Μια χώρα χωρίς αύριο.

Δεν έχει νόημα να προσωποποιήσουμε τον εισηγητή της πρότασης να εκληφθούν τα παιδιά ως τεκμήριο φορολόγησης και να τον παραδώσουμε στη χλεύη ενός έθνους που δοκιμάζεται.Και αυτός και όλοι όσοι εισηγούνται τα νέα φορολογικά μέτρα σε ένα περιβάλλον οικονομικής ύφεσης και εκρηκτικής ανεργίας,στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας στις συνθήκες που επιβάλει το μνημόνιο, ανήκουν στους “προικισμένους” οικονομολόγους που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο.

Και αυτό το μνημόνιο περιέχει ρήτρες αδιεξόδου και περαιτέρω εμβάθυνσης της οικονομικής ύφεσης, αυξάνοντας τη φορολογία σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης και αδυναμίας φοροδοτικής απόδοσης των άνεργων και των υποαπασχολούμενων.

Επομένως ό,τι εξωφρενικό και αν νομοθετηθεί, δε θα πρέπει να ξαφνιαστούμε όσο οι “καταξιωμένοι” οικονομολόγοι συνεχίζουν να κάνουν προτάσεις διεξόδου από την κρίση χωρίς ανάπτυξη!

Όταν σε λίγους,πολύ λίγους μήνες, εξαντληθεί το πλασματικό κλίμα ευφορίας για τη δόση που πήραμε, τότε απευθυνθείτε και πάλι στους ίδιους φωστήρες της οικονομίας για να της δώσουν ώθηση. Κι εκείνοι ξέρουν τον τρόπο να φορολογήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε, τον διδάχτηκαν στο London School of Economics!