Για τα προδωμένα όνειρα των αγέννητων παιδιών της Ελλάδας

Όταν σου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσεις με έναν άνθρωπο των Γραμμάτων από τον ελλαδικό χώρο, σήμερα, είναι δύσκολο να μην αρχίσεις τη συζήτηση μαζί του από το φλέγον θέμα που μας «καίει» όλους σήμερα, την κρίση στην Ελλάδα.
Ιδιαίτερα όταν σε ένα ογκώδες συγγραφικό έργο καυτηριάζει τα κακώς έχοντα.

Ο κ. Κώστας Νιγδέλης, διευθυντής του Μουσείου Προσφύγων Θεσσαλονίκης, καλεσμένος από το Ελληνικό Πολιτιστικό Συμβούλιο ΕΝΩΣΗ, έχει φέρει στη Μελβούρνη μια αξιόλογη συλλογή από φωτογραφίες της παλαιάς και σύγχρονης Θεσσαλονίκης, οι οποίες θα εκτεθούν την ερχόμενη Κυριακή, 24 Νοεμβρίου στο Δήμο Μελβούρνης.
Η εκδήλωση, όπως θα πει ο πρόεδρος του οργανισμού, Παύλος Μαυρουδής, γίνεται στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για ένα σύνολο 300 αυθεντικών φωτογραφιών και 150 ανατυπωμένων.

«Μ’ αυτή την έκθεση, δίνουμε τη μνήμη στους μεγάλους και τη γνώση στους νεότερους. Έχουν την ευκαιρία να δουν πώς ήταν η παλιά πόλη της Θεσσαλονίκης από το 1896 έως το 1935 και πώς είναι σήμερα. Απαθανατίζεται η πόλη σε μια μακρόχρονη περίοδο για να ξυπνά τις μνήμες στους μεγαλύτερους και να πληροφορεί τους νεότερους» θα πει ο κ. Νιγδέλης.

Η έκθεση αποτελεί αντιπροσωπευτικό κομμάτι ενός ογκώδους κορμού φωτογραφιών της περιόδου αυτής που ανέρχονται σε 7.500.
Από τα δείγματα που είδαμε, συμπεραίνουμε ότι πρόκειται για μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος έκθεση που δεν θα πρέπει να χάσουμε σε καμία περίπτωση.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ

«Ευτυχώς που υπάρχουν οι ομογενείς» είναι μια διαπίστωση του κ. Νιγδέλη, που εκφράζει από την πρώτη σχεδόν στιγμή της γνωριμίας μας.

Ζητώ διευκρίνιση για να μπορώ να μιλώ, εκ του ασφαλούς, σήμερα.
«Αυτό που εννοώ είναι ότι, με το παράδειγμά σας, με τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς σας, σ’ αυτή τη χώρα, κυρίως, όμως, με την πολύτιμη προσφορά σας, σε διάφορους τομείς, προκαλείτε το σεβασμό και τον θαυμασμό στο πρόσωπό σας. Το γεγονός ότι ήλθατε εδώ, χωρίς εφόδια και κατορθώσατε, μέσα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, να χτίσετε το οικοδόμημα που έχετε σήμερα, ως ομογένεια, τόσο στον κοινωνικό όσο και στον επιστημονικό και οικονομικό χώρο, μόνο θαυμασμό μπορεί να προκαλέσει.

Γι’ αυτό λέω «ευτυχώς που υπάρχουν και οι ομογενείς». Η λάσπη που εκτοξεύεται από διάφορες κατευθύνσεις στο πρόσωπο των Ελλήνων του ελλαδικού χώρου σήμερα, είναι, σε μεγάλο βαθμό, ανυπόστατη. Ο Έλληνας δεν είναι ούτε λωποδύτης ούτε τεμπέλης. Αντίθετα, είναι φιλότιμος και εργατικός.
Το πολιτικό σύστημα είναι εκείνο που μας έχει προδώσει. Αυτό, σε μεγαλύτερο ακόμη βαθμό, έχει προδώσει τα όνειρα των αγέννητων παιδιών.

Φταίει η πολύ κακή οικονομική και πολιτική διαχείριση καθώς επίσης και η ατιμωρησία, η αισχρή (γράψτε το έτσι) ατιμωρησία των πολιτικών. Δεν υπάρχει υποταγή στους νόμους. Το γεγονός ότι το ίδιο το κράτος νομιμοποιεί τα αυθαίρετα, τα λέει όλα. Το ότι οι μαθητές κάνουν καταλήψεις για ψύλλου πήδημα, μιλά για την παράλυση των νόμων και την καταπάτηση της τάξης».

ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ

Τι γίνεται, όμως, από δω και πέρας Πώς βλέπει ο ίδιος να εξελίσσονται τα πράγματα; Με δυο λόγια, για να το θέσουμε απλά, υπάρχει σωτηρία;
«Πιστεύω, ναι. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης μας οδηγεί εκεί που πρέπει. Οι δυνάμεις του τόπου είναι ακατάβλητες, αρκεί να τις επιστρατεύσει. Και πιστεύω στην ψυχή του Έλληνα. Ήδη βλέπουμε σημεία προσγείωσης. Οι σπατάλες, τα μπουζούκια, τα εορτοδάνεια, οι πολυτελείς διακοπές, έχουν εξαλειφθεί. Η επιστροφή στην καλλιέργεια της πλούσιας ελληνικής γης, είναι, επίσης, μια ευκαιρία αναστήλωσης μέρος της οικονομίας. Πριν, ακόμη και ο γεωργός, αγόραζε τις τομάτες και τον μαϊντανό. Υπήρχε αυτή η τάση απομάκρυνσης από τη γη. Ήταν μια μακρά απουσία, μια μαζική, θα έλεγα, έξοδος που οδήγησε στην εγκατάλειψη της γης. Σήμερα, αναγκαστικά, ο άνθρωπος γυρίζει εκεί.

Και η γη έχει να προσφέρει πολλά. Αυτό, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς -ή θα ήθελε- να το αμφισβητήσει.
»Κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό, είναι να υποστηρίζουμε τα δικά μας, ελληνικά προϊόντα. Το λέω παντού. Αγοράζετε ελληνικά, ας είναι και λίγο πιο ακριβά. Το κάθε τι, όσο μικρό κι αν είναι, μετράει. Αν όλοι βάλουμε πλάτη, η Ελλάδα θα σηκωθεί, Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Πιστεύω στη δύναμη του ελληνικού κύτταρου.

Δεν έχουμε παρά να ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία. Στο τι συνέβη το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.
Είχαμε δύο παγκοσμίους πολέμους, τη μικρασιατική καταστροφή, τη γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο. Χτυπηθήκαμε, ματώσαμε, δεν γονατίσαμε όμως. Η Ελλάδα, ας μη το ξεχνάμε αυτό, πρωτοστατεί στη γνώση και τον πολιτισμό. Οι δυνάμεις του τόπου, όπως είπα και πριν, είναι όντως ακατάβλητες».

Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα αισιοδοξίας που ήλθε ξαφνικά να ρίξει φως στη συζήτηση, πώς βλέπει ο ίδιος το ρόλο της ομογένειας;
«Αν μπορέσετε να πείσετε τους Αυστραλούς ότι οι Έλληνες δεν είναι ούτε κλέφτες, ούτε τεμπέληδες. Αν έρχεστε στην Ελλάδα, όχι για να μας δώσετε τα λεφτά σας, αλλά για να μας στηρίξετε ηθικά. Να νιώσουμε ότι δεν μας γυρίζετε την πλάτη. Εδώ, είναι αλήθεια, ότι είδα πολλούς δυσαρεστημένους. Δεν είναι καλό όμως να γενικεύουμε μια κατάσταση. Αυτό είναι λάθος. Σ’ όλες τις κοινωνίες υπάρχουν και τα τρωτά σημεία. Δεν θα πρέπει, όμως, να μπαίνουν στο στόχαστρο και οι καλοί, οι τίμιοι και οι νομοταγείς».

Αλήθειες τις οποίες οφείλουμε πρώτοι εμείς να ενστερνιστούμε.

Neoskosmos.com