Σχέσεις Αποδήμων-Ελληνικής Πολιτείας VΙΙ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Μία εξαιρετικά σημαντική παράμετρος στις Σχέσεις Αποδήμων-Ελληνικής Πολιτείας, είναι το θέμα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης των παιδιών των ομογενών. Η ελληνική γλώσσα, εκτός από τα απογευματινά Σχολεία,  διδάσκε­ται και σε πολλά ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Αμε­ρικής, ενώ τα τελευταία χρόνια γίνονται αξιόλογες προσπάθειες διδα­σκαλίας της Ελληνικής στα δημόσια Γυμνάσια (Charter Schools) στα οποία φοιτά αξιόλογο ποσοστό ελληνοαμερικανών μαθητών, αλλά και άλλων εθνοτήτων.

Η ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά γράμματα βρήκαν τα τελευταία χρόνια θερμούς υποστηρικτές και με πρωτοβουλίες ελληνοαμερικανών καθηγητών και οργανώσεων, η ελληνική γλώσσα καθιερώθηκε σαν κύριο μάθημα σε πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια και κολλέγια. Ταυτο­χρόνως, δημιουργήθηκαν επιστημονικοί και φιλολογικοί σύλλογοι που συνέ­βαλαν στην δημιουργία πολύ αξιόλογης πνευματικής κινή­σεως. Η κίνησις αύτη, όπως και πολλές άλλες επιδόσεις και επιτεύγματα της Ομογενείας, είναι πολύ λίγο, ή καθόλου γνωστή στην μητροπολιτική Ελλάδα, ακόμη και μεταξύ του φιλολογικού, του λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού κό­σμου.

Παράλληλα, στην Γερμανία, στην Αυστραλία κλπ. η διδασκαλία της ελληνικής Γλώσσας -παρά τις τοπικές ιδιομορφίες- διανύει τη δική της διαδρομή, με προβλήματα δασκάλων και βιβλίων. Ιδιαίτερα στη Γερμανία, με τα αμιγώς ελληνικά Γυμνάσια (τα Λύκεια τελούν υπό κατάργηση από το ελληνικό κράτος!) τα προβλήματα είναι διαφορετικά από εκείνα που αντιμετωπίζουν τα δίγλωσσα σχολεία οι δε γονείς βρίσκονται σε παρατεταμένο “αναβρασμό” με κινητοποιήσεις.

Τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό, δεν είναι άγνωστα. Όπως δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της στην ΡΗΡ  η ομογενής εκπαιδευτικός Στέλλα Κοκκόλη, για περίπου 60 δασκάλους, με πτυχίο από ελληνικό Πανεπιστήμιο, που λόγω ελλείψεως χρημάτων αρνείται να αποσπάσει το Υπουργείο Παιδείας στην Αμερική, κινδυνέψαμε να χάσουμε το πρόγραμμα των ελληνικών στα εννέα συνολικά Charter schools που λειτουργούν στις ΗΠΑ!

Το  άλλο μεγάλο ζήτημα ακούει στο όνομα «βιβλία».  Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα αποστολής βιβλίων.  Ένα άλλο θέμα αφορά την εξοικείωση των δασκάλων με τους ομογενείς μαθητές. Χρειάζονται σεμινάρια πριν μπουν στην τάξη με ομογενείς μαθητές που έχουν αντικειμενικές ιδιαιτερότητες. Πολλά από τα ελληνόγλωσσα σχολεία στην Αμερική είναι υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση της Εκκλησίας. Και εδώ υπάρχουν θέματα, κυρίως, όμως, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της “υπερφόρτωσης” των μαθητών, οι οποίοι υποχρεούνται να παρακολουθούν και κανονικό Αμερικανικό Σχολείο, το πρωϊ.

Στην Μακρυνή Αυστραλία τα προβλήματα είναι ίδια αλλά και διαφορετικά ταυτόχρονα. Εκεί, πρόσφατα βρέθηκε ο π. πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, γλωσσολόγος και λεξικογράφος αλλά και Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας των Αρσακείων Σχολείων Γιώργος Μπαμπινιώτης. Τα όσα επιτόπου διαπίστωσε, είναι ιδιαίτερα σημαντικά.

Ο κ. Μπαμπινιώτης αναγνώρισε ότι η συμβολή του μητροπολιτικού κέντρου οφείλει να είναι αποφασιστική και καθοριστική. Και γενναιόδωρη στην προσπάθεια για την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα παιδιά των ομογενών.  Ακόμα και στον καιρό των Μνημονίων και της βαθιάς κρίσης που αναμφίβολα περνά η Ελλάδα,  η Παιδεία των ελληνοπαίδων του εξωτερικού δεν είναι πολυτέλεια. Είναι πρώτη προτεραιότητα. Χρήματα μπορούν και πρέπει να βρεθούν.

Η εκπαίδευση ομογενών δασκάλων για την διδασκαλία των ελληνικών στα σχολεία του εξωτερικού, δεν έχει την ίδια αξία με την παρουσία ενός δασκάλου από την Ελλάδα. Βεβαίως και οι ομογενείς δασκάλοι δεν υστερούν σε μόρφωση από τους Έλληνες συναδέλφους τους. Δεν είναι, ωστόσο το ίδιο. Με τον Έλληνα δάσκαλο το παιδί έρχεται σε επαφή με την ίδια την Ελλάδα. Ο Έλληνας δάσκαλος του μεταφέρει εντυπώσεις της πατρίδας, του ενσταλάζει ήθη και έθιμα, του μεταλαμπαδεύει ελληνικό πνεύμα και κουλτούρα. Έχει να διηγηθεί στα παιδιά ιστορίες που ενισχύουν το πατριωτικό τους συναίσθημα, να αφηγηθεί ηρωϊκά κατορθώματα που αυξάνουν την εθνική τους υπερηφάνεια…

Οι κατά τόπους Συντονιστές εκπαίδευσης  πρέπει να ενημερώσουν λεπτομερώς το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική Παιδεία των Αποδήμων. Και το Υπουργείο, σε διακομματική βάση, πρέπει να βρει τον σωστό κατά περίπτωση τρόπο ώστε και την ελληνική γλώσσα να κάνουν κτήμα τους τα παιδιά των ομογενών και ένα πλήθος Φιλελλήνων να δημιουργήσουμε μέσω της γλώσσας.

Αλλίμονο αν αφήσουμε να εκλείψει η ελληνική γλώσσα από την Ομογένεια. Η οποία, χωρίς τον συνδετικό αυτόν κρίκο, θα χαθεί. Θα αφομοιωθεί, και θα αποπροσανατολισθεί. Είναι εθνική ανάγκη, επομένως να βρεθούν τρόποι να ενισχυθεί η διδασκαλία των ελληνικών στο εξωτερικό.