Η συμβολή του Πρωθυπουργού

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Μόλις πρόσφατα γράφαμε, από την ίδια στήλη:  “η…εξέγερση των ομογενών μας στην Μελβούρνη αναφορικά με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης που αφορά τους Έλληνες του Εξωτερικού και τους ομογενείς, πρέπει εξάπαντος να προβληματίσει σοβαρά την κυβέρνηση”. Επισημαίναμε δε τη συμπαράσταση της Ελληνίδας Προξένου στην Μελβούρνη,  στο αίτημα των ομογενών να αποφύγουν διπλή φορολογία.

Η ΡΗΡ, που έχει αναδείξει το όλο ζήτημα σε αλλεπάλληλα άρθρα της,  αλλά και σε ρεπορτάζ, αισθάνεται την ανάγκη να επανέλθει σήμερα στο ζήτημα αυτό, μετά και την επιστολή προς τον Πρωθυπουργό από την Κρητική Ομοσπονδία Αυστραλίας, για να επισημάνει τα ακόλουθα:

1. Το αίτημα των Αποδήμων να μην υποστούν διπλή φορολόγηση και δίκαιο είναι και αυτονόητο. Όπως εξυπακουόμενη είναι και η επιθυμία τους να μην συνιστά η φορολογική τους δήλωση κοινό “χαρτί” προς επεξεργασία και άρμεγμα από τις ενδιαφερόμενες χώρες…

2. Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να συνδράμει προς την κατεύθυνση αυτή, επεκτείνοντας την “ομπρέλα” προστασίας με τη σύναψη “Διακρατικών Συμφωνιών Προς Αποφυγή Διπλής Φορολόγησης” και με άλλα κράτη και -εξάπαντως- με την Αυστραλία, στο έδαφος της οποίας βρίσκεται ήδη εγκατεστημένη η μεγαλύτερη, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ελληνική ομογένεια.

3. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει καθήκον να μελετήσει τα αντίστοιχα ισχύοντα σε άλλες χώρες και να προσαρμόσει τα ζητούμενα φορολογικά πιστοποιητικά, δικαιολογητικά κλπ. στα κατά τόπους ισχύοντα ώστε να διευκολυνονται οι ομογενείς στην απόκτηση και προώθησή τους στην γενέτειρα. Επομένως, χρήσιμο είναι να συσταθεί Επιτροπή που θα εξειδικεύσει τα μέτρα, σύμφωνα και με το αίτημα της τ. Γραμματέως ΣΑΕ,  Όλγας  Σαραντοπούλου.

4. Η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει πως ασχέτως της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, αν θέλει επενδύσεις από ομογενείς και προώθηση ελληνικών προϊόντων στην ομογένεια, θα πρέπει να παραχωρήσει και κίνητρα.

5. Η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα της ενίσχυσης των δεσμών με τις νεότερες γενιές ομογενών. Εκτός από τη Γλώσσα και την Εκκλησία, σε ισχυρό συνδετικό κρίκο μπορεί να αναδειχθεί ο οικονομικός παράγοντας. Εάν παρασχεθούν φορολογικές διευκολύνσεις για την απόκτηση ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα από τους ομογενείς, με εισαγωγή χρημάτων από το εξωτερικό, τότε οι  επερχόμενες γενιές ομογενών, ασχέτως  αριθμού, θα διατηρήσουν ενδιαφέρον για την επικράτεια στην οποία θα βρίσκεται μέρος της ακίνητης περιουσίας τους.

Οι Απόδημοι Έλληνες και οι Ομογενείς, από την πλευρά τους, είναι επίσης χρήσιμο να αντιληφθούν ορισμένα πραγματικά περιστατικά.

α. Η κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να νομοθετεί δίχως να χρειάζεται την “έγκριση” συγκεκριμένων ομάδων του πληθυσμού της.

β. Η αδυναμία να υπάρξει ένα θεσμικό συντονιστικό όργανο παν-ομογενειακής εμβέλειας και αποδοχής, αποδυναμώνει το ρόλο και το λόγο της και στην γενέτειρα. Γι  αυτό, πρέπει να υιοθετηθεί  διαφορετική, περισσότερο ενεργητική προσέγγιση από την ομογένεια στην επιχειρούμενη ανασύσταση του ΣΑΕ. Αν το αθηνοκεντρικό ΣΑΕ απέτυχε για συγκεκριμένες αιτίες, καθόλου αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί η ίδια η Ομογένεια να πρωτοστατήσει στην δημιουργία ενός νέου οργάνου, με υγιεί, προοδευτικά και αμφίπλευρα δημιουργικά πρότυπα. Η συνεργασία με το ΥΠΕΞ, συντονισμένα και όχι μεμονωμένα, θα μπορούσε να αποδώσει τους ποθητούς καλούς καρπούς.

γ. Πρέπει οι ομογενείς να αποδεχθούν ότι ναι μεν απαιτούνται κίνητρα για να  μεταφέρουν και να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους στην γενέτειρα, πλην, όμως, ο πατριωτισμός ως κινητήριος δύναμη  δεν μπορεί ούτε και πρέπει να υποχωρήσει, διότι τότε θα πρόκειται περί στυγνής εμπορικής “συναλλαγής” όπου το κάθε μέρος θα προσπαθεί να καρπωθεί οφέλη σε βάρος του άλλου… Ούτε νοείται θέμα  οικονομικών κινήτρων σε προσφορά αγάπης και έγνοιας για την οικογένεια, τους συγγενείς και φίλους που έμειναν πίσω στην δοκιμαζόμενη -σήμερα- πατρίδα.

δ. Επίσης, σε καμμία περίπτωση οι ομογενείς δεν μπορούν -και ασφαλώς δεν το κάνουν- να διεκδικούν καθεστώς φορολογικής ασυλίας στην Ελλάδα.

ε. Η ιδιότητα του “ομογενή” δεν σημαίνει με κανένα τρόπο συγκάλυψη ή ανοχή  τυχόν έκνομων δραστηριοτήτων ορισμένων.

Με αυτά όλα ως προαπαιτούμενα, μητροπολιτικό κέντρο και απόδημοι πρέπει να βρουν κοινό τόπο. Δυστυχώς, συχνά οι καρεκλοκένταυροι των διαφόρων δημοσίων υπηρεσιών στην Ελλάδα, δίνουν την εντύπωση πως “δεν ακούνε” την ομογένεια, αν δεν την “σνομπάρουν” κι όλας! .  Στο σημείο αυτό, η συμβολή του Πρωθυπουργού (όπως ζήτησαν και οι Κρήτες Αυστραλίας) είναι αναγκαία, θετική και πολύτιμη.