Το μπαρούτι της Δημητσάνας

Της Ιωάννας Μπέτση

για την ΡΗΡ

Ιστορικό χωριό της Πελοποννήσου, χτισμένο πάνω σε λόφο.

Στα πόδια της εξαπλώνεται η πανέμορφη πεδιάδα της Μεγαλόπολης.

Η ιστορία της ξεκινά από τα Ομηρικά χρόνια, τότε ονομαζόταν Τέυθις.

Η αρκαδική αυτή πόλη είχε συμμετάσχει στον Τρωικό πόλεμο.

Το 963 μ.χ. ιδρύεται η Μονή Φιλοσόφου και το 1764, ένας καλόγερος ο Αγάπιος, άνθρωπος των γραμμάτων έχτισε βιβλιοθήκη και μετέφερε εκεί τα βιβλία της Μονής.

Η βιβλιοθήκη επεκτάθηκε αρκετά μέχρι το 1821, γιατί το Πατριαρχείο έδινε νέα βιβλία, καθώς στη Δημητσάνα λειτουργούσε ιερατική σχολή που ήταν γνωστή με το όνομα “Φροντιστήριο Ελληνικών Γραμμάτων”.

Από αυτή τη σχολή αποφοίτησαν πολλοί μητροπολίτες και λόγιοι, ανάμεσα τους, ο Γρηγόριος Ε΄ και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός.

Στη διάρκεια της επανάστασης του ’21, ένα μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης καταστράφηκε.

Οι Έλληνες για να φτιάξουν τα φυσέκια τους στου 14 μπαρουτόμυλους της Δημητσάνας, χρησιμοποιούσαν το χαρτί.

Για το λόγο αυτό η Δημητσάνα ονομάστηκε “μπαρουταποθήκη του Έθνους”.

Στη βιβλιοθήκη σήμερα ο επισκέπτης θα συναντήσει το Μουσείο όπου εκτίθενται υφαντά, αργαλειοί, είδη λαικής τέχνης και αρχαιολογική συλλογή.

Λίγο πιο έξω από τη Δημητσάνα βρίσκεται το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, που στόχος του είναι η ανάδειξη των παραδοσιακών υδροκίνητων εγκαταστάσεων, που παλαιότερα ήταν διαδεδομένες στην περιοχή.

Χαρακτηριστικό του χωριού, ο πετρόχτιστος παραδοσιακός οικισμός με τα αξιόλογα αρχοντικά, που ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ή ακόμα να μείνει σε κάποια από αυτά.