Που να ξέρουν για την ανακύκλωση;

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Η υπόθεση «ανακύκλωση» στην Ελλάδα είναι μία πονεμένη ιστορία που αντί για δάκρυα φέρνει γέλια… Βλέπετε, δεν υπάρχει κηδεία δίχως γέλιο!  Ε, έτσι και εδώ, δεν υπάρχει λυπητερή ιστορία χωρίς γέλιο… Πολύ γέλιο… Μέχρις δακρύων!

Όταν είδαμε, πριν κάτι χρόνια, τους πρώτους  μπλε κάδους «σκουπιδιών» στη γειτονιά, σκεφτήκαμε ότι ο δήμαρχος δεξιός γαρ, αποφάσισε να βάψει με τα χρώματα του κόμματός τους  σκουπιδοτενεκέδες…

Όμως, τον αδικήσαμε τον άνθρωπο.  Μετά τα πρώτα –ου,ου,ου αρχίσαμε να ρωτάμε. Από τον Άννα στον Καϊάφα μάθαμε ότι οι μπλε κάδοι δεν προορίζονταν για σκουπίδια, αλλά για προϊόντα από χαρτί, γυαλί και αλουμίνιο… Ανακυκλώσιμα, δηλαδή.

Τους έβαλαν δίπλα στους άλλους τους κοινούς, που είχαν το χρώμα του μέταλλου. Κόλλησαν επάνω και μία μεγάλη ταμπέλα που προειδοποιούσε τους κατοίκους να μην ρίχνουν σκουπίδια, παρά μόνο από χαρτί κλπ.

Πρώτη και ένθερμη «ανακυκλώτρια» η γυναίκα μου.  Έβαλε δύο σακούλες στο σπίτι. Κάθε πρωϊ κουβαλάγαμε μια για τα σκουπίδια και μία για τα ανακυκλώσιμα…

Ωστόσο, στους μπλε κάδους τις πρώτες μέρες περισσότερες ήταν οι σακούλες με τα σκουπίδια και λιγότερες με  τα ανακυκλώσιμα προϊόντα…  Σκεφθήκαμε, κάθε αρχή και δύσκολη… Φαίνεται, όμως, ότι παραήταν δύσκολη η αρχή. Διότι και στη συνέχεια, πάλι σκουπίδια και μόνο σκουπίδια συγκέντρωναν οι μπλε κάδοι!

Με τον πολύ καιρό, τα πράγματα έμοιαζαν σιγά-σιγά  να μπαίνουν σε κάποια τάξη. Οι μπλε κάδοι γέμιζαν ΚΑΙ με ανακυκλώσιμα υλικά, εκτός από τις περιπτώσεις που οι άλλοι  κάδοι ήταν γεμάτοι και τότε δέχονταν και αυτοί μόνον σκουπίδια και πάλι σκουπίδια…

Μετά ήλθαν οι πολυήμερες απεργίες των εργατών αποκομιδής. Τώρα πια,  εκτός από τους κανονικούς κάδους, γέμισαν και οι μπλε, γέμισαν και τα πεζοδρόμια, γέμισαν και οι «νησίδες» γέμισε και όλη η γειτονιά και κάθε γειτονιά, από τόνους, όγκους και «βουνά» σκουπιδιών!..

Ποιά ανακύκλωση πια;

Έδωσε ο Κύριος και κάποτε τέλειωσε η απεργία. Περάσαμε κάποιες, ξανά  πολλές, μέρες μέχρι να μπουν τα σκουπίδια σε μία …τάξη! Πάνω που είπαμε μπράβο, και ξαναβάζαμε τα σκουπίδια στα σκουπίδια και τα ανακυκλώσιμα στα ανακυκλώσιμα, έσκασε η «βόμβα» στη γειτονιά:  Τι τα ξεχωρίζετε;  Στην ίδια σκουπιδιάρα μπαίνουν και τα μεν και τα δε!!!

Είπαμε, αυτό δε γίνεται, «βρώμα» είναι. Παραφυλάξαμε και το άλλο πολύ πρωί, να σου η σκουπιδιάρα, ξημερώματα!  Αδειάζει στα σωθικά της τα σκουπίδια. Τα κανονικά σκουπίδια. Μετά κάνει ένα όοπ και σηκώνει στον αέρα τον μπλε κάδο και, τσουπ, τον αδειάζει επίσης στα ίδια σωθικά της! Μετά απομακρύνεται με καμάρι και μπόλικο καυσαέριο…

Αυτό ήταν, δεν ξαναβγάζω για ανακύκλωση, είπε η γυναίκα μου. Και πρόσθεσε:  Γιατί να με κοροϊδεύουν;

Φαίνεται με τον ίδιο τρόπο σκέφτηκαν πολλές νοικοκυρές γιατί από την άλλη μέρα λιγόστεψε κατά πολύ το ορθόδοξο περιεχόμενο των μπλε κάδων. Τον υπολειπόμενο χώρο άρχισαν να τον συμπληρώνουν, πάλι, τα …ανορθόδοξα σκουπίδια.

Μην σας ταλαιπωρώ  περισσότερο, σε λίγο σε λιγάκι, χάσαμε τον μπλε κάδο από την γειτονιά! Τον απέσυρε ο  Δήμος! Κάναμε παράπονα. Ξαναεμφανίστηκε. Μετά ξανα-χάθηκε και έκτοτε μια τον βρίσκουμε και δυο τον χάνουμε τον μπλε κάδο!

Μαζί χάσαμε και κάθε ενδιαφέρον για ανακύκλωση. Το ίδιο έγινε και με κείνα τα τεράστια κίτρινα  κουτιά ανακύκλωσης  που είχαν τοποθετήσει σε επιλεκτικά σημεία της ευρύτερης περιοχής, και που σου έδιναν και ένα αντίτιμο για την αξία των όσων ανακύκλωνες. Προφανώς κάποιοι το βρήκαν αντιοικονομικό και τα απέσυραν και αυτά!

Α, ναι, απομένουν τα πλαστικά κουτιά ανακύκλωσης των μπαταριών, που τα τοποθετήσανε σε μεγάλα καταστήματα! Στην αρχή τα έβλεπες σε περίοπτη θέση στο κατάστημα. Μετά από λίγο τα …έψαχνες να τα ανακαλύψεις, κάπου στο εσωτερικό τους. Τώρα τελευταία, ρωτάς  τον υπάλληλο να σου πει που τα έχουν ακουμπήσει και …τα ψάχνει και εκείνος!!!

Κατά τα λοιπά, μου αρέσει που έβαλαν την ανακύκλωση μάθημα στα δημοτικά σχολεία!  Αλλά, όμως, οι δήμαρχοι των δήμων της Αθήνας τέλειωσαν το δημοτικό σχολείο πριν από 30 ή 40 χρόνια, όταν τέτοιο μάθημα δεν υπήρχε. Οπότε, πού να ξέρουν για την ανακύκλωση;