Προς κάθε επίδοξο «Μωμοερολόγο»…

Τα τελευταία χρόνια, οι «λαογράφοι» επλέθυναν. Είναι της μόδας να ερευνάς και να εκφράζεις την άποψή σου, από το σπίτι σου. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι «λαογράφοι του καναπέ», που χωρίς επιτόπια έρευνα και μακριά από την ίδια την κοινωνία, εξάγουν συμπεράσματα. Ακόμα πιο πολλοί είναι οι λεγόμενοι «Μωμοερολόγοι», μια ειδική κατηγορία λαογράφων, που ασχολούνται με την ανάλυση του δρώμενου, κάνουν διδακτορικές διατριβές και μελέτες χωρίς να έχουν επισκεφθεί τα χωριά μας, λες και πρόκειται να μελετήσουν τους αυτόχθονες στα νησιά Παπούα… Μιλούν για μια ζώσα και μεταλλαγμένη παράδοση και μελετούν το δρώμενο μόνο από τα βιβλία! Δηλώνουν επιστήμονες και θέτουν ερευνητικά ερωτήματα μέσα από εφημερίδες! Τα κείμενά τους, όμως, τους προδίδουν… Μιλούν για εμάς, που «προσπαθούμε» να ταυτίσουμε το δρώμενο με στοιχεία της αρχαίας Ελλάδας, ενώ εμείς διακρίνουμε μια δική τους ΕΝΑΓΩΝΙΑ προσπάθεια για μη ταύτιση του δρώμενου με οτιδήποτε αρχαιοελληνικό.

Οι πηγές σας, κύριοι, αλλά και κυρίες, είναι επιλεκτικές. Αναφέρεστε συνεχώς στον Κιμισχαναλή Μελανοφρύδη, που δεν είχε ιδέα από τα δρώμενα της Ματσούκας, στον Καρσλή Σαμουηλίδη που δεν επισκέφθηκε ποτέ τα χωριά μας (γι αυτό και λέει στο βιβλίο του ότι οι Μωμό΄εροι κλέβουν τη νύφε, ενώ είναι αυτοί που κατεξοχήν την προστατεύουν!!!), στο υπό έκδοση βιβλίο του φεσοφόρου Ζουρνατζίδη και αγνοείτε επιδεικτικά το Λιβερίτε Μυρίδη, αλλά και το Δημητριάδη που κατέθεσε το τι είδε ο ίδιος, όχι στην Πτολεμαΐδα, αλλά στη Λιβερά και τη Ματσούκα. Όχι μόνο υπήρχαν, όπως ο ίδιος περιγράφει, περικεφαλαίες και φουστανέλλες στα χωριά της Ματσούκας, αλλά «ήταν ένα θαύμα άνευ προηγουμένου να βλέπει κανείς 150-200 φουστανελλοφόρους στο Τσεβιζλούκ να χορεύουν και να τραγουδούν!». Όλα αυτά, βέβαια, αναφέρονται και στη σχετική εργασία του Κ. Αλεξανδρίδη για τον Τετράλοφο Κοζάνης, αλλά και στο βιβλίο του Θ. Απατσίδη. Υπάρχουν όμως ακόμη και σήμερα πληροφορητές, κάποιοι γεννημένοι στον Πόντο, κάποιοι δεύτερης γενιάς που μπορούν να επιβεβαιώσουν όλα τα παραπάνω.

Πρέπει επίσης να ξέρετε ότι εμείς δεν τελούμε το δρώμενο για «τουριστική ατραξιόν», αλλά γιατί έχουμε βαθιά πίστη σ΄αυτό. Αντίθετα με αυτά που θεωρείτε, ότι έχει πια συμβολικό χαρακτήρα, εμείς πιστεύουμε ακόμη στην ευετηρία του δρωμένου. Δεν έχετε ζήσει βέβαια ηλικιωμένους που με δάκρυα στα μάτια περιμένουν τα Μωμο΄έρια/Κοτσαμάνια να έρθουν στην αυλή τους, ως ευλογία για την επόμενη χρονιά. Αλλά και εμείς οι νεότεροι πιστεύουμε σ΄αυτό. Αν θέλαμε μόνο να ψυχαγωγηθούμε, δε θα βγαίναμε στα χιόνια με θερμοκρασίες υπό του μηδενός για μέρες, από το πρωί έως το βράδυ! Και κάτι ακόμη, κύριοι… Δεν είναι αναβίωση, αλλά επιβίωση.

Το δρώμενο δε σταμάτησε μόλις ήρθαν οι Πόντιοι πρόσφυγες στην Ελλάδα. Από την επόμενη κιόλας χρονιά, οι ίδιοι που τελούσαν το δρώμενο στον Πόντο, άρχισαν να το οργανώνουν και στην Ελλάδα (φωτογραφίες υπάρχουν). Όσον αφορά στους συλλόγους, θα ΄πρεπε να γνωρίζετε ότι ο σύλλογος του κάθε χωριού είναι ολόκληρη η κοινωνία. Άλλωστε πρωτοστάτες στην ίδρυση των συλλόγων στα χωριά μας ήταν οι συντελεστές του δρώμενου.

Δε θα ασχοληθούμε περαιτέρω με την απόδειξη του αυτονόητου. Καταλαβαίνουμε ότι ο Ελληνισμός και η αρχέγονη καταγωγή ενοχλεί. ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟ ΦΕΣΙ ΚΑΙ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΑΙΑ!!! Ας γνωρίζουν όμως οι «Μωμοερολόγοι» ότι όσο κι αν προσπαθήσουν να λοιδωρήσουν το δρώμενό μας, όπως προσπάθησαν πολλοί ανά τους αιώνες, εμείς θα επιβιώσουμε. Θα είμαστε εδώ και θα τελούμε το δρώμενο πεισματικά κάθε χρόνο. Πιστεύουμε στην Παράδοσή μας, πιστεύουμε στην πανάρχαια προέλευση του δρωμένου μας. Ένας λαογράφος, κύριοι και κυρίες, μελετά τα ΠΙΣΤΕΥΩ ενός λαού και δεν προσπαθεί να αποδείξει αν είναι λάθος ή όχι. Η απόδειξη ανήκει στα μαθηματικά, στη φυσική, στη χημεία.

Ως Πόντιοι, έχοντας τη φιλοξενία ως ύψιστο αγαθό, καλούμε όλους, καλοπροαίρετους και κακοπροαίρετους στο χωριό μας το Δωδεκαήμερο των εορτών, να βιώσουν μαζί μας τη μαγεία και τη μέθεξη αυτού του δρωμένου.