ΑΝΑΛΥΣΗ: Τι πρέπει να καταλάβει ο Νταγίπ Ερντογάν

ΑΝΑΛΥΣΗ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Μετά και τις νέες προκλητικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στους οίκους αξιολόγησης, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούν να αναβαθμίζουν την Ελλάδα “που πουλάει τα νησιά της” και να κρατά στάσιμη την Τουρκία (!) οι ελληνοτουρκιές σχέσεις εισέρχονται (προφανώς) σε νέα  βεβαρημένη φάση, από πλευράς κλίματος. Σ’ αυτό συντείνουν και οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, με πλέον πρόσφατη την …άφιξη στη νήσο Κύθνο τουρκικής Κορβέτας!

Πρέπει κανείς να παρατηρήσει ότι η σχετικά μακρά περίοδος “ήρεμων” σχέσεων στο ελληνικό Αρχιπέλαγος δεν ήταν απότοκος μιάς διαλακτικής στάσης της Άγκυρας ή μιάς υποβάθμισης της κλίμακας των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο , στα Δωδεκάνησα και τη Θράκη.  Αντίθετα, ήταν αποτέλεσμα μιάς φυσιολογικής τακτικής (;) του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών επί της μεταβατικής Κυβερνήσεως Παπαδήμου και της Υπηρεσιακής του κ. Πικραμμένου να μην δημιουργήσουν -υπό την συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία-  μεγαλύτερες εντάσεις στον ευαίσθητο χώρο των εξωτερικών σχέσεων της χώρας.

Μάλιστα η Ελλάδα δεν είχε “εκμεταλλευθεί” -τουλάχιστον στον βαθμό που θα μπορούσε- ούτε καν την κατακόρυφη αναβάθμιση των σχέσεών της με το Ισραήλ, που άλλαξε τις στρατηγικές επιλογές του σε μια ιδιαίτερα ασταθή περιοχή, χαρακτηρίζοντας την συμμαχία με την Κύπρο και την Ελλάδα ως κεφαλαιώδους σημασίας, καθώς η θάλασσα της Μεσογείου αποτελεί πλέον την μόνη ασφαλή δίοδο του Ισραήλ προς τις αγορές ενέργειας.  Διατυμπάνιζε δε σε όλους τους τόνους πως δεν βλέπει την συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο ως μια συγκυριακή προσέγγιση λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης των σχέσεών του με την Άγκυρα…(https://www.panhellenicpost.com/archives/26657)

Το νέο σκηνικό με την παρουσία και του Ισραήλ είναι που επέτρεψε την  ύπαρξη της Κυπριακής ΑΟΖ και την ουσιαστική αδρανοποίηση των τουρκικών προκλήσεων και απειλών περί “εισβολής¨ στα Κυπριακά οικόπεδα .

Ήδη η περίοδος αυτή της ελληνικής τακτικής των ήρεμων νερών έχει περάσει. Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Δημ. Αβραμόπουλος, χωρίς να είναι υπέρμαχος σκληροπυρηνικής πολιτικής, είναι εντούτοις οπαδός της αποτελεσματικής προάσπισης των συμφερόντων του ελληνισμού και αυτό το έχει αποδείξει με τις μέχρι σήμερα αποφασιστικές του απαντήσεις στις προκλήσεις των Σκοπιανών όσο και των Τούρκων.

Δυστυχώς, η Άγκυρα, που έχει υποστεί την απώλεια της υποστήριξης του λεγόμενου ‘Εβραϊκού λόμπι”  στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής,  (που όλα τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε αναφανδόν υπέρ της, σε βαθμό που αποτελούσε μόνιμο κυματοθραύστη των ενεργειών του ελληνοαμερικανικού λόμπυ) δεν φαίνεται ικανή να αντιληφθεί ότι “οι γεωπολιτικές εξελίξεις δεν ευνοούν πλέον την πολιτική του νέο-οθωμανισμού, που ευελπιστούσε να τήν καταστήσει περιφερειακή δύναμη της περιοχής”. Πλέον οι διεθνείς συγκυρίες είναι ενάντια στην Τουρκία και ένα Νέο Ανατολικό Ζήτημα τείνει να δημιουργηθεί.(https://www.panhellenicpost.com/archives/9364)

Δύο σχετικά πρόσφατες αποφάσεις της αμερικανικής διοίκησης, δείχνουν το νέο καθεστώς των σχέσεων της υπεδύναμης με την Άγκυρα. Στην πρώτη, με το ψήφισμα 306. ΙΗ΄ της 112 ης Συνόδου του Κογκρέσου (13 Δεκεμβρίου 2011) με το οποίο καλεί την Τουρκική Δημοκρατία «να προστατεύσει τη χριστιανική της κληρονομιά και να επιστρέψει τις κατασχεμένες εκκλησιαστικές περιουσίες».(https://www.panhellenicpost.com/archives/109). Και η δεύτερη, με την Έκθεση της Επιτροπής Διεθνούς Θρησκευτικής Ελευθερίας της αμερικανικής κυβέρνησης στην οποία η Τουρκία συμπελαμβάνεται στον μαυροπίνακα των χωρών  οι οποίες συστηματικά και απροκάλυπτα παραβιάζουν κάθε θρησκευτικό δικαίωμα. https://www.panhellenicpost.com/archives/462 .

Το κρίσιμο ερώτημα είναι πως θα αντιδράσει η Τουρκία απέναντι στις ανακατατάξεις επιρροών, αλλά και στην διαφαινόμενη μακρόχρονη καθυστέρηση πλήρους ένταξης της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πως θα αντιμετωπίσει την προεξοφλούμενη στενή συνεργασία της Ελλάδος με το Ισραήλ σε πολλούς και κρίσιμους τομείς, όπως εκτιμά ο εκτελεστικός διευθυντής CHI – Circle for Hellas & Israel Charles Mouratides. (panhellenicpost.com/archives/9364). Θα αντιληφθεί, άραγε, εγκαίρως, ο κ. Ερντογάν ότι οι  μεγαλοστομίες και οι απειλές δεν αποτελούν πλέον “δύναμη”, αλλά αδυναμία, καθώς απέναντί της έχει μια ευρύτερη σύμπραξη κρατών και συνασπισμών που δεν θα παίζουν τα παιχνίδια της; ‘Η θα παραμείνει επιθετικός και αδιάλλακτος, διαρκώς θα απειλεί και θα εκβιάζει;

Την απάντηση πρέπει να την δώσουν ο ίδιος ο κ. Ερντογάν και η χώρα του. Από ελληνικής πλευράς, όπως επεσήμανε μόλις χθες ο Υπουργός Εξωτερικών Δημ. Αβραμόπουλος,  “τα ιστορικά έθνη, όπως η Ελλάδα, πάντα βρίσκουν το δρόμο τους. Αυτό καλά θα κάνει να μην το ξεχνά κανείς”. Και ιδιαίτερα η Τουρκία.