Χρυσόστομος, Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ (Αρχιεπισκοπή Αμερικής)

Φίλτατοι και αγαπητοί ελληνορθόδοξοι αναγνώστες της μοναδικής αυτής ηλεκτρονικής εφημερίδος του απανταχού ελληνισμού της γης. Σήμερα Κυριακή 27η Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας εορτάζει την ανακομιδή των Λειψάνων του Ιερού Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως!

Ποιός ήταν ο Χρυσόστομος; Γνωστόν προς όλη την Οικουμένη. Δεν υπάρχει Θεολογική Σχολή ανά την Οικουμένη σήμερα , όχι μόνον ορθοδόξων και ορθοδοξίας, αλλά και άλλων σχολών Προτεσταντικών, Ρωμαιοκαθολικών, που να μην έχουν τις ομιλίες του Ιερού Χρυσοστόμου.

Χρυσόστομος. Ένας από τους μεγαλυτέρους εκκλησιαστικούς ρήτορας μετά τον Απόστολο Παύλο. Η Αντιόχεια, εκεί που έδρασε, ήταν τον καιρό εκείνο, φίλοι μου, η τετάρτη μεγαλυτέρα πόλης του Ελληνισμού! Για φαντασθείτε εσείς, σε μια στιγμή, μέχρι που ήτο ο ελληνισμός! Και που βρίσκεται σήμερα συρρικνωμένος, διότι έτσι μας θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις! Ας ξυπνήσουμε, φίλοι μου και ας μην ακούμε τα παραμύθια των δήθεν μεγάλων λογάδων. Διότι όλοι αυτοί δυστυχώς κινούνται από ξενοκίνητες δυνάμεις. Και την θέλουν την Ελλάδα να μείνει μόνον σ΄αυτόν τον χώρο, αλλά και πιο μικρότερη ακόμα!.. Αν μπορούνε να την φέρουνε σ΄αυτό το σημείο…

Τρομερούς λόγους, μεγάλους λόγους εκφωνούσε εις την Αντιόχεια ο Χρυσόστομος. Αργότερα, τον έφεραν εις την Κωνσταντινοιύπολη. Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Αλλά, φίλοι μου, τον καλόν άνθρωπο τον εποφθαλμιούν όλοι.  Δεν τον θέλουν. Δεν τον χωνεύουν. Τον κυνηγούν. Και ποιοί είναι αυτοί οι οποίοι τον κυνηγούν περισσότερο από κάθε άλλον; Ποιοί ήταν αυτοί που όλο και τον εξόριζαν. Όλο και τον εδίωχναν; Ποιοί ήσαν αυτοί; Οι ίδιοι οι συνάδελφοι! Ποιοί είναι αυτοί οι συνάδελφοι; Άλλοι Επίσκοποι.

Γι΄αυτόν το λόγο είπε ο Ιερός Χρυσόστομος: Ουδέναν εφοβήθην ειμί μόνον Κύριο τον Θεό και από εκολπιοφόρους Επισκόπους, πλην ολίγων.

Οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να τον πιάσουν στους λόγους του. Και τον εποφθαλμιούσαν. Δεν τον εχώνευαν, στην απλή γλώσσα. Και όλο τον κακολογούσαν.  Και κάθε τόσο τον εξόριζαν. Εκάνανε Σύνοδο και τον εξόριζαν. Αλλά στις συνειδήσεις του λαού, ο Χρυσόστομος ήτανε πάντα ο πνευματικός τους πατέρας.

Βασίλισσα τώρα, η Ευδοξία στο Βυζάντιο. Οι κακές γλώσες, που δεν εχώνευνα τον Χρυσόστομο, είπανε στην Ευδοξία -ψέμματα, βέβαια- ότι σ΄ένα του λόγο την αποκάλεσε Α-δοξία. Και η αυτοκράτειρα Ευδοξία με τους δικούς της, τον τραβάει τώρα σε μεγάλη εξορία. Αλλά γίνεται μία μεγάλη επανάσταση του λαού. Τον πατρέρα μας, τον Δεσπότη μας, πού θα τον πάτε; Εφοβήθηκε και τον ξαναφέρνει πάλι μέσα…

Τώρα, όμως, ετοιμάζεται πιο καλύτερα. Έφερε μαύρους στρατιώτες με μαύρους αξιωματικούς αυστηρούς. Τον τράβει τώρα σε μεγάλη εξορία. Που τον πηγαίνει; Εβδομήντα ημέρες περπατώντας  στο λιοπύρι του καλοκαιριού, ξεσκούφωτος, ξυπόλυτος να περπατάει ο Χρυσόστομος με τους κακούργους στρατιώτες, μέχρι το Κουκουσό!

Ο κόσμος, στο πέρασμά του εφώναζε: Καλύτερα να σβύσει ο ήλιος παρά να κλείσει το στόμα του Χρυσοστόμου. Και επειδή δεν άφηναν τον κόσμο οι στρατιώτες να τον πλησιάσουν,  έβαζαν τα χέρια τους στα πατήματά του που άφηνε, για να λάβουνε τουλάχιστον μία ευλογία.

Περνώντας από μία πόλη, λέγει στον Επίσκοπο να του επιτρέψει να μπορέσει να πληθεί, νά κάνει ένα μπάνιο και να κοιμηθεί εκεί, να ξεκουραστεί, να ξαποστάσει. Και ο Επίκσοπος έστειλε τους καλογέρους του  να του ειπούν, μη σταματάς καθόλου, φύγε μακριά από δω…

Για φανταστείτε το πνεύμα του θεού! Αντί αδελφικώς να τον αγγαλιάσει, τον εξαποστέλνει κιόλας! Με απειλές. Να γιατί ο κόσμος, βλέποντας αυτά, δεν παραπηγαίνει στις Εκκλησίες σήμερα. Ολίγοι είναι εκείνοι οι Αρχιερείς  οι οποίοι έχουνε συναίσθημα του λειτουργήματός τους. Τον βαθμό του Επισκόπου, ολίγοι είναι εκείνοι οι Αρχιερείς σήμερα που σέβονται και που εκτιμούν τ0 Ομοφόριόν τους. Τι σημαίνει το Ομοφόριον;

Συμβολίζει το χαμένο πρόβατο που ο  Χριστός εμέτρησε και ξαναμέτρησε από τα 100 μου πρόβατα και τα βρήσκει πάντα 99. Κλείνει την αυλή, σιγουράρει τα 99 και πηγαίνει να βρει το χαμένο πρόβατο.  Και βρίσκοντας το χαμένο πρόβατο, το αγκαλιάζει, το φιλεί και το βάζει στην ωμοπλάτη του και το φέρνει ξανά μέσα στην στρούγκα, μέσα στο μαντρί, μαζί με τ΄ άλλα. Αυτό εννοεί το Ομοφόριον.

Ποιός Επίσκοπος σήμερα τρέχει να βρει το απολωλός; Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Μελετείστε. και πές τε μου. Εάν υπήρξε σήμερα ένας αείμνηστος Χριστόδουλος, ένας αείμνηστος  άγιος Φλωρίνης, Αυγουστίνος, η πατρίδα μας Ελλάδα δεν θα ήτανε σ΄αυτά τα χάλια σήμερα.  Αλλά ευτυχώς, όμως, που υπάρχουνε και Ιεράρχες οι οποίοι σιγά-σιγά αναδεικνύονται, όπως ο Πειραιώς Σεραφείμ και αρκετοί άλλοι, όπως ο Καλαβρύτων Αιγιαλείας, όπως ο Μεσσηνίας ο Χρυσόστομος, και πολλοί άλλοι οι οποίοι σκέφτονται το βάρος και την ευθύνη της αρχιεροσύνης και υψώνουν φωνή διμαρτυρίας. Εύχομαι όλοι οι Συνοδικοί να ξεσηκωθούν, όλη η Ιεραρχία της Ελλάδος και να βάλουν φρένα στο περαιτέρω ολίσθημα της πατρίδος Ελλάδος.

Περπατάει  τώρα ο Χρυσόστομος, με τις απειλές των μαύρων στρατιωτών να φτάσουνε μέχρι τον Κουκουσό της Αρμενίας. Εβδομήντα ημέρες περπάτημα. Κούραση. Εις τον Πόντον υπήρξε ένα εκκλησάκι του Αγίου Βασιλίσκου. Εκεί διενυκτέρευσαν. Ο Χρυσόστομος, γονυπετής, αντικρύζοντας το Ιερό Θυσιαστήριο, ήλθε εις την μνήμη του ο άμβωνας της Αντιοχείας. Που τον έτρεμαν ακόμη και οι βασιλικοί οι αυτοκρατορικοί, διότι εφοβούντο. Διότι πύρηνοι ήσαν οι λόγοι. Είχε το λαό μαζί του. Τω αυτώ εγένετο και στην Κωνσταντινούπολη, στην Αγία Σοφία. Στην Μεγάλη Εκκλησιά του γένους. Την οποία οι Τούρκοι δεν θέλουν να μας τη δώσουν. Αλλά επιμένουν, όμως, να βάλουνε τζαμιά στην Αθήνα και αλλού. Αλλά την Εκκλησία του Γένους, την Μεγάλη Εκκλησιά, δεν μας την δίνουν. Κι όταν μερικοί προσπαθούν παντοιοτρόπως με διαφόρους οργανώσεις να επιτύχουν το καλύτερο που μπορούνε, να την αποσπάσουν απο τα χέρια των ισλαμιστών διεθνώς, ακόμη δεν ημπορούν.

Και όταν ο Πατριάρχης ο Βαρθολομαίος βγαίνει εις την τηλεόραση και τα λέγη όλα, δεν μας επιτρέπουν… δεν μας αφήνουν… να εκτελούμαι τα καθήκοντά μας όπως πρέπει,  και όταν μερικοί προσπαθούν διαφορετικά να τον βοηθήσουν απέξω, εναντιώνεται ύστερα, δεν έπρεπε να γίνει αυτό….  Δύο μέτρα και δύο σταθμά, δυστυχώς.

Εκεί, εις τον ναίσκο του Αγίου Βασιλίσκου,  ο Ιερός Χρυσόστομος  ατενίζοντας το Ιερό θυσιαστήριο, τας Ιεράς Εικόνας, προσεύχεται και εις τον ύπνο του βλέπει τον Άγιο Βασιλίσκο να του λέγει: Αδελφέ Χρυσόστομε, θάρρος  αύριο μαζί θα είμαστε.

Ξημερώνοντας τον σηκώνουν οι βάρβαροι στρατιώτες, τον χτυπούν τον δέρνουν και τον βάζουν να περπατάει… Μια ματιά και πάλι στο ιερό Θυσιαστήριο, με δάκρυα στα μάτια, πέφτει κάτω. 14 Σεπτεμβρίου, το 407. Εξέπνευσε.

Στο Βυζάντιο μεγάλη αναστάτωσις. Η Βασίλισσα δεν υπάρχει πλέον Ανάλαβε τώρα αυτοκράτωρ ο Θεοδόσιος ο Β’.  Βλέποντας τον κόσμο να είναι τεταραγμένος και αναστατωμένος, εθώρησε καλό να μεταφερθουν τα λείψανα του Ιερού Χρυσοστόμου και πάλι στη Βασιλεύουσα. Έδωσε διαταγή να σημαιοστολιστούν όλοι οι δρόμοι, όλα τα κεντρικά κυβερνητικά κτήρια, τα πλοία επίσης. Και έτσι εδέχθηκε ο κόσμος και πάλι τον Δεσπότη τους, τον Πατριάρχη τους,τον Ποιμένα τους, τον Ρήτορα που με τα λόγια του έριχνε βάλσαμο στις ταραγμένες και πονεμένες ψυχές. 27 Ιανουαρίου το 438. Τα Ιερά Λείψανα, εις την Κωνσταντινούπολη.

Ύστερα, όμως, η Τέτρατη Σταυροφορία, αντί να πάει στους Ιερούς Τόπους να απελευθερώσουν αυτά που τους έστελνε ο Πάπας, ακούστε:  Πάπας και πολιτική εξουσία. Είχε στρατό δικό του! Τι έκανε;  Έδωσε εντολή να καταστρέψουν και να καταληστέψουν τη Βασιλεύουσσα!  Τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Γρηγορίου. του Αγίου Χρυσοστόμου και τόσων πολλών άλλων Αγίων, τ΄άρπαξαν οι Σταυροφόροι και τα πήγαν όλα στην Ιταλία, στο Βατικανό. Και του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου  Μύρων της Λυκείας του θαυματουργού, στην Ιταλία είναι και αυτά.

Ευτυχώς όμως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο και Οικουμενικός, κατώρθωσε με τον προηγούμενο Πάπα να αποσπάσει από το Βατικανό, τόσο τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Γρηγορίου του  Θεολόγου, αλλά και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και τα μετέφερε εις το Πατριαρχείο.

Την ημέρα όμως που εορτάζεται ο Αγιος Χρυσόστομος, ο Πατριάρχης δεν μπαίνει στον Θρόνο, παρά μόνον στο παραθρόνιο, στο διπλανό θρονί, γιατί στο θρόνο στήνεται η εικόνα του Αγίου Χρυσοστόμου διότι εις τις ψυχές του κόσμου παραμένει ακόμη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Χρυσόστομος, τω όντι χρυσάφι έβγαινε από το στόμα του. Χρυσαυγένεια τα κηρύγματά του. Και όλοι σήμερα οι μεγάλοι ρήτορες της Εκκλησίας, όλων των εκκλησιών μελετούν τα κηρύγματά του και τα ετοιμάζουν κατά ένα τέτοιο τρόπο και τα παρουσιάζουν δικά τους.

Εύχομαι φίλτατοι και αγαπητοί ελληνορθόδοξοι αναγνώστες της μοναδικής αυτής ηλεκτρονικής εφημερίδος, εύχομαι και προσεύχομαι  τέτοιους Ιερλάχρες να έχει η Εκκλησία μας. Και τότε θα σωθούμε από τα δεινά.  Διότι σύμφωνα με τις διάφορες προφητείες, όχι αυτά που μας έλεγαν ότι το Δεκέμβριο μήνα θα είναι το τέλος του κόσμου – όχι φίλοι μου, κανένας δεν γνωρίζει το τέλος-. Αλλά μία από τις προφητείες λέγει το εξης:  Ότι μετά από τον Πάπα Βενέδικτο τον Γερμανό, ο οποίος είναι τώρα και του οποίου η υγεία είναι κλονισμένη, άλλος Πάπας θα αναλάβει το θρόνο και θα παίξει τέτοια πολιτική, προετοιμασίας του αντιχρίστου. Και τ΄

όνομά του θα είθναι Πέτρος Ρωμάνος. Αυτό γράφει μία προφητεία του Μαλαχία.

Πολλά έχουν να δουν τα μάτια μας. Αλλά πρέπει όμως πάντοτε να είμαστε έτοιμοι. Να αγαπάμε και να σεβόμαστε όλους τους κληρικούς μικρούς και μεγάλους. Αλλά και οι κληρικοί, όμως, να σέβονται πρώτα το λειτούργημά τους, μετά τον εαυτό τους και μετά τους πιστούς.  Και έτσι θα βρούμε καλύτερη πορεία στο δρόμο της  ζωής μας.

Εγώ, ο γέρων Ιερεύς, 84 ετών, εύχομαι το καλύτερο τόσο για την Εκκλησία όσο και για το γένος.

Γένοιτο.