ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Η πίττα

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Η πίττα

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Να κόβεις την πίττα, να σου κόβεται και το ρεύμα… το ηλεκτρικό γιατί το άλλο…

Τέλος καλό όλα καλά. Οι σφαίρες να πέφτουν η μία ξοπίσω στην άλλη σαν σε αμερικανικό γουέστερν της δεκαετίας του ’50… Να παίζει το τραντζίστορ τ΄αμερικάνικα… Πουθενά πια δεν είσαι ασφαλής. Ούτε καν στην Γενική Ασφάλεια!

Τι ακριβώς κάνει η κότα στην ακρη του γκρεμού; Την …πάπια! Ούτε που ξέρεις πια τι σου γίνεται. Μήτε που μπορείς να στηριχθείς κάπου. Οι έχοντες  προσβάσεις επιβιώνουν οι λοιποί …αυτοκτονούν! Είμασταν δυο, είμαστε τρεις, γίναμε χίλιοι δεκατρείς! Αλλοι χάνουν τη ζωή και άλλοι κερδίζουν τα προς το ζειν… Τα Γραφεία Τελετών στο φόρτε τους…

Περίεργο, ουδείς από τα Βόρεια ή τα Νότια προάστεια μας “έφυγε”… Φουκαριάρα Αμερική, μόνον εσύ γνώρισες τον πόλεμο Βορείων και Νοτίων! Α, ναι και η Κορέα!  Σ’ εμάς εδώ, πάντως, βόρειοι και νότιοι είναι προνομιούχοι και διάγουν εν συμμαχία. Οι μεν ορεσίβιοι. Οι δε θαλασσινοί! Οι κεντρώοι συνθλίβονται! Έρημε Λεβέντη με τους “κεντρώους έλληνες” πόσα χρόνια πασχίζεις να μπεις στον οίκο της δημοκρατίας;  Μέχρι να το καταφέρεις θα έχει πάψει να είναι οίκος. Ίσως και δημοκρατία!..

Ταλαιπωρία για τους Αθηναίους την Πέμπτη! Χωρίς Μετρό και με τους δρόμους στο κέντρο κλειστούς! Θα γίνει, λέει, Λαμπαδηδρομία «Φλόγα της Ελπίδας». Φλόγες πολλές βλέπω. Ελπίδα καμμία!  Και απεργούν και οι νοσοκομιακοί γιατροί! Πάει, δεν τους σώζει τίποτα τους οδηγούς της Αθήνας…

Α, στην Ευρώπη, πάντως, τα βλέπουν πλέον όλα σχεδόν καλά, και, πάντως, προς το καλύτερο! Μπήκαμε λέει σε σωστό δρόμο… Κάποιοι άλλοι για να βρούμε το σωστό δρόμο μας είχαν χώσει στο γύψο! Οι ευρωπαίοι μας χώνουν στα χρέη! Αμα έχεις γύψο δεν μπορείς να κουνηθείς! Αμα έχεις χρέη, επίσης δεν μπορείς να κουνηθείς! Είναι θέμα γιατρού. Ποιά θεραπεία επιλέγει! Αν αποτύχουν και οι δύο, σε αναμένει ο νεκροθάφτης! Όπως λέμε, τό ΄να χέρι νίβει τ΄αλλο και τα δυο το πρόσωπο!

Κόσμος πολύς στην πίττα. Καλά, τα Καλάσνικοφ δεν τα φοβούνται, τα συνηθίσαμε. Το στριμωξίδι, όμως; Τόσος κόσμος σε μία αίθουσα! Θα πείτε, όλοι οι καλοί χωράνε… Κάποιοι λακίσανε νωρίς, δεν φάγανε ούτε πίττα… Όχι δεν τους φόβισε το στιγμιαίο σκότος. Μάλλον είδαν την πίττα μικρή!

Δεν τους είπε κανείς ότι υπήρχαν κομμένα κομμάτια για όλους;