληνικά. Και αυτό είναι που με αφορά σ΄αυτή τη φάση. Να έλθω σε επαφή με την Ομογένεια να ακούσουν την γλώσσα τους η οποία με ενδιαφέρει πολύ στα έργα μου να είναι πλούσια γλώσσα. Αυτό είναι μία ακόμη διαφορά με αυτές τις παραστάσεις που ονομάζω «αρπαχτές». Δεν με ενδιαφέρει για να είμαι αρεστός στους Έλληνες που έχουν ξεχάσει λίγο τον πλούτο, το εύρος της ελληνικής γλώσσας, να τους μιλάω μια γλώσσα ελλειπή. Με ενδιαφέρει να ξέρουν ότι υπάρχουν καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα σε όλο της το εύρος.

ΡΗΡ Σε ποιά θέατρα θα εμφανισθείτε; Τα έχετε επιλέξει;

ΡΩΜΑΣ: Σχεδόν, ναι. Δεν θα τα πω αυτή τη στιγμή, αλλά σε λίγες μέρες θα ανακοινωθεί όλη η περιοδεία με κάθε λεπτομέρεια.

ΡΗΡ Δίνετε παραστάσεις και επιστρέφετε;

ΡΩΜΑΣ: Να σας πω μια και το ρωτάτε, θα μείνω λίγες ημέρες. Έχω προγραμματίσει κάποιες συναντήσεις με κάποιους παραγωγούς για να συζητήσουμε την πιθανότητα συνεργασίας. Να ξεκαθαρίσω, εμένα δεν με ενδιαφέρει να κάνω μόνιμη καριέρα στην Αμερική. Δεν με ενδιαφέρει να μείνω εκεί και να παίζω το μετανάστη σε κάποιες ταινίες. Κατανοώ αυτούς που το προσπαθούν. Και πολύ καλοπληρωμένο είναι , αν τα καταφέρεις και πολύ ενδιαφέρον.

Αλλά σε ό,τι με αφορά νιώθω μια χαρά τοποθετημένος στη χώρα μου και η καριέρα μου προχωράει με δημιουργικό τρόπο. Μ’ αρέσει, πάντως, η ιδέα της έκτακτης συνεργασίας σε άλλες χώρες και η ανταλλαγή απόψεων με ξένους συναδέλφους. Σίγουρα θα με κάνει να νιώσω μέλος μιας μεγαλύτερης ολότητας.

Αν τελικά επιτευχθεί κάποια συνεργασία στην Αμερική με ενδιαφέρει να προβάλω τον ελληνικό χαρακτήρα μέσα από αυτή. Το ελληνικό ταμπεραμέντο, τα ελληνικά ήθη και έθιμα. Αυτό θα ήθελα να κάνω αλλά είναι δύσκολο γιατί θέλει αρκετά μεγάλη χρηματοδότηση.

ΡΗΡ Αυτό που λέτε είναι σημαντικό γιατί στην τρίτη, τέταρτη γενιά η γλώσσα φθίνει αν δεν έχει εκλείψει κιόλας…

ΡΩΜΑΣ: Ναι, αυτό είναι φυσικό μέχρι ενός σημείου όταν ζεις την καθημερινότητα μιας άλλης χώρας. Αλλά οι ρίζες είναι βαθειές και η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολύ μεγάλη παράδοση και πολύ μεγάλη γοητεία. Έχουμε και ελαττώματα ασφαλώς αλλά και πολύ μεγάλα προτερήματα. Και ευστροφία και δημιουργικότητα διαθέτει η ελληνική φυλή και το αποδεικνύει κυρίως στο εξωτερικό. Εκεί βλέπουμε πόσο θριαμβευουνε οι Έλληνες όταν βρεθούν στο κατάλληλο περιβάλλον που τους αφήνει να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και τους δίνει τα εφόδια και τα ερεθίσματα. Ακόμη οι Έλληνες είναι εξωστρεφείς, πράγμα που εγώ το θεωρώ μεγάλο προσόν γιατί έτσι ανακαλύπτεις τον κόσμο περισσότερο. Χωρίς δυσπιστία, χωρίς καχυποψία που παρατηρώ σε άλλους λαούς, γιατί αυτό είναι τροχοπέδι στην ευρύτητα της ψυχής. Οι Ελληνες είναι ανοιχτοί σε καινούργια πράγματα και σε καινούρια ρεύματα αρκεί να βρεθούν σε ένα πιο ευρύ περιβάλλον και να αποδεσμευτούν από τον μικρόκοσμό τους.

Υπάρχει και αυτό το περιβόητο εθνικό φιλότιμο –το τόσο πολύ παρεξηγημένο-. Όταν επωαστεί κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, τότε αυτό το φιλότιμο μπορεί να γοητεύσει τους πάντες και να κάνει θαύματα. Πρέπει, όμως, να μάθει να λειτουργεί και ομαδικά ο Έλληνας. Αυτό είναι ένα πολύ αδύνατο σημείο που έχει η φυλή μας.

Πρέπει να καταπνίξει το ”εγώ” του ο καθένας, το ”υπερεγώ” του. Είναι καλό να έχει ο καθένας την ισχυρή ταυτότητά του, αρκεί να μπορεί να συμπορευτεί και με άλλες ταυτότητες. Άλλες ισχυρές κι άλλες λιγότερο ισχυρές, εξίσου, όμως, χρήσιμες. Εμείς στο θέατρο μαθαίνουμε να το κάνουμε αυτό».

ΡΗΡ Δηλαδή;

ΡΩΜΑΣ: Υπάρχει σαφώς μία ιεραρχία αλλά δεν μπορεί να γίνει μία παράσταση εάν δεν λειτουργήσουν όλοι οι παράγοντες αρμονικά και ομαδικά. Από όποιο πόστο και να βρίσκεται ο καθένας.

ΡΗΡ: Μετά από Αμερική και Καναδά, υπάρχει πλάνο και για άλλες χώρες όπου ζουν Έλληνες ομογενείς;

ΡΩΜΑΣ: Μου έχουν κάνει πρόσταση να πάω και στην Αυστραλία, θα δούμε. Γιατί είναι τα πράγματα ρευστά. Στην Ελλάδα υφίσταται αυτή η λαίλαπα, αυτός ο κυκεώνας της οικονομικής κρίσης και είναι λίγο τα πράγματα στον αέρα.

Εγώ συζητάω τέσσερις διαφορετικές θεατρικές δουλειές (σε άλλες θα παίξω, άλλες θα σκηνοθετήσω αλλά σε όλες λειτουργώ συγγραφικά) και δε ξέρω πότε ακριβώς θα γίνει η κάθε μία.

Επίσης είναι πάρα πολύ πιθανόν να κάνω μία ταινία στην Ελλάδα. Και ακόμα συζητάω με τον Αντέννα για να κάνω μία καινούργια σειρά όταν αποφασίσει να επενδύσει χρήματα στην ελληνική μυθοπλασία ξανά. Άλλωστε έχουμε συνεργασία 22 χρόνων με την Αντέννα.

Αν κάποια από αυτά τα πρότζεκτ δε γίνουν άμεσα τότε θα συζητήσω πολύ πιο σοβαρά και την περίπτωση παραστάσεων στην Αυστραλία τον Σεπτέμβρη.

ΡΗΡ Σας ευχαριστώ πολύ.