Οι <Μύθοι>

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Δύο ερωτήματα μου γεννιούνται, μου έλεγε χθες φίλος της στήλης, με τον οποίο συναντηθήκαμε το βράδυ της Παρασκεύης σε …κοπή πίττας! (Τελευταία, δεν ξέρω αν το προσέξατε και σεις, αλλά πολύς κόσμος μαζεύεται στις …πίττες! Όπως να το κάνεις, είναι κι αυτό μια λύση για το …βραδυνό!)

Ενώ εγώ αυτά σκεφτόμουνα, μου ήρθανε κατακέφαλα τα ερωτήματα του “φίλου”: <Ποιός παρέσυρε τον Γιώργο Παπανδρέου στο ατόπημα “Σπάμε 15 μύθους”, την ώρα που πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησής του, όπως ο κ. Παπακωσταντίνου, είναι ενώπιον της Προανακριτικής Επιτροπής; Αυτό είναι το πρώτο. Και το δεύτερο: Ποιός του “σύστησε”, τη στιγμή που ο ελληνικός λαός  έχει φθάσει στην πλήρη εξαθλίωση και η χώρα έχει υποστεί  απώλεια εθνικής κυριαρχίας, να βγει περίπου “πανηγυρίζοντας” ότι ο ίδιος δεν φταίει σε τίποτα και όλα τα φταίει ο …Χαζτηπετρής;>

Κοίταξα όλος απορία το φίλο μου: Καλά, του είπα, που ζεις;  Χρειάζεται να τον παρασύρουν το Γιώργο;  Και μόνος του καλά τα καταφέρνει…

– “Ο αμετανόητος, δεν βρήκε μια λέξη αυτοκριτικής ούτε καν συμπόνιας για το λαό που κυβέρνησε τόσο …αποτελεσματικά ώστε τον οδήγησε στο ΔΝΤ!”, συνέχισε απτόητος ο φίλος μου.

-Ε, όπως και να το κάνεις, πρέπει και το ΝΔΤ  να ζήσει, έτσι; Αν δεν δανείσει, αν δεν εισπράξει, τι να το κάνουμε; Πώς θα συντηρήσει την Λαγκάρντ; Δεν είδες το μαλί της, ε; Του κομμωτηρίου κάθε φορά!..

-Τώρα εγώ  σου μιλάω σοβαρά και συ ασχολείσαι με τις …τρίχες! Μα, είναι δυνατόν ο καπετάνιος που  βουλιάζει το καράβι του να λέει ότι δεν φταίει σε τίποτα;

-Μήπως πραγματικά δε φταίει; προσπάθησα να ψελλίσω, όχι για να δικαιολογήσω τον εγγονό και υιό πρωθυπουργών (τρομάρα μας!)  αλλά για να σταματήσει την πολυλογία ο φίλος μου καθότι με τούτα και με κείνα, κινδυνεύαμε να χάσουμε και τα τελευταία κομμάτια της πίττας!

-Πρόσεξες μωρέ που έδωσε “άλλοθι” στους υπουργούς και στελέχη του ΠΑΣΟΚ; Πάλι καλά που δεν έπλεξε και το εγκώμιο του …Ακη Τσοχατζόπουλου!  Τι να πω…

-Μην πεις, τον αποπήρα. Φάε!..

-Τι να φάω που με φάγανε οι φόροι, τα χαράτσια, οι τράπεζες και η ΔΕΗ;  Δεν προλαβαίνεις να πληρώνεις! Κάθε μέρα και ένα νέος λογαριασμός φτάνει στην πόρτα σου! Κάποτε ήτανε ο γαλατάς, σήμερα είναι ο ταχυδρόμος, ο φόβος και ο τρόμος του πρωϊνού! Βλέπεις ταχυδρόμο να στρίβει τη γωνία του σπιτιού σου και να πλησιάζει προς την πόρτα σου και σου πιάνεται η ψυχή! Λες, όχι Θεούλη μου ας πάει στην …διπλανή πόρτα!

Και να σκεφθείτε κάποτε οι γριούλες περίμεναν πως και πως τον ταχυδρόμο! Μέχρι που τον φίλευαν κιόλας, να τους πάει γράμμα από το γιόκα τους, που ήτανε στην ξενιτιά!  Αχ, άλλα χρόνια, άλλοι καημοί, μα τούτοι δεν γιατρεύονται!

Δεν ξέρω αν το νιώθετε και σεις, αλλά κάτι οι  “μύθοι” του Γιώργου, κάτι οι …πέτρες του διαστήματος που πέφτουν βροχηδόν, κάτι τα …απόβλητα του σύμπαντος που περνάνε ξυστά από τη γη μας, εγώ νιώθω έντονο το αίσθημα της ναυτίας!..

Α, καημένε φίλε Γιώργο Λαζαρίδη, εσύ έφυγες νωρίς. Αλλά η ατάκα σου για την “Ελλάδα, η χώρα του στυπόχαρτου” θα μείνει εις τον αιώνα! Όχι τόσο γιατί την ανέβασες στο θεατρικό σανίδι, όσο γιατί συνεχώς φροντίζουν να την επαληθεύουν οι πολιτικοί μας! Αυτός ο λαός, ναι, έχει μνήμη στυπόχαρτο. Ξεχνάει εύκολα και γρήγορα! Έτσι μπορούν αυτοί που κατά καιρούς τον κυβερνούν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη! Έτσι μπορούν να του λένε τα ίδια και τα ίδια πράγματα! Έτσι μπορούν και του αποσπούν ξανά και πάλι ξανά την ψήφο του!..

Έτσι σκέφθηκε και ο Γιώργος. Σου λέει, δύο και κάτι χρόνια πέρασαν, ποιός Έλληνας θα θυμάται; Και έριξε τους ¨μύθους”. Όχι των άλλων, τους δικούς του!  Ο καημένος ο Αίσωπος πόσο άβολα θα νιώθει που απέκτησε τόσο δυνατό ανταγωνιστή…

Βρε παιδιά, μήπως, εκτός από τα διεθνή πανεπιστήμια (όλοι κάνουμε λάθη…) τον προσέλαβε και ο ΕΟΤ για να προωθήσει το τουριστικό σλόγκαν “ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα”;

Όχι, γιατί αν περί αυτού πρόκειται, να πάρουν μαζί και τη Γιάννα. Γιατί και τον δικό της  ολυμπιακό  “μύθο” επίσης πληρώνουμε…