Η τελευταία κρίση!

ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ (Αρχιεπισκοπή Αμερικής)

Φίλτατοι και αγαπητοί αναγνώστες της μεγαλυτέρας αυτής ηλεκτρονικής εφημερίδος του απανταχού ελληνισμού της γης, θα ήθελα να ευχηθώ προς όλους σας  ευλογημένη η παρούσα  ημέρα. Είναι η Κυριακή της Απόκρεω και η σημερινή Ευαγγελική περικοπή στηρίζεται στο κατά Ματθαίον Ιερόν Ευαγγέλιο, Κεφ. 25, Χορ. Εδάφη 31-46.

Είναι αλήθεια ότι οι δύο περασμένες Κυριακές ήτανε, ούτως ειπείν,  μία προπαίδεια για την παρούσαν Κυριακή. Και τι εννοώ προπαίδεια: Είχαμε πρώτα την Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου, όπου εκεί το δίδαγμα που βγαίνει είναι ταπεινοφροσύνη. Αυτήν ελέησε ο Κύριος στον Τελώνη που χτύπαγε το στήθος του και δεν σήκωνε τα μάτια του στον ουρανό, λόγω των πολλαπλών αμαρτιών του. Και η δεύτερη Κυριακή, του Ασώτου Υιού. Σ΄όλη αυτή την κινηματογραφική σκηνή, βλέπομε την αγάπη του Θεού στην επιστροφή του ασώτου. Αλλά σήμερα, όμως, η ευγγαλική περικοπή είναι πολύ διαφορετική. Μας ομιλεί για ένα μεγάλο δικαστήριο, όχι σαν τα δικαστήρια της σημερινής εποχής, που πηγαίνουμε εκεί και βλέπουμε τους δικηγόρους, άλλοι δικηγόροι να ομιλούν περί αληθείας και να υποστηρίζουν το δίκιο, άλλοι δικαηγόροι, με ψευδομάρτυρες με επίορκους, να υπερασπίζονται το ψεύδος!

Το Δικαστήριο το οποίο μας παρουσίαζει η πνευματική αυτή κινηματογραφική ταινία, είναι κατά πολύ διαφορετικό. Όταν ο μέγας ιεροκήρυξ παρουσίασε στον βασιλέα Βόγορη της Βουλγαρίας το μεγάλο και φριχτό αυτό δικαστήριο, άρχισε να τρέμει και έδωσε έντολή όλοι στο βασίλειό του να ασπασθούν την Ορθοδοξία. Ενώ ο άγιος Τερτυλλιανός, βλέποντας τους χριστιανούς να τους παίρνουνε οι Ρωμαίοι, να τους περνούν από μαχαίρια, από δολοφονίες -επειδή είναι χριστιανοί- να τους ρίχνουν, επειδή δεν αλλαξοπιστούσαν, μέσα στα άγρια θηρία, και αυτοί ως θεατές έκαναν το γούστο τους. Αλλά θα έλθει η ώρα, λέει ο άγιος Τερτυλλιανός όπου θα στηθεί ένα μεγάλο δικαστήριο και εκεί θα κριθούν όλα τα κρυφά και τα φανερά. Όλοι όσοι έχουν ζήσει σ΄αυτόν τον κόσμο, και έχουνε φύγει, από τον πρώτο έως τον τελευταίο, την ημέρα εκείνη θα παρουσιαστούν μπροστά Του.

Την πρώτη φορά ήλθε ο Κύριος να μας διδάξερι για τη σωτηρία της ανθρώπινης ψυχής. Ήλθε ως βρέφος, άκακος, περιφρονημένος από όλους, αλλά σήμερα, όμως, σύμφωνα με την ευαγγελική περικοπή,  θα έρθει διαφοροτρόπως. Θα ανοίξει ο ουρανός, θα ακουστούν οι αγγελικές και οι αρχαγγελικές σάλπιγγες να καλέσουν όλους όσους έχουνε φύγει από τον κόσμο αυτόν και όσοι είναι ζωντανοί, Όσους έχει καταπιεί η θάλασσα, όσους έχουν κατσπαράξει τα άγρια θηρία, όλοι αυτοί θα έλθουν να δώσουν το παρόν. Και θα κριθούν σύμφωνα με τη συνείδησή τους. Σύμφωνα με τις πράξεις τους. Και ο δικαιοκρίτης Χριστός θα αρχίσει την εξέταση. Όχι όπως ο μπακάλης χωρίζει το ρύζι και το ζυγίζει, μην πάει τίποτε παραπάνω και χάσει κανένα ευρώ, όχι!  Σήμερα η κρίση είναι διαφορετική. Το κριτήριο ποιό είναι; Είναι η αγάπη!  Πω, πω, πω…

Θυμάμαι, χωριατόπουλο είμαι, ανάβαμε φωτιές, ψήναμε κανένα κομματάκι κρέας που πέρναμε από το σπίτι, σαν παιδιά που είμασταν και τη φωτιά βέβαια την αφήναμε να σβήσει μοναχή της… Καμμιά φορά έλεγε ο άλλος, βρε παιδιά δεν πάμε να ανάψουμε πάλι τη φωτιά να ζεσταθούμε; Αλλά ήτανε όλο στάχτη! Φυσσούσαμε, φυσσούσαμε, έφευγε η στάχτη και τα ανθράκια ήτανε πάλι εκεί και ξανάναβε η φωτιά! Όση στάχτη και αν θέλουνε να ρίξουνε στα μάτια του κόσμου, η αλήθεια δεν κρύβεται. Ένα αεράκι να φυσσύξει τα πάντα θα φανερωθούν στην πραγματικότητα…

Θα ανοίξει λέει το βιβλίο της ζωής του κάθε ανθρώπου. Όπως λέει και το τροπάριο, Βίβλοι ανοίγονται και πράξεις ελέγχονται και τα κρυπτά του σκότους  δημοσιεύονται… Ποιό είναι το μέτρο της κρίσης;  η αγάπη! Αγάπησες αυτόν τον κόσμο; θα βρεις έλεος μπροστά στον δικαιοκρίτη. Σφούγγισες ένα δάκρυ ενός ορφανού, μιας χήρας, ενός γέροντα, άγγελοι στον ουρανό θα σφουγγίσουν αιώνια το δικό σου δάκρυ! Εδρόσισες μ΄ένα ποτήρι νερό φλογισμένα σπλάχνα σ΄έναν άρρωστο, σε ένα οδοιπόρο; Θα το βρεις μπροστά σου! Επροστάτρεψες μια ορφανή κοπέλα, κατατρεγμένη στη ζωή; Αιώνια το χαμόγελό της θα το βρεις στον ουρανό! Εκάθισες δίπλα σ΄ έναν εγκαταλελειμμένο άρρωστο, θα το βρεις στους ουρανούς!   Μεγάλη παρηγοριά! Έζησες σ΄αυτόν τον κόσμο  με αγάπη και έκανες έργα φιλανθρωπίας; Όλα θα στα αναγνωρίσει ο δίκαιος Κριτής την ημέρα εκείνη την φοβερή της κρίσεως…

Αν πάλι, όμως, ήσουν απάνθρωπος, ήσουν σκληρός, η καταδίκη θα σε περιμένει αιώνια!

Είναι αλήθεια ότι πολλοί ταξιδεύουμε, πηγαίνουμε σε διάφορα κράτη. ‘Αλλά, για να περάσουμε τα σύνορα τι κάνουμε; έχουμε το διαβατήριο! Έχουμε τη βαλίτσα μας! Και ο φύλακας ο οποίος φυλάει τα σύνορα, κοιτάζει το διαβατήριο, κοιτάζει το πρόσωπο, ανοίγει τις βαλίτσες, κοιτάζει  μήπως φέρνεις τίποτε μέσα το οποίο δεν πρέπει να έλθει σ΄αυτο το κράτος. Και, αν τα βρει σωστά,  τότε σου επτρέπει να εισέλθεις. Εάν όχι, σε γυρίζει πίσω…

Έτσι είναι και η αιώνια ζωή. Απάνω εκεί στα σύνορα περιμένει  ο ίδιος ο Χριστός! Κοιτάζει το βιβλίο της ζωής , το διαβατήριο της συνειδήσεώς σου. κοιτάζει το βιβλίο των πράξεών σου. Όχι. όμως ε, έκανα και γω μια φορά  ένα καλό, ή δυό ή τρεις φορές… Όχι! Τι έχεις κάνει σ΄αυτόν τον κόσμο…

Κύριε Πρωθυπουργέ, όποιος και να είσαι, έκανες το καθήκον σου ως ηγέτης του έθνους; Έδωσες τροφή στους πεινασμένους; Εσείς, κύριοι Υπουργοί που είσαστε στην ηγεσία μιας ορισμένης πτυχής του κράτους, ετηρήσατε τα καθήκοντά σας δεόντος; Ή εγινήκατε αρπακτικά, όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα πως ένας υπουργός επήρε 8 χρόνια ενώ είχε κατασπαράξει το δημόσιο, από πάσης απόψεως και πλευράς και να κάνει γάμους υπερ-πλουσίους σε άλλα κράτη μεταφέροντας τους προσκεκλημένους αεροπορικώς και σε μεγάλα ξενοδοχεία κλπ. Ποιός τα πληρώνει αυτά, κύριε υπουργέ; Ο φτωχός λαός. Εσύ, κύριε δήμαρχε, που πήρες μία μεγάλη άψα, έναν μεγάλο δικαστικό κόλαφο, καλά, έκλεβες τόσα χρόνια, τόσες θητείες στη δημαρχία, έπρεπε να κλέβεις με το φτυάρι;

Και λέει το Ευαγγέλιο: Εάν εκάνατε ένα καλό στον πλησίον σας , είναι σαν να το κάνετε σε μένα. Και λέγει: Εάν εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων όταν με είδατε διψώντα, γυμνόν, πεινώντα, ξυπόλητο στη φυλακή που βρισκόμουνα, αν με επισκεφθήκατε, τότε είσαστε εντάξει! Και του λένε οι καλοί! Κύριε πότε σε είδαμε πεινώντα, γυμνόν κ.ο.κ και σε εξυπηρετήσαμε; Και η απάντησή Του: Εάν εκανάνατε τούτο σε έναν εκ των πλησίων σας, είναι σαν να το κάνατε σε μένα…

Προς δε τους άλλους, τους χωρίζει βλέπετε την ημέρα της κρίσεως, θα μας χωρίσει στα δεξιά και στα αριστερά. Στα δεξιά μας παρουσιάζει σαν τα πρόβατα τα αθώα, τα άκακα. Στα αριστερά, είναι σαν τα κατσίκια, τα άγρια… Και τότε λέγει σ΄αυτούς πορεύεσθαι καταραμένοι απ΄εμού…   Κύριε, τι σου κάναμε;

Ξεύρετε πολύ καλά τι κάνατε. Εάν δεν εκάνατε ένα από αυτά προς τον πλησίον σας, εάν δεν δείξατε αγάπη εάν δεν δείξατε συμπόνοια, δεν βοηθήσατε, είναι σαν να το κάνατε σε μένα. Φύγετε από μπροστά μου! Και εκεί θα υπάρξει ο τελικός και τελειωτικός χωρισμός, μια για πάντα! Και υπάρχει μία γνωστή εικόνα γύρω από αυτό, και θα κλείσω το θέμα μου σήμερα.

Μία ευσεβής γυναίκα, που όλο προσκυνούσε, κεριά άναβε, σε ναούς επήγαινε, προσευχότανε και διάβαζε και άκουγε πως ο Χριστός παρουσιαζότανε πότε στον έναν πότε στον άλλον, πότε σε κείνη πότε στην άλλη, παρακαλούσε κι αυτή το Χριστό να παρουσιαστεί μια μέρα στο σπιτάκι της. Και ο Χριστός της παρουσιάστηκε στον ύπνο και της είπε: Ναι, θα έλθω την  τάδε μέρα στο σπίτι σου.

Σηκώθηκε πρωϊ-πρωϊ -ακόμη δεν είχε βγει το φως της ημέρας κανονικά-  και άρχισε να πλέξει, να ξεσκονίζει τα πάντα! Να τα ετοιμάσει όλα για τον Μέγα Επισκέπτη…

Σε λίγο, παρουσιάζεται μια χήτα γυναίκα κατακίτρινη…

-Κυρά μου, της λέει, δεν είχα να πληρώσω τα ενοίκια και ο νοικοκύρηγς με έδιωξε, δεν έχω που να πάω. Μπορώ στο υπόγειό σου, σε μιά γωνιά, να καθήσω λιγάκι γιατί είμαι και άρρωστη;

-Όχι, όχι σήμερα, λέει, δεν μπορώ, πήγαινε…

Η ευσεβής γυναίκα συνέχισε την καθαριότητά της! Ύστερα από λίγη ώρα, παρουσιάζεται ένας νεαρός, ξυπόλητος, παγωμένος, τουρτούριζε από το κρύο, ένα παιδί…

-Κυρία, της λέει, πεινώ… σε παρακαλώ, να ζεσταθώ λιγάκι και να μου δώσεις κάτι να φάω…

-Παιδάκι μου, σε λυπάμαι, του λέει, αλλά σήμερα δεν μπορώ. περιμένω μεγάλον επισκέπτη, να ήτανε άλλη μέρα, ναι…

‘Εφυγε κι αυτός!

Ύστερα από κάμποση ώρα, ενώ η γυναίκα τα είχε όλα έτοιμα και εκοίταζε στο δρόμο πότε θα παρουσιαστεί ο Μέγας Επισκέπτης, ένας γέροντας έρχεται με λασπωμένα πόδια και πηγαίνει στην αυλή της και της χτυπάει την πόρτα…

-Ωχ και εσύ, του λέει, μου λέρωσες την αυλή μου…

-Βοήθησε με, δεν είμαι καλά, πεινώ, διψώ…

-Εάν ήτανε άλλη μέρα φίλε μου, του λέει, ευχαρίστως. Αλλά σήμερα δεν μπορώ, πήγαινε, του λέει. Και έφυγε και αυτός…

Ο ήλιος εγύρισε προς τη δύση. Αρχισε να νυχτώνει. Η κυρία, με το λιβανηστήρι στο χέρι, προσευχότανε γιατί ο μεγάλος επισκέπτης δεν ήλθε. Εκείνη τη νύχτα, παρουσιάζεται πάλι ο Κύριος στον ύπνο της. Από τη λαχτάρα της σηκώνει τα χέρια και προσπαθεί να φιλήσει τα πόδια Του.

-Όχι, όχι, της λέει ο Χριστός.  Δεν σου το επιτρέπω αυτό.

-Γιατί κύριε δεν ήλθες που σε περίμενα όλη την ημέρα;

-Ήλθα τρεις φορές, λέει και τις τρεις φορές με έδιωξες! Ήλθα ως χήρα γυναίκα άρρωστη, ως μικρό ορφανό και ως άρρωστος γέροντας. Και τις τρεις φορές με έδιωξες!

Και της είπε, τότε: Εάν έκανες ένα καλό σε έναν από αυτούς, είναι σαν να το έκανες σε μένα. Και επομένως, δεν αξίζεις την επίσκεψή μου…

Φίλοι μου το όλο σημερινό θέμα, είναι η αγάπη, η ειλικρίνεια. Σήμερα στην πατρίδα μας υπάρχει μεγάλη φτώχεια. Έχεις ένα περισσευούμενο κομμάτι ψωμί; Ένα περισσευούμενο ρούχο, βγάλτο! Δως το στον δυστυχή συνάνθρωπό μας, τον συνΕλληνά μας και θα δεις πρόσωπο Χριστού εις την αιώνιον ζωή. Ας μην ξεχνούμε το μεγάλο αυτό δικαστήριο, που λέγεται: Η Τελευταία Κρίσις.

Σας ευχαριστώ, και την άλλη Κυριακή θα σας μιλήσω για μία δίαιτα η οποία είναι η καλύτερη στον κόσμο!

Έως τότε, άγγελος Κυρίου να προβαδίζει τα βήματά σας εις την πλησιεστέραν εκκλησία της ενορίας σας, με αγάπη, με ειλικρίνεια, με καθαρή συνείδηση και βοήθεια προς τους πάσχοντας.

Αλλά βοήθεια, όμως, χρειάζεται και το ηλεκτρονικό αυτό μέσον το οποίο αναγιγνώσκεται δωρεάν ανά τα πέραντα της οικουμένης από όλο τον ελληνισμό, διότι ένα τέτοιο έργο χρειάζεται τη συμπαράσταση όλων μας, έστω και από αυτό το υστέρημα της ψυχής και της καρδιάς μας. Στείλτε ό,τι περισσεύει για να συνεχιστεί το ωραιότατο αυτό έργο ανά τα πέρατα της οικουμένης, για τον ελληνισμό που είναι παντού.

Έως την επομένην  Κυριακή, και πάλι χαίρετε…